Η τελευταία ανακοίνωση της ΝΟΔΕ Λέσβου της ΝΔ για το προσφυγικό, που ακόμα συζητείται και αναγνωρίστηκε από το σύνολο του τοπικού Τύπου ως ολίσθημα προς τα ακροδεξιά, κάνει πια σαφές πως οι εκλογές στη Λέσβο, είτε σε αυτοδιοικητικό, είτε σε βουλευτικό επίπεδο, θα γίνουν με κυρίαρχο θέμα το προσφυγικό. Γεγονός λογικό σε έναν μεγάλο βαθμό, αφού από αυτήν την ειδική κατάσταση που μπήκε το νησί από το 2015, διαμορφώθηκαν νέα δεδομένα, νέες συνθήκες, νέα προβλήματα και γενικά πολλά δυσεπίλυτα ζητήματα που χρήζουν, είτε αποφασιστικής διευθέτησης, είτε έστω, πιο ικανοποιητικής διαχείρισης.

Εκείνο όμως που διαπιστώνει κανείς με έντονο προβληματισμό μέσα στην επιδίωξη της ΝΔ να αναγάγει το προσφυγικό στο βασικότερο κριτήριο που πρέπει να χαρίσει τη νίκη στις επικείμενες εκλογές, είναι ο κίνδυνος να χαθεί εντελώς η ψυχραιμία στο εγγύς μέλλον και να διαταραχθεί ακόμα πιο σοβαρά η κοινωνική συνοχή. Γιατί σήμερα και αύριο, είναι εύκολο (και επικερδές στην αγορά ψήφων) εκ μέρους της ΝΔ να χαϊδεύει τα αυτιά σε εκείνους που πλέον φωνάζουν για τις επιπτώσεις του προσφυγικού και να χαρίζει «πολιτική προστασία» ακόμα και σε ακραίες και γραφικές απόψεις, αλλά μεθαύριο είναι πάρα πολύ πιθανό η όλη αυτή τακτική της, να της γυρίσει μπούμερανγκ. Γιατί, οι εναπομείναντες ψύχραιμοι πολίτες στην αξιολόγηση της ειδικής κατάστασης του προσφυγικού, δεν πιστεύουν βάσιμα ότι μπορεί να γίνει πράγματι μια θεαματική ανατροπή στα δεδομένα της «μεταναστευτικής πολιτικής», υπό μία άλλη κυβέρνηση, ή υπό μία άλλη δημοτική και περιφερειακή αρχή. Διότι πολύ απλά, δεν είναι (παρά ελάχιστα) στο χέρι της νέας κυβέρνησης ή της νέας δημοτικής και περιφερειακής αρχής να παρέμβει αποφασιστικά στην εξέλιξη του μείζονος ανθρωπιστικού ζητήματος. Εκείνοι που φωνάζουν (λέμε φωνάζουν κατηγορώντας τους, γιατί ο προβληματισμός είναι κοινός για όλους) όμως σήμερα για το προσφυγικό στο νησί, αν δεν δουν την αλλαγή που προσδοκούν από τη νέα κυβέρνηση και δημοτική/περιφερειακή αρχή, τότε θα ουρλιάζουν. Και δεν θα έχουν (θεωρητικά μιλάμε) απέναντί τους πιθανά τότε τον Αριστερό ΣΥΡΙΖΑ που έτσι κι αλλιώς είναι και ιδεολογικά ο αντίπαλός τους, αλλά τη ΝΔ που επί του παρόντος συμμερίζεται τους προβληματισμούς τους και δικαιολογεί ως και την ακραία έκφρασή τους. Είναι τρομακτική η σκέψη και μόνο να τους απογοητεύσει στο μέλλον το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δεν θα αρέσει καθόλου στον Στρατή Καραγεωργίου όταν γίνει ο νέος… Σπύρος Γαληνός για τα social media.

Από τη στιγμή όμως που η προεκλογική περίοδος παίζεται ήδη σχεδόν αποκλειστικά στη σφαίρα του προσφυγικού, ξέχωρα από την παραπάνω εκτίμηση, πρέπει να ειπωθεί ότι αναπόφευκτα χαμηλώνει και ο πήχης των απαιτήσεων για τον οποιονδήποτε θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά και να πολιτευτεί. Γιατί το πολιτικό παιχνίδι, εξελίσσεται στο να γίνεται με τόσο εύκολους όρους, όπου απαιτούνται αποκλειστικά και μόνο διαπιστώσεις των προβλημάτων! Σα να κλέβεις παγκάρι από εκκλησία δηλαδή.

Και εδώ ακριβώς λοιπόν είναι που πρέπει να μπει εγκαίρως μία «κόκκινη γραμμή» για να αποφευχθεί κάτι χειρότερο για το μέλλον και για την κοινωνία και για τον τόπο και να μπει πρώτιστα από τη ΝΔ. Και όλοι όσοι επιθυμούν λύσεις για το μεταναστευτικό και προσδοκούν να εκλέξουν εκείνον/εκείνους που πιστεύουν ότι μπορούν να τις δώσουν, να τους ζητήσουν ξεκάθαρες προτάσεις. Να κοπούν δηλαδή σιγά σιγά οι άπειρες κοινότοπες διαπιστώσεις που μπορεί να κάνει (και κάνει) ο καθένας, πασπαλισμένες με λίγη ξενοφοβία, λίγο πατριωτισμό και λίγο χριστιανισμό αλλά και οι εύκολες κριτικές για τους σημερινούς εκλεγμένους.

Ως εκ τούτου, αφού τείνουμε, ή μας επιβάλλεται να αποδεχτούμε πλήρως ότι πρέπει να εκλέξουμε αυτοδιοικητικούς που θα υποσχεθούν ότι θα καταφέρουν (έστω και χωρίς σχετική αρμοδιότητα) να αλλάξουν τα δεδομένα του προσφυγικού και βουλευτές που θα έχουν αποστολή να κάνουν πρώτιστα το ίδιο, καλό είναι να μάθουμε από εκείνους εδώ τώρα: Υπάρχει υποψήφιος δήμαρχος ας πούμε που θα κλείσει τον δημοτικό καταυλισμό του Καρά-Τεπέ; Υπάρχει υποψήφιος δήμαρχος ή περιφερειάρχης που έχει τον τρόπο να διώξει το χοτ σποτ της Μόριας; Και κυρίως υπάρχει βουλευτής που μπορεί να εγγυηθεί ότι η κυβέρνησή του μπορεί να ανατρέψει την υπάρχουσα (και κάκιστη φυσικά) συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και να στείλει τις ΜΚΟ την επομένη των εκλογών στο σπίτι τους;

Και επειδή αυτά τα τρία προαναφερθέντα, είναι τα βασικά που δεν υπάρχει σίγουρα κανείς, όχι απλά να τα κάνει, έστω και να δεσμευτεί ρητά ότι θα τα κάνει, να πάμε στα πιο ρεαλιστικά, που δυστυχώς λείπουν εντελώς από την προεκλογική συζήτηση. Υπάρχει δημοτική/περιφερειακή παράταξη που έχει ήδη (οκτώ μήνες πριν είμαστε) ένα στοιχειώδες πρόγραμμα διαφορετικής διαχείρισης του προσφυγικού στη Λέσβο, στην κατεύθυνση εκτόνωσής του για τις τοπικές κοινωνίες; Υπάρχει παράταξη που έχει έστω στο μυαλό της μία στρατηγική, προκειμένου να αντιστρέψει και τις αρνητικές εντυπώσεις που έχουν κατακαθίσει επάνω στο νησί από το προσφυγικό;

Το κείμενο δεν αποσκοπεί να αποδείξει ότι η διαχείριση του προσφυγικού δεν μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο και πολύ περισσότερο να αθωώσει τη σημερινή κυβέρνηση με τις τεράστιες ευθύνες της, ή τις σημερινές τοπικές αρχές για τη μέχρι τώρα ανταπόκρισή της στη νέα κατάσταση που βιώνουμε. Αντίθετα προσπαθεί να συστήσει την ψυχραιμία, την ενότητα αλλά και να διατυπώσει τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει να τεθούν στις επόμενες εκλογές, για να διεξαχθούν σε «πραγματικές» συνθήκες. Η Λέσβος ζητά σήμερα πιο επιτακτικά από ποτέ, πολιτικές-προϊόντα ενός ξεκάθαρου οράματος για την επόμενη ημέρα, προτάσεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και να απαντούν στους πραγματικούς προβληματισμούς μας και προσδοκίες μας. Ο κίνδυνος να πνιγούμε για πάντα κολυμπώντας στον ατελείωτο λαϊκισμό που τον πασάρουν την τελευταία δεκαετία οι πολιτικοί ταγοί σε αυξημένες δόσεις, είναι πιο σοβαρός από ποτέ. Και δεν μπορεί να επιτραπεί το προσφυγικό τοπικά να μετατραπεί σε υπόθεση αντίστοιχη με εκείνη του «Μνημονίου». Και να τάζει ο οποιοσδήποτε το ότι θα το λύσει (το προσφυγικό) «με έναν νόμο» για να ακολουθήσουν τα γνωστά…