«Ζητάμε οτιδήποτε μπορούμε να πάρουμε∙ζητάμε σπάνιες γαίες και πετρέλαιο. Προσπαθώ να πάρω πίσω χρήματα (εννοεί από τα δις που δόθηκαν ως βοήθεια στην Ουκρανία) ή να τα διασφαλίσω» (πρόσφατη δήλωση του Τραμπ, στις 23/2/2025). ΑΠΕ- ΜΠΕ.

Τι κάνει ένας «καλός» (αδίστακτος κερδοσκόπος) επιχειρηματίας, όταν μια επιχείρησή του δεν αποφέρει τα αναμενόμενα κέρδη;

Απλούστατα: κλείνει την επιχείρηση και πετάει στον δρόμο τους εργαζόμενους !

Και τι επιφυλάσσει ο πρώην «μπίσνεσμαν», Αμερικανός πρόεδρος Τράμπ στον Πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι που απορρίπτει τους όρους του και αντιπροτείνει τους δικούς του όρους για την εκχώρηση στις ΗΠΑ του ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας;

Απλούστατα: επιχειρεί, ερήμην του ουκρανικού λαού που εξέλεξε, δημοκρατικά, ως πρόεδρό του τον Ζελένσκι, να τον «απολύσει» και παραδίδει την Ουκρανία στον… «σύντροφο» Πούτιν, ο οποίος, εδώ και τρία χρόνια, αγωνίζεται,«γενναία», μαζί με τους στρατιώτες τού«συντρόφου» του από την Β. Κορέα, του Κιμ Γιονκ Ουν, να κατασπαράξει την Ουκρανία και «ακονίζει τα δόντια του», αλλά οι σκληρόπετσοι Ουκρανοί δεν τρώγονται ούτε βραστοί ούτε ψημένοι, όσες μπόμπες κι αν τους ρίχνει!

Ο Aμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατηγόρησε, στις 19/2/25, την Ουκρανία ότι κακομεταχειρίσθηκε τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, κατά την επίσκεψή του, την περασμένη εβδομάδα, στο Κίεβο, προκειμένου να συναντηθεί με τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

«Στην πραγματικότητα ο Σκοτ Μπέσεντ πήγε εκεί πέρα και αντιμετωπίσθηκε με αρκετή αγένεια, επειδή ουσιαστικά του είπαν ΟΧΙ. Και ο Ζελένσκι κοιμόταν και δεν ήταν διαθέσιμος για να τον συναντήσει», δήλωσε ο Τραμπ προς τους δημοσιογράφους (αν και στην πραγματικότητα ο Μπέσεντ και ο Ζελένσκι συναντήθηκαν στις 12 Φεβρουαρίου).

Ποιος είναι ο Σκοτ Μπέσεντ που εισέπραξε το ΟΧΙ του Ζελένσκι; Ο Τραμπ όταν εκλέχτηκε πρόεδρος των ΗΠΑ, επέλεξε τον Σκοτ Μπέσεντ, ιδρυτή της εταιρείας επενδύσεων Key Square Group και ένθερμο υποστηρικτή του πολιτικού ελέγχου της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας (Fed), για το αξίωμα του υπουργού Οικονομικών.

Και τι γύρευε ο Μίστερ Σκοτ Μένσεντ στην Ουκρανία;

-Ό, τι και η « αλεπού στο παζάρι»!

Το μεγάλο παζάρι για τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας

Όπως η Ιστορία διδάσκει, στις σχέσεις των χωρών καμμιά βοήθεια και τίποτα δεν δίνεται δωρεάν, παρά μόνον το … «τυρί της φάκας»∙ αυτόν, άλλωστε, τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας «έβαλε στο μάτι» και ο «ιδεολόγος» Πούτιν κηρύσσοντας τον πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας για τα… «δικαιώματα» των Ρωσόφωνων στο Ντονέτσκ και το Λουγκάσκ!

(Η Ουκρανία φιλοξενεί μερικά από τα μεγαλύτερα επιβεβαιωμένα κοιτάσματα λιθίου στην Ευρώπη, συνολικού ύψους περίπου 500.000 τόνων. Η πρώτη ύλη είναι, επειγόντως, απαραίτητη για την παραγωγή μπαταριών, κεραμικών και γυαλιού. Η Ουκρανία είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος παραγωγός γαλλίου στον κόσμο, το οποίο είναι σημαντικό για την παραγωγή ημιαγωγών και διόδων εκπομπής φωτός (LED)∙ επίσης, είναι σημαντικός προμηθευτής «νέον» για την παραγωγή τσιπ στις ΗΠΑ.

Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, το καλοκαίρι του 2024, αναφέρεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εντοπίσει στην Ουκρανία την ύπαρξη είκοσι και πλέον από τις παραπάνω πολύτιμες πρώτες ύλες. Και σύμφωνα με την παραπάνω Έκθεση η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ θα μπορούσε να ενισχύσει την σταθερότητα της βιομηχανίας της ΕΕ).

Ο Τραμπ γνωρίζοντας τον πλούτο που υπάρχει στο υπέδαφος της Ουκρανίας, έθεσε ως όρο, για να συνεχιστεί η βοήθεια προς την Ουκρανία,να συμφωνήσει το Κίεβο να προμηθεύει τις ΗΠΑ με σπάνιες γαίες:«η συμφωνία είναι απαραίτητη για την Ουκρανία προκειμένου να εξασφαλίσει συνεχή στρατιωτική υποστήριξη», δήλωσε οΤραμπ.

Και για το κλείσιμο αυτής της συμφωνίας έγινε το ταξίδι του Μπέσεντ στο Κίεβο, που ήταν η πρώτη επίσκεψη ενός μέλους της νέας αμερικανικής κυβέρνησης στην Ουκρανία, για την οποία ο Ντόναλντ Τραμπ «διαβεβαίωνε πως διαπραγματεύεται με επιτυχία ένα τέλος του πολέμου με τη Ρωσία».

Στην σημασία της συμφωνίας ΗΠΑ- Ουκρανίας αναφέρθηκε, στις 15/2/2025, και ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ:«μια συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της Ουκρανίας για τα ορυκτά σπάνιων γαιών θα αποτελούσε "game-changer" για την ενίσχυση της υποστήριξης της κυβέρνησης Τραμπ προς την Ουκρανία».

«Λογάριαζαν», όμως, οι «επισκέπτες» στην Ουκρανία, «χωρίς τον… ξενοδόχο», πρόεδρο Ζελένσκι, ο οποίος δεν φάνηκε τόσον πρόθυμος για την σύναψη του «ντηλ» με τις ΗΠΑ. Και αφού δεν πραγματοποιήθηκε- πάραυτα-το «ντηλ», θύμωσε ο Τραμπ και, στις 20/2/25, επέκρινε τον Ουκρανό ομόλογό του, μέσω της πλατφόρμας του, Truth Social: «Δικτάτορας χωρίς εκλογές, ο Ζελένσκι θα πρέπει να βιαστεί, διαφορετικά δεν θα του απομείνει χώρα (…) Λατρεύω την Ουκρανία, αλλά ο Ζελένσκι έκανε μια φρικτή δουλειά»!

*(κατηγορεί, όπως και ο Πούτιν, τον Ζελένσκι ότι είναι δικτάτορας, γιατί λόγω του πολέμου έχει αναβάλει τις εκλογές, όπως άλλωστε έπραξαν- για δέκα χρόνια- και οι Άγγλοι (Τσώρτσιλ), κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημειωτέον ότι ο Ζελένσκι ήταν ο αδιαμφισβήτητος νικητής των προεδρικών εκλογών που πραγματοποιήθηκαν στην Ουκρανία το 2019 και η 5ετής θητεία του έληξε τον Μάιο του 2024, οπότε παρατάθηκε, λόγω του πολέμου. Ο σημερινός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έχει, ωστόσο, ποτέ του ενοχληθεί και δε έχει πει κάτι ανάλογο για τον Πούτιν, ο οποίος παραμένει στην εξουσία επί 25 χρόνια, αφού… «πέθαναν»- περιέργως- όλοι οι αντίπαλοί του και οι πλέον αξιόλογοι διεκδικητές του προεδρικού αξιώματος στην Ρωσία ( βλ. και Αλεξέι Ναβάλντι).

Και στη νέα επίθεση που εξαπέλυσε ο… «λάτρης της Ουκρανίας» Τραμπ στον Ζελένσκι, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Φλόριντα, 21/2/2025, στο πλαίσιο επενδυτικής συνάντησης που υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία, απαξίωσε, προκλητικά, ως πρόεδρο τον Ζελένσκι και αυτοαναγορεύομενος ως τεχνοκριτικός, «αναγνώρισε», μόνον, την «μετριότητα» του Ζελένσκι ως κωμικού, κατά την προηγούμενη θητεία του στο θέατρο: «ένας μέτρια επιτυχημένος κωμικός, ο πρόεδρος Ζελένσκι, ζήτησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες να ξοδέψουν 350 δισεκατομμύρια δολάρια για έναν πόλεμο που δεν μπορούσε να κερδηθεί… Αλλά δεν έχουν πλέον να κάνουν με τις ίδιες Ηνωμένες Πολιτείες που είχαν πριν από λίγους μήνες»∙ και στη συνέχεια, αποκάλυψε γιατί έχει εξοργιστεί με τον Ουκρανό πρόεδρο κατηγορώντας τον, ευθέως, για αθέτηση συμφωνιών, αναφορικά με την εκχώρηση στις ΗΠΑ των ορυκτών σπάνιων γαιών στην Ουκρανία.

«Έσπασε τη συμφωνία», είπε χαρακτηριστικά, ενώ κάλεσε τον Ουκρανό πρόεδρο να κινηθεί γρήγορα, διαφορετικά - όπως τόνισε - δεν θα του απομείνει χώρα».

Ο Τραμπ μίλησε και για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, ισχυριζόμενος ότι οι συνομιλίες μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας - χωρίς την Ουκρανία - «πηγαίνουν πολύ καλά»∙ δεν διευκρίνισε, όμως, ποιανού είναι «τα καλά και συμφέροντα»!

«Ο Τραμπ παραδόθηκε ουσιαστικά στον Πούτιν, τον οποίον από παρία του διεθνούς συστήματός με ένταλμα σύλληψης τον κατέστησε μέγα ηγέτη… Καθώς μετά από τρία χρόνια βάρβαρου πολέμου από τη Ρωσία , η Ουκρανία , αντιμετωπίζει τώρα την «επίθεση» Ντόναλντ Τραμπ», ο οποίος επιχειρεί«να επιβάλλει με τη λογική της ισχύος ένα τερατώδες σχέδιο τερματισμού του πολέμου που ισοδυναμεί με ήττα Ουκρανίας και Ευρώπης και ουσιαστική νίκη της Ρωσίας και του προέδρου Πούτιν. Και την φαλκίδευση της μελλοντικής ασφάλειας, τόσο της Ουκρανίας, όσο και της Ευρώπης. Διότι, εάν υλοποιηθεί τελικά το σχέδιο Τραμπ, που το περίγραμμά του ήδη ανακοινώθηκε, αυτό θα είναι το αποτέλεσμα. Αφού δεν οδηγεί σε δίκαιη ειρήνη αλλά σε κυνικό ξεπούλημα της Ουκρανίας και της Ευρώπης». ( απόσπασμα από άρθρο στα ΝΕΑ,20/2/2025, του Παναγιώτη Ιωακειμίδη Ομότιμου Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών).

Μετά ταύτα, η Ευρώπη βρίσκεται, ξανά, εγκλωβισμένη στον «φαύλο κύκλο» της Ιστορίας της, σε μια νέα «Συμφωνία του Μονάχου» του 1938, η οποία οδήγησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και, ξανά, στοιχειώνει, τον κόσμο μας εκείνη η αλήστου μνήμης Συμφωνία, όπου οι ψοφοδεείς ηγέτες της Δύσης, ο Άγγλος Τσάμπερλεν και ο Γάλλος Νταλαντιέ, παρέδωσαν- ερήμην της Τσεχοσλοβακίας- την Σουδητία και τον Τσεχοσλοβάκικο λαό βορά στο πιάτο του Χίτλερ, ανοίγοντας την όρεξή του για την κατάκτηση του «ζωτικού χώρου» για την Γερμανία που ήταν ολόκληρη η Ευρώπη.

Οι Έλληνες φίλοι και θαυμαστές του Πούτιν και οι δήθεν «ειρηνόφιλοι», της μη ανάμειξης της Ελλάδας στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο, καθώς και οι επικριτές τής ελληνικής κυβερνητικής πολιτικής που υποστηρίζει τον αγωνιζόμενο λαό της Ουκρανίας ας ξαναδιαβάσουν την Ιστορία της «Συμφωνίας του Μονάχου», να δουν πού αυτή οδήγησε∙ και τότε, ίσως , συνειδητοποιήσουν πού μπορεί να οδηγήσει και στην δική μας γειτονιά η ανοχή στον «αναθεωρητισμό» και η ατιμωρησία των ιταμών «εισβολέων». Και, ως Έλληνες, ας αναλογιστούν, μετά από μια νίκη του Πούτιν και ήττα της Ευρώπης στον πόλεμο της Ουκρανίας- με δεδομένη την «φιλία» Πούτιν- Ερντογάν και μια ουδέτερη, αδιάφορη στάση ή και ανεκτική της Αμερικής του ανιστόρητου Τραμπ- ποιες θα είναι οι συνέπειες για την Ελλάδα ( και την Κύπρο), εάν η Τουρκία ενθαρρυνθεί και μιμηθεί το παράδειγμα του Πούτιν (ή και υποστηριχθεί, πιθανώς, από την Ρωσία) στην πραγματοποίηση της «Μεγάλης Ιδέας» του Ερντογάν για την «Μαβί Βατάν», την «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας, η οποία περιλαμβάνει το ελληνικό Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, μέχρι και την Ρόδο!

Λεζάντα: Από αριστερά προς τα δεξιά: Τσάμπερλεν, Νταλαντιέ, Χίτλερ, Μουσολίνι και Τσιάνο: φωτογραφίζονται πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας του Μονάχου, με την οποία παρέδωσαν τη Σουδητία της Τσεχοσλοβακίας στην Γερμανία