Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα πανέμορφο μέρος ενός καταπράσινου νησιού ήτανε δύο ερωτευμένες βάρκες, ο Ροδής και η Κανέλα.

Ήτανε πάντοτε αραγμένες σ’ ένα μικρό λιμάνι, η μία δίπλα στην άλλη και λικνίζονταν όταν είχε άνεμο σαν να χόρευαν μαζί.

Μια μέρα ένας ψαράς θέλησε να πάρει τη μια βάρκα και να πάει μια βόλτα και πήρε την Κανέλα.

Ο Ροδής δεν μπορούσε να ηρεμήσει. Ήταν ανήσυχος αφού εκείνη την ημέρα ο καιρός δεν ήταν και τόσο καλός. Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος και όλα έδειχναν ότι θα ξεσπάσει μπουρίνι. Τότε άρχισε να βρέχει και μετά δυνάμωσε η βροχή και ο Ροδής ήταν τρομαγμένος. Πού να είχε πάει με την Κανέλα του ο ψαράς, αναρωτιόταν. Και ήθελε να πάει να τη βρει. Ευτυχώς υπήρχε ένας πανέμορφος κρυμμένος όρμος εκεί κοντά και ο ψαράς πήγε και έμεινε εκεί μέχρι να περάσει το μπουρίνι.

Ο Ροδής όμως ήθελε να πάει να βρει το ταίρι του και όταν πέρασε από εκεί ο κύριος Άνεμος τον ρώτησε μήπως μπορούσε να φυσήξει περισσότερο για να λυθεί και να φύγει. Ο κύριος Άνεμος δέχτηκε και έτσι φύσηξε τόσο δυνατά που ο Ροδής λύθηκε και έφυγε για να πάει να βρει το ταίρι του.

Στον πηγαιμό του όποιο ψάρι έβλεπε το ρωτούσε μήπως είχε δει την Κανέλα. Δεν ήξερε κανένα να του πει γιατί δεν την είχε δει μέχρι που συνάντησε δυο δελφίνια και του είπαν πως την είδαν σ’ έναν πανέμορφο όρμο στην Παναγία την Κρυφτή.

Ο Ροδής απ’ τη χαρά του άρχισε να χοροπηδάει μες στα κύματα. Ευχαρίστησε τα δελφίνια και έβαλε πλώρη για να πάει να τη βρει. Όταν έφτασε εκεί και είδε την Κανέλα του δεμένη στα νερά της βραχονησίδας, ηρέμησε και πήγε δίπλα της και έγειρε προς το μέρος της ευτυχισμένος. Όταν τις είδε ο ψαράς κατάλαβε πως ήταν ερωτευμένες και δεν κάνανε χώρια. Έτσι όταν πήγαινε βόλτα με την Κανέλα έπαιρνε και τον Ροδή μαζί. Γι’ αυτό αν δείτε δυο βαρκούλες να ταξιδεύουν μαζί στα νερά του Αιγαίου ίσως θα είναι αυτές. Ο Ροδής και η Κανέλα, οι ερωτευμένες βάρκες.

 Μαρία Παλιούρα

Ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τη Μυτιλήνη

Από τη συλλογή παραμυθιών «Η Ιριρένια και ο πρίγκιπας»

Εκδόσεις Επτάλοφος 2016