Αντιμέτωποι με μια δυσάρεστη έκπληξη βρίσκονται όσοι χρειαστεί να κάνουν χρήση κάποιου φαρμάκου που ανήκει στα λεγόμενα «φθηνά». Ο λόγος είναι πως τα σκευάσματα της συγκεκριμένης κατηγορίας δεν μπορεί να τα βρει πλέον κάποιος στα ελληνικά φαρμακεία.

Η χαμηλή τους κοστολόγηση κάνει συμφέρουσα την εξαγωγή τους σε χώρες όπου πωλούνται ακριβότερα, με αποτέλεσμα να την εκμεταλλεύονται εξαγωγικές εταιρείες και να θησαυρίζουν αφήνοντας την ελληνική αγορά χωρίς ορισμένα σημαντικά σκευάσματα, όπως εισπνεόμενα, φάρμακα για την επιληψία, φθηνά αντιβιοτικά και άλλα.

Η κρίση είναι ευκαιρία και αν τύχει μάλιστα κι ανακαλύψει κανείς την «τρύπα» του συστήματος, είναι σίγουρο πως θα είναι από τους ευνοημένους της υπόθεσης. Αυτό κάνουν και αρκετές εταιρείες στο χώρο του φαρμάκου, που εκμεταλλεύτηκαν τη χωρίς σχεδιασμό πολιτική που ακολουθήθηκε στο συγκεκριμένο τομέα τα τελευταία χρόνια.

Όπως καταγγέλλουν φαρμακοποιοί, η φαρμακευτική δαπάνη μειώνεται, με τις τιμές των φαρμάκων να έχουν πέσει πάνω από οκτώ φορές από το 2009 μέχρι σήμερα, με μειώσεις κατά 60%. Η μείωση, όμως, στις τιμές στην ιδιόρρυθμη αγορά των φαρμάκων, αν δε συνοδευτεί και με άλλα μέτρα, μπορεί να φέρει αρκετές παρενέργειες. Έτσι συμβαίνει και στην περίπτωση της χώρας μας τα τελευταία χρόνια.

Αλλού ακριβότερα
Οι χαμηλές τιμές συγκεκριμένων σκευασμάτων στην Ελλάδα, τη στιγμή που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τα ίδια πωλούνται σε αρκετά υψηλότερες τιμές, αποτελούν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να βγάλουν κάποιοι αρκετά χρήματα, και μάλιστα με νόμιμο κι εύκολο τρόπο. Έτσι, αρκετές εταιρείες στο χώρο προτιμούν να διαθέσουν τα σκευάσματά τους σε αγορές του εξωτερικού, αφήνοντας «ακάλυπτη» την ελληνική αγορά.

Η μέθοδος είναι πολύ απλή, σύμφωνα με τα όσα μάς είπε ο πρόεδρος της Φαρμακαποθήκης Μυτιλήνης, Παναγιώτης Παπαδέλλης. Εισαγωγικές εταιρείες φαρμάκων παραλαμβάνουν ποσότητες σκευασμάτων από τις φαρμακευτικές εταιρείες του εξωτερικού. Οι ποσότητες αυτές είναι συγκεκριμένες και σύμφωνα με τις ανάγκες που έχουν καταγραφεί στην ελληνική αγορά τα τελευταία χρόνια.

Αντί τα σκευάσματα αυτά να τα διαθέσουν στα ελληνικά φαρμακεία, όμως, τα προωθούν σε χώρες του εξωτερικού, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους. Δε διαπράττουν κάτι παράνομο, αλλά το αποτέλεσμα είναι πως τα ράφια των ελληνικών φαρμακείων δεν έχουν την ποσότητα των συγκεκριμένων σκευασμάτων για να καλύψουν τη ζήτηση. Το παράλογο της υπόθεσης είναι πως το ίδιο το κράτος, αντί να πάρει μέτρα για την πρακτική αυτή, υπολογίζει τον τζίρο της συγκεκριμένης δραστηριότητας στο ισοζύγιο των εισαγωγών - εξαγωγών της χώρας!

Αναντικατάστατο, αλλά…
Εδώ και μερικά χρόνια έχει εξαφανιστεί από τα ράφια των φαρμακείων το Sintrom των 4 mg, φάρμακο το οποίο χρησιμοποιείται ως θεραπευτικό μέσο σε πολλές καταστάσεις και κρίνεται ως αυστηρά αναντικατάστατο, καθώς η χορήγησή του δεν μπορεί να διακοπεί ούτε καν για μικρό διάστημα, λόγω της ελλείψεώς του.

Η τιμή του είναι μόλις 2,54 ευρώ. Μερικά παραδείγματα ακόμα που είναι ενδεικτικά έλλειψης φαρμάκων, είναι η αντιβίωση πενικιλίνης, τα φθηνά φάρμακα για την επιληψία και αρκετά άλλα.
Η λύση για το ζήτημα δεν είναι καθόλου απλή και απαιτεί βούληση και σοβαρότητα από πλευράς κυβέρνησης, όπως τονίζει ο κ. Παπαδέλλης. Ένα «πυροσβεστικό» μέτρο θα ήταν να απαγορεύσει ο ΕΟΦ την εξαγωγή των σκευασμάτων που παρουσιάζουν έλλειψη, όπως είχε γίνει και παλαιότερα σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να οριστεί μια τιμολογιακή πολιτική που θα εξασφαλίζει φθηνά φάρμακα αλλά και προστασία του συστήματος διακίνησης, ώστε να υπάρχει επάρκεια στα φαρμακεία.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, υπάρχει και ένας ακόμα μεγάλος κίνδυνος. Η συμπεριφορά των εισαγωγικών εταιρειών της χώρας τις καθιστά αναξιόπιστες στις φαρμακευτικές εταιρείες και εγείρει τις αντιδράσεις αντίστοιχων εισαγωγικών σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Αποτέλεσμα είναι να ασκούνται πιέσεις ώστε να μη διατίθενται τόσο μεγάλες ποσότητες από τα σκευάσματα τα οποία ζητούν. Αυτό, φυσικά, κάνει ορατό τον κίνδυνο στο μέλλον να ζήσουμε καταστάσεις με τις φαρμακευτικές εταιρείες να αρνούνται να διαθέσουν στη χώρα μας τις ποσότητες των φαρμάκων που ζητά.