Αύξηση παρουσιάζει παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας, ο καρκίνος του ήπατος. Στην Ελλάδα, μερίδιο της αύξησης έχουν οι μετανάστες που προέρχονται από χώρες με υψηλά ποσοστά ηπατίτιδας.
Αύξηση παρουσιάζει την τελευταία δεκαετία, παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας, ο καρκίνος του ήπατος. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, σημαντικό μερίδιο της αύξησης που παρατηρείται στην Ελλάδα, έχουν οι μετανάστες που προέρχονται από χώρες με υψηλά ποσοστά ηπατίτιδας.
«Πράγματι έχουμε αύξηση. και αυτό γιατί στη χώρα μας κατοικούν πλέον εκατομμύρια μετανάστες με προέλευση από χώρες με υψηλά ποσοστά ηπατίτιδας», αναφέρει ο χειρουργός της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου («Αγία Όλγα») Σπύρος Δελής.
Όπως εξηγεί ο κ. Δελής, που έχει εξειδικευτεί στη χειρουργική ήπατος και χοληφόρων σε αναγνωρισμένα κέντρα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, «ο καρκίνος του ήπατος παρουσιάζεται ως πρωτοπαθής (ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα - χολαγγειοκαρκίνωμα) και δευτεροπαθής (μεταστατικός καρκίνος από το πεπτικό, το μαστό, τους ενδοκρινείς αδένες, τον πνεύμονα κ.λπ.).
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, στην πρώτη κατηγορία η χειρουργική αντιμετώπιση, όταν είναι εφικτή, αποτελεί τη θεραπεία εκλογής, ενώ εναλλακτικές θεραπείες υπό τη μορφή καυτηριασμών με ραδιοσυχνότητες ή και μικροκύματα αποτελούν δεύτερη επιλογή σε δυνητικά μη εξαιρέσιμους όγκους.
Στη δεύτερη κατηγορία και ειδικά σε όγκους που προέρχονται από το πεπτικό, η χειρουργική αφαίρεση με τις νεώτερες τεχνικές αποτελεί την κύρια θεραπευτική μέθοδο σε οργανωμένα κέντρα. Ο καυτηριασμός αποτελεί συμπληρωματική μέθοδο θεραπείας και δύναται να εφαρμοστεί σε μη εξαιρέσιμους όγκους ή μετά από υποτροπή της νόσου. Τόσο η χειρουργική αντιμετώπιση όσο και οι άλλες μέθοδοι δεν επηρεάζουν ούτε αποκλείουν τη συμπληρωματική χορήγηση χημειοθεραπείας όταν αυτή κρίνεται απαραίτητη.
Την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία στην Α΄ Χειρουργική Κλινική του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου, πραγματοποιήθηκε, κυρίως από το 2002 και μετά, σημαντικός αριθμός ηπατεκτομών, που προοδευτικά ξεπέρασε τις 50 το χρόνο.
Μάλιστα, η συνεχής αύξηση του αριθμού των περιστατικών κατέστησε σύντομα την κλινική σε κέντρο αναφοράς.
«Τα τελευταία 10 χρόνια», τονίζει ο κ. Δελής, «στην Α΄ Χειρουργική Κλινική Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 500 ηπατεκτομές για πρωτοπαθή και μεταστατικά νεοπλάσματα του ήπατος.»
Αξίζει να τονιστεί ότι η εφαρμογή πρωτοποριακών τεχνικών που εφαρμόζονται διεθνώς, σε συνδυασμό με λαπαροσκοπικές επεμβάσεις στο ήπαρ, βοήθησαν σημαντικά στη μείωση του χρόνου νοσηλείας των ασθενών στο νοσοκομείο.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν προσφάτως στο Διεθνές Συνέδριο Χειρουργικής Ήπατος - Παγκρέατος στο Cape Town (Νότιος Αφρική) όσον αφορά στους μεγάλους νεοπλασματικούς όγκους, >15 εκ., ο συνδυασμός εμβολισμών πυλαίας και χημειοεμβολισμών έχουν καταστήσει τους όγκους αυτούς εξαιρέσιμους, παρατείνοντας την επιβίωση των ασθενών σημαντικά. Στους μεταστατικούς νεοπλασματικούς όγκους, ειδικά από παχύ έντερο αλλά και άλλες εστίες, ο συνδυασμός διαφόρων τεχνικών και η συνεργασία με τον ογκολόγο τούς μετατρέπει σε εξαιρέσιμους, οδηγώντας σε σημαντική αύξηση της επιβίωσης.
«Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι τα νεοπλάσματα του ήπατος πρέπει να αντιμετωπίζονται επιθετικά με όλες τις εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους που διαθέτει μια οργανωμένη και εξειδικευμένη ομάδα», αναφέρει ο κ. Δελής και καταλήγει: «Η χημειοθεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις προσφέρει παρηγορικό κυρίως ρόλο, με σκοπό τη μετατροπή της νόσου σε εξαιρέσιμη, μια και μόνο τότε επιτυγχάνεται η μακρόχρονη επιβίωση των ασθενών. Χαρακτηριστικά, όπως αναφέρθηκε στο πρόσφατο Χειρουργικό Forum στο Memorial Sloan Kettering στη Nέα Υόρκη, η χειρουργική αντιμετώπιση των όγκων του ήπατος προσφέρει διπλάσια επιβίωση από ό,τι η χημειοθεραπεία μόνη της, ενώ θα πρέπει να μην παρατείνεται επί μακρόν πέραν των έξι κύκλων, για τον κίνδυνο τοξικότητας του ήπατος με απώτερη αδυναμία χειρουργικής παρέμβασης.»