Αγάπη! Ιδιαίτερα τονίζουμε και επαναλαμβάνουμε ότι είναι η βασική προϋπόθεση για την αύξηση του Δείκτη Νοημοσύνης του παιδιού και της Γλωσσικής Ικανότητάς του. Αυτή η επένδυση του γονιού στην ψυχική ανάταση των παιδιών απαιτείται να γίνει, και μπορεί να γίνει, χωρίς οικονομικό κόστος, χωρίς υπερβολές, αλλά με πειθαρχημένο και συνεχή κόπο στη συμπεριφορά που δέχονται τα παιδιά από τους γονείς τους.

Ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα των παιδιών αποτελούν κυρίαρχο παράγοντα για την ευτυχία κάθε μέλους της οικογένειας. Είναι τριπλός ο τρόπος έκφρασης της αγάπης των γονιών στο παιδί. Η προσφορά υλικών αγαθών που πάντα ήταν μάταιη, τώρα έχει γίνει τόσο δύσκολη, που εύκολα αντικαθίσταται με την προσφορά χρόνου, πράξεων, συνέπειας και αφοσίωσης και πριν από όλα, με τη συνοδεία αγκαλιάς, φιλιού και χαμόγελου.

Παλιά, από τη μια οι διαφημίσεις, τα αμέτρητα καταστήματα με παιχνίδια και ρούχα, το εύκολο πλαστικό χρήμα, και από την άλλη τα στερημένα παιδικά χρόνια των γονιών και η προβολή, είχαν ως αποτέλεσμα να γίνει πια συνήθεια η ποσότητα της αγάπης να εξαρτάται από την ποσότητα του κόστους του δώρου - ακόμη και μέσα στην οικογένεια.

Σήμερα, όμως, που η συνεχής παροχή υλικών αγαθών έχει επηρεαστεί από την κρίση και τη φτώχεια, οφείλουν και οι δύο γονείς να βρουν τρόπο για να παραμείνει η αγάπη ζωντανή.

Το παιχνίδι και η συζήτηση, το περπάτημα και το ανέκδοτο, είναι λίγες από τις «τεχνικές αγάπης» που οφείλουν να εφαρμόζουν οι γονείς. Αρέσει στο παιδί να ανταλλάζει πληροφορίες και γνώμες για το καινούργιο, το χάρτινο αυτοκινητάκι που έφτιαξε, για το μεγάλο λιοντάρι που είδε στο ντοκυμαντέρ, για την είδηση του λεωφορείου που χτύπησε στο τούνελ. Μιλώντας και εκφράζοντας τις σκέψεις του, αποκτά αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση και επιβεβαιώνεται. Αποκτά τα κατάλληλα εφόδια για να ωριμάσει.

Χωρίς όμως τη γονεϊκή αγκαλιά, το συναίσθημα παραμένει ακρωτηριασμένο. Το χάδι, από τη στιγμή που γεννιέται το παιδί, είναι απαραίτητο. Η φροντίδα είναι αναγκαία. Σε μεγαλύτερη ηλικία, η κάθε έκφραση αγάπης είναι η αιτία για την έκκριση ορμονών ευδαιμονίας. Στη μικρότερη, παιδική ηλικία, η κάθε έκφραση αγάπης λειτουργεί ως ενθάρρυνση και ως θεμέλιο για να επιτυγχάνει τους στόχους του, να μαθαίνει να είναι συνεπές και επιμελές στις υποχρεώσεις του και να ανακαλύπτει νέες δυνάμεις που έχει και τις οποίες ακόμη δε γνωρίζει.

Όταν το παιδί νιώθει ότι ο γονιός του πιστεύει και έχει εμπιστοσύνη σε αυτό, η ενέργειά του για να πετύχει πολλαπλασιάζεται. Τα παιδιά βλέπουν, καταγράφουν και μιμούνται τη συμπεριφορά των γονιών τους. Απορροφούν τις αξίες βάσει των οποίων λειτουργεί η προσωπικότητα των γονιών. Οι αξίες αυτές είναι οι πρώτες βάσεις του σχηματισμού της προσωπικότητάς τους.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, η διαδικασία παρατήρησης και επηρεασμού των παιδιών από τη συμπεριφορά των γονιών είναι διαρκής. Έτσι, οι ευθύνες των γονιών στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών είναι εξαιρετικά σημαντικές.

Τόσο στο σπίτι όσο και έξω στην κοινωνία, οι γονείς πρέπει να θυμούνται πάντοτε να δίνουν το καλό παράδειγμα. Η ευγένεια και η αποφυγή βίαιων τρόπων πειθαρχίας και φόβου επιβάλλονται σε όλες τις περιστάσεις.
Η διαδικασία της ανταμοιβής για τα επιτεύγματα, των οριοθετήσεων και των περιοριστικών τιμωριών, όταν χρειάζονται, πρέπει να γίνονται σε λογικά, συνεπή πλαίσια, από πολύ νωρίς στην παιδική ηλικία. Το αίσθημα ευθύνης, ορθότητας και υπακοής καλλιεργείται νωρίς.

Δεν πρέπει οι γονείς να αναμένουν στην εφηβική ηλικία την ύπαρξη των αρετών αυτών εάν διαμέσου της αγάπης τους δε φρόντισαν να τις καλλιεργήσουν στα παιδιά τους. Οι γονείς πρέπει να δείχνουν καθημερινώς και εμπράκτως την αγάπη τους προς τα παιδιά τους.

Σημαντικό είναι να τονιστεί η στιγμή που το παιδί θα στερηθεί ξαφνικά την αγάπη. Τότε είναι απαραίτητη η συνεχής και ενισχυμένη ψυχολογική υποστήριξη. Το διαζύγιο, ο θάνατος, η μετανάστευση του ενός γονιού, ίσως προκαλέσουν αρρώστια και έντονο ψυχολογικό άγχος και ανασφάλεια στο μυαλό και το σώμα του παιδιού - μπορεί να φτάσει έως την αυτοκτονία.

Η αγάπη δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Είναι αναγκαίο να εκφράζεται με προσφορά χρόνου, αφοσίωσης, ενέργειας, ενδιαφέροντος και συνεχούς στήριξης του παιδιού.

Παιδιά που ανατρέφονται κάτω από αυτές τις σωστές συνθήκες, έχουν σωματικές και ψυχικές αντοχές σε όλη τους τη ζωή. Και μόνο αυτά τα παιδιά όταν γίνουν γονείς θα αναθρέψουν χαρούμενους απογόνους, γιατί είναι αλήθεια ότι «για να δώσεις αγάπη, πρέπει να την έχεις ήδη βιώσει».