Η μακροχρόνια σωματική άσκηση έχει αντιγηραντικές επιδράσεις σε κυτταρικό επίπεδο, σύμφωνα με γερμανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Circulation».
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Σάαρλαντ μελέτησαν τα τελομερή, τα προστατευτικά «καπάκια» των χρωμοσωμάτων που διατηρούν σταθερό το κυτταρικό DNA και τα οποία κονταίνουν με την πάροδο του χρόνου.
Διαπίστωσαν ότι τα τελομερή κόνταιναν λιγότερο γρήγορα στα ανοσοκύτταρα των αθλητών με μεγάλο παρελθόν σε προπονήσεις αντοχής.
Σε ξεχωριστή μελέτη που έγινε σε δείγμα νεαρών Σουηδών ανδρών, η καρδιαγγειακή υγεία σχετίστηκε με την αυξημένη ευφυΐα και τις υψηλότερες πνευματικές επιδόσεις.
Τα τελομερή είναι σχετικά κοντά τμήματα εξειδικευμένου DNA, στις άκρες όλων των χρωμοσωμάτων μας. Έχουν μάλιστα συγκριθεί με τις πλαστικές άκρες στα τελειώματα των κορδονιών των παπουτσιών.
Κάθε φορά που ένα κύτταρο διαχωρίζεται, το τελομερές κονταίνει και το κύτταρο γίνεται πιο επιρρεπές στο θάνατο.
Οι ερευνητές μέτρησαν το μήκος των τελομερών από δείγματα αίματος που είχαν συλλέξει από δύο ομάδες επαγγελματιών αθλητών και δύο ομάδες ατόμων που ήταν υγιείς μη καπνιστές, αλλά δε γυμνάζονταν τακτικά.
Στη μια ομάδα των επαγγελματιών αθλητών περιλαμβάνονταν μέλη της γερμανικής Εθνικής Ομάδας Στίβου, κατά μέσο όρο 20 ετών.
Στη δεύτερη ομάδα είχαν συμπεριληφθεί μεσήλικες αθλητές που έτρεχαν σε τακτική βάση μεγάλες αποστάσεις, κατά μέσο όρο 80 χιλιόμετρα την εβδομάδα, από τα χρόνια της νεότητάς τους.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η σωματική άσκηση των επαγγελματιών αθλητών οδηγούσε σε ενεργοποίηση της τελομεράσης, του ενζύμου που συντελεί στη σταθεροποίηση των τελομερών. Αυτό με τη σειρά του μείωνε τη βράχυνση στα λευκοκύτταρα, που παίζουν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση των μολύνσεων και των ασθενειών.
Η προφανέστερη επίδραση παρατηρήθηκε σε αθλητές που έκαναν τακτικά προπονήσεις ενδυνάμωσης για αρκετές δεκαετίες της ζωής τους.
Ο Δρ Ούρλιχ Λάουφς σημειώνει: «Είναι η αμεσότερη απόδειξη ότι η σωματική άσκηση έχει αντιγηραντική δράση. Η μελέτη μας βελτιώνει τη μοριακή κατανόηση των προστατευτικών επιδράσεων της γυμναστικής και υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της σωματικής άσκησης στη μείωση των επιπτώσεων των παθήσεων που σχετίζονται με τα γηρατειά.»
Πάντως, στη σουηδική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Proceedings of the National Academy of Sciences», οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 1,2 εκατομμύριο άνδρες που είχαν γεννηθεί την περίοδο 1957 - 1976 και διαπίστωσαν ότι η καλή καρδιακή υγεία σχετιζόταν με υψηλότερη ευφυΐα, καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις και αυξημένη κοινωνική καταξίωση.
Η μελέτη των διδύμων ανδρών που είχαν καταταγεί στο Στρατό σε ηλικία 18 ετών, έδειξε ότι οι περιβαλλοντικοί και οι παράγοντες του τρόπου ζωής έπαιζαν καίριο ρόλο και λιγότερο η γενετική.
Άρα, λοιπόν, έχουν βάση οι καμπάνιες δημόσιας υγείας που ενθαρρύνουν τη φυσική άσκηση ως μέσο αύξησης των πνευματικών τους επιδόσεων.
Η καρδιαγγειακή άσκηση είναι γνωστό ότι αυξάνει την αιματική κυκλοφορία προς τον εγκέφαλο, γεγονός που συντελεί στη δημιουργία περισσότερων και ισχυρότερων συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων.
Πάντως ισχύει και η άποψη ότι τα ευφυή άτομα τείνουν να αθλούνται περισσότερο.
Πηγή: Health.in.gr