1) Τεχνοκρατικές
Συχνά ο κόσμος αναρωτιέται. Μα καλά, αυτοί οι τεχνοκράτες δεν μπορούν να προβλέψουν τίποτα; Πράγματι, το έχουν αυτό το ταλέντο αρκετοί από αυτούς, να μην μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους. Πάρτε για παράδειγμα το Μάριο Μόντι, που θέλοντας να υπερτονίσει τα καλά της ένταξης στην Ενιαία Ευρώπη και τα πλεονεκτήματα του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος, είπε για τη χώρα μας: «Πριν από την ένταξή της στην Ευρωζώνη, η Ελλάδα ήταν μια χώρα όπου ελάχιστοι σέβονταν τους κανόνες, ενώ η διαφθορά ήταν πανταχού παρούσα.» Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του και αμέσως βγαίνει η έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας για τη διαφθορά και ανακηρύσσει τη χώρα μας πρωταθλήτρια της διαφθοράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την κατατάσσει παγκοσμίως δίπλα στο Τζιμπουτί και την Κολομβία. Αλλά και ο δικός μας ο τεχνοκράτης υπουργός των Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, ως πρόεδρος του ΙΟΒΕ είχε προβλέψει ότι η κρίση τελειώνει και το 2012 θα γυρνούσαμε στις αγορές και στην ανάπτυξη. Είπαμε, αν είσαι τεχνοκράτης ή βλέπεις μέχρι τη μύτη σου ή κατ’ ευθείαν στο άπειρο. Το ενδιάμεσο, που είναι η πραγματικότητα, το χάνεις, ή για να το πω αλλιώς, «αλλού βαρούν τα τύμπανα και αλλού χορεύει η νύφη».

2) Δημοσιογραφικές
Κάποιοι δημοσιογράφοι, ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε, που επί τρία χρόνια λιβάνιζαν την τρόικα και στήριξαν τη συγκυβέρνηση, τώρα που αποδείχθηκε ότι τα μνημόνια ισοπέδωσαν την κοινωνία, το γύρισαν στον καλαματιανό, χύνοντας μαύρο δάκρυ μήπως και γλυτώσουν την κατακραυγή. Δεν απαρνούνται το δημοσιογραφικό τους παρελθόν, πώς να το κάνουν άλλωστε, αφού τα γραπτά μένουν (scripta manent), ούτε φυσικά την εκτίμησή τους ότι σωθήκαμε για τρίτη φορά, αλλά αρχίζουν να βάζουν πολλούς αστερίσκους στην ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης. Ισχυρίζονται ότι η συγκυβέρνηση δε διαπραγματεύθηκε, το πρόγραμμα που παλιά έβγαινε τώρα δεν βγαίνει, οι φόροι δεν είναι τόσο δίκαιοι όσο έπρεπε και άλλα τέτοια. Είναι κωμικό έως γελοίο να διαβάζει κανείς φλογερές αναλύσεις για «ξεφτιλισμένους Ευρωπαίους» ή για «αφερέγγυους εταίρους» και «εγχώριους κουκουλοφόρους» από τους κατ’ εξοχήν ζηλωτές του μνημονίου, που επί τρία χρόνια «χαστούκιζαν» όσους τολμούσαν να αμφισβητήσουν το μονόδρομο του μνημονίου ή ακόμη και να ψελλίσουν τη λέξη «κούρεμα». Κάποιοι από αυτούς ανήκουν στη λεγόμενη πατριωτική δημοσιογραφία, που κατασκευάζει ειδήσεις που πολλές φορές οξύνουν ακόμη και τα εθνικά μας θέματα, και κάποιοι άλλοι στην ανθρωποφαγική δημοσιογραφία, το ίδιο επικίνδυνη με την πατριωτική. Δουλειά των δημοσιογράφων είναι να ερευνούν και να καλύπτουν τα γεγονότα. Δεν είναι να δημιουργούν ειδήσεις, ούτε να αποτελούν οι ίδιοι είδηση. Στην Ελλάδα ακόμη και αυτός ο απλός κανόνας έχει ανατραπεί.

3) Κεντροαριστεροδεξιές
Στη χώρα μας έχουμε την τύχη το πολιτικό σκηνικό (μάλλον παγκόσμια πρωτοτυπία) να χωρίζεται όχι σε αριστερά - δεξιά, αλλά να παρεμβάλλεται πάντοτε και αυτό το περίφημο κέντρο.
Το κέντρο σαν πολιτική έννοια και μόρφωμα δημιουργήθηκε μεταπολεμικά από τους λεγόμενους βενιζελικούς. Πολιτικά οι βενιζελικοί δεν ήταν μόνο δεξιοί, αλλά και αντικομμουνιστές, αλλά θέλησαν κάποια στιγμή να διαφοροποιηθούν από την τότε δεξιά, που ήταν εντελώς αμερικανόδουλη και ακραία. Μια πιο light δεξιά, θα λέγαμε με σημερινούς όρους. Από τότε μας έμεινε το κέντρο και μας παιδεύει μέχρι σήμερα. Από το κέντρο ας σταθούμε στο αριστερό του κομμάτι, στη λεγόμενη κεντροαριστερά. Στη χώρα μας η κεντροαριστερά τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια χαβούζα μέσα στην οποία κολύμπησαν δήθεν σοσιαλιστές, υμνητές της χούντας, κλέφτες όπως ο Τσοχατζόπουλος, γραφικοί όπως ο Κατσιφάρας, άνθρωποι χαμηλού επιπέδου που είχαν την εντύπωση ότι ήταν σοφοί, τεχνοκράτες τραπεζίτες, αποστάτες της αριστεράς όπως ο Ανδρουλάκης κι η Δαμανάκη, αλλά κυρίως αριβίστες χωρίς ιδεολογία, όπως ο Βενιζέλος, η Διαμαντοπούλου και ο Λοβέρδος. Τώρα τελευταία ευδοκιμεί σαν ιδέα και προβλέπεται να δημιουργηθεί, αν και ακούγεται ως ανέκδοτο, η κεντροδεξιά. Τελικά ο μόνος που δηλώνει κεντρώος σκέτος σε αυτή τη χώρα είναι ο Βασίλης Λεβέντης.

ΥΓ.1 Για κάποιους δήθεν αριστερούς στη σημερινή συγκυβέρνηση, η εξουσία είναι σαν το βιολί. Το αρπάζεις με το αριστερό και το παίζεις με το δεξί.
ΥΓ.2 Η Άνγκελα Μέρκελ επανεξελέγη στην ηγεσία του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος με ποσοστό Τσαουσέσκου, 97,94%. Σα να λέμε Μερκελέσκου.
ΥΓ.3 Οι έμποροι βαράνε μύγες από τη Δευτέρα μέχρι το Σάββατο. Τώρα με το νέο ωράριο που προτείνει η κυβέρνηση, θα βαράνε μύγες και την Κυριακή. Την κίνηση στα μαγαζιά την δίνει η τσέπη του καταναλωτή και όχι το ωράριο.