Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας μάλλον θα δεχθεί τη δεύτερη κατά σειρά ληστεία του μετά το περιβόητο PSI των Βενιζέλου και Παπαδήμου. Σύμφωνα με τον τότε ισχύοντα νόμο, τα ασφαλιστικά ταμεία ήταν υποχρεωμένα να καταθέτουν τα αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία αγόραζε αφειδώς ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που υπέστησαν τότε το πρώτο κούρεμα. Σήμερα το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας δέχεται ένα δεύτερο στρατηγικό πλήγμα (κούρεμα), το οποίο παράλληλα με τα υπόλοιπα μέτρα που συνοδεύουν το Μνημόνιο ΙΙΙ, θα το οδηγήσουν στην πλήρη εξόντωσή του.

Η επιλογή Στουρνάρα ως κύριου διαπραγματευτή με την τρόικα δεν είναι φυσικά τυχαία. Ο Στουρνάρας είναι ένας από τους κατ’ εξοχήν θεματοφύλακες του μνημονίου και πρόσωπο της αμέριστης εμπιστοσύνης των δανειστών, όπως ήταν και ο Παπαδήμος. Το γνωστό τρικ περί των «υπερπολιτικών προσώπων» δεν μπορεί να συγκαλύψει τον κυνικό χαρακτήρα αυτών των επιλογών. Ποια επαναδιαπραγμάτευση μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση με κεντρικό πρόσωπο τον κ. Στουρνάρα;

Από την άλλη, είναι να απορεί κανείς για την ευκολία με την οποία οι Ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές επιβάλλουν ρυθμίσεις στην ελληνική πλευρά, οι οποίες δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται θα λύσουν. Οι αποφάσεις του τελευταίου Eurogroup στηρίζονται συνειδητά σε λανθασμένους υπολογισμούς, προκειμένου να επιτευχθεί λογιστικός συμβιβασμός μεταξύ Δ.Ν.Τ. και Μέρκελ. Για να φτάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος στο 124% τού ΑΕΠ το 2020, χρειάζεται να κουρευτεί κατά 40 δισ. ευρώ και ταυτόχρονα το ΑΕΠ σταδιακά να αυξηθεί μέχρι τότε κατά 50 δισ. ευρώ, πράγμα φυσικά αδύνατον. Με άλλα λόγια, θα πρέπει η χώρα μας να σημειώνει ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης 4,5% μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον ύφεσης που ολοένα θα επιδεινώνεται.

Και διερωτάται κανείς, όταν η κ. Μέρκελ θεωρεί ότι οι χώρες της Ευρωζώνης με πάνω από 80% τού ΑΕΠ χρέος εισέρχονται στην επικίνδυνη περιοχή, γιατί το 124% τού 2020 θεωρείται αποδεκτό; Ασφαλώς και τίποτε από όσα αποφάσισαν στο Eurogroup δεν είναι ασφαλές και κλειδωμένο. Όλα αυτά είναι μια παράσταση ώστε να πάει η Μέρκελ στις εθνικές της εκλογές χωρίς να έχει στο σβέρκο της την Ελλάδα. Το σχέδιο των ελίτ της Γερμανίας και των βορείων χωρών να φτιάξουν τον πλεονασματικό Βορρά και τον ελλειμματικό Νότο, προχωράει, αλλά προχωράει με μεγάλες δυσκολίες, που απειλούν το συνολικό οικοδόμημα με κίνδυνο να καταρρεύσει. Για τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα μέχρι το 2020 όσο στο τιμόνι της χώρας βρίσκονται οι ίδιες μνημονιακές δυνάμεις. Και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, γιατί οι υπάρχουσες κυβερνητικές παρατάξεις (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) δεν έχουν το παραμικρό σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης.

Η ανάπτυξη είναι αποκλειστική υπόθεση των δανειστών, που δεν έχουν κανένα λόγο να κάνουν παραγωγικές επενδύσεις σε μια χώρα με μηδενισμένο διαθέσιμο εισόδημα. Σε τέτοιου είδους χώρες όπως η σημερινή Ελλάδα, ούτε επενδύσεις τύπου ΙΚΕΑ δεν πρόκειται να έρθουν. Και δεν μπορείς να έχεις ως εθνικό σου στόχο τη δόση για να παίρνεις ανάσες και να κερδίζεις κυβερνητικό χρόνο ισοπεδώνοντας τα πάντα. Το Υπουργικό Συμβούλιο δε λειτουργεί και οι κυβερνητικές αποφάσεις παίρνονται από τους τρεις αρχηγούς των κομμάτων.

Το νομοθετικό έργο γίνεται από τις γενικές γραμματείες και τα πολιτικά γραφεία, με το κοινοβούλιο να έχει υποβαθμιστεί σε υπηρεσία πρωτοκόλλου και με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου να έχουν γίνει καθεστώς, χάριν των οποίων ανοίγουν μεσάνυχτα το Εθνικό Τυπογραφείο και κουβαλούν άρον - άρον τους τυπογράφους με τις πυτζάμες τους, για να είμαστε, λέει, έτοιμοι 100%. Η Ελληνική Οικονομία έχει εθιστεί στη δόση και όσο περνάει ο χρόνος, θα μοιάζει με τους τοξικοεξαρτημένους που όσο τους δίνεις τη δόση, τόσο αυτοί έχουν ανάγκη από μεγαλύτερη.

ΥΓ. 1 Σίμος Κεδίκογλου: «Χρειαζόμαστε δικό μας σχέδιο από αύριο.» Τόσα Ζάπεια κάνατε, ψάξτε να το βρείτε.

ΥΓ. 2 Ο Κουβέλης με τα πολλά «παρών», μάλλον θα εξασφαλίσει στην επόμενη Νουλή το «απών».

ΥΓ.3 Αντώνης Ρουπακιώτης: «Οι τροϊκανοί μάς πάτησαν στο λαιμό.» Τι θέλετε να πείτε, κ. Ρουπακιώτη, ότι ο Ψαριανός δεν έχει λαιμό;

ΥΓ.4 Αν κατά το «Spiegel» η τρόικα είναι «πιόνια πολιτικών συμφερόντων», η ελληνική κυβέρνηση τι είναι;