Ν’ αριστεύουμε, αλλά εναντίον άλλων;

Με αφορμή την όλη συζήτηση περί αριστείας, θυμήθηκα που λέγαμε στη Σχολή με τους καθηγητές για τη σημασία του 5, του 6, του 9 και του 10 στη βαθμολογία της εξεταστικής. Αν κάποιος περάσει το μάθημα, το πέρασε, ποια η σημασία του αριθμού; Αν ένας γιατρός τελειώσει τη σχολή με 6 και άλλος με 8, θα έχει διαφορά ποιος θα σε χειρουργήσει; Και αυτή κρίνεται από το απολυτήριο ή τον βαθμό του;

Το να ανταγωνίζεσαι έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο με άλλα βιώματα, εμπειρίες και στόχους είναι εντελώς ανέξοδο, ειδικά εφόσον δεν υπάρχει κάποιο υπερυψωμένο, αντικειμενικό, αμερόληπτο, αταξικό, άφυλο και εν τέλει α-κοινωνικό πανοπτικό. Το να βελτιώνεσαι εσύ δεν μπορεί να εξαρτάται από τον ανταγωνισμό σου με έναν άλλον άνθρωπο που μοιράζεστε μια τάξη, μια δουλειά ή πιο απλά μια παρέα και είναι ζητούμενο να τα καλυτερέψετε μαζί όλ’ αυτά. Εξαρτάται ακριβώς, θαρρώ, με τη σχέση σου με όλα αυτά και τον εαυτό σου, τη χαρά του άλλου που κατάφερε κάτι μετά από τόσες προσπάθειες, τη χαρά του άλλου που κατάφερες εσύ ή τον προβληματισμό του που σε στενοχώρησε μια αποτυχία. Αριστεύεις λοιπόν κι αριστεύουμε, σύμφωνα με τον δικό μας πήχη.

Αν.Παζ.

Κάτι να γίνει με τα σκαλοπάτια στο Κάστρο!

Από τη στιγμή που για ακόμα ένα καλοκαίρι οι πολύπλευρες πολιτιστικές εκδηλώσεις φέρνουν πληθώρα κόσμου στο Κάστρο Μυτιλήνης, μήπως είναι καιρός να γίνουν ορισμένες διορθωτικές παρεμβάσεις στα σκαλοπάτια που οδηγούν στον χώρο των εκδηλώσεων; Με αφορμή μια ακόμα μεγάλη συναυλία, το βράδυ της Τετάρτης με τη Νατάσα Μποφίλιου, πολύς κόσμος αποχωρώντας μετά το τέλος αυτής προσπαθούσε να κατέβει προς τον δρόμο, πατώντας πάνω σε φθαρμένα ξύλα που έχουν τοποθετηθεί για να συγκρατούν τα χώματα, με κίνδυνο να προκληθεί κάποιος τραυματισμός. Είναι επιεικώς απαράδεκτη η εικόνα, ειδικά μετά από ένα γεμάτο δίωρο που προάγει τη μουσική και καλλιτεχνική μας φύση, άνθρωποι κάθε ηλικίας να πιάνονται χέρι-χέρι για να μπορέσουν προσεκτικά να φτάσουν με ασφάλεια στον δρόμο. Οι αρμόδιες υπηρεσίες ας μεριμνήσουν επιτέλους πριν συμβεί κάτι πολύ πιο σοβαρό από ένα ξαφνικό παραπάτημα ή ένα διάστρεμμα…

Β.Παπ.

Θέλει να ενεργοποιήσει τους απόδημους

Το μεγάλο όπλο της Μυτιλήνης τόσο για την οικονομία της όσο και γενικά για οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική συζητιέται κατά καιρούς, είναι οι… απόδημοι Μυτιληνιοί. Η διαπίστωση αυτή δεν χρήζει μεγαλύτερης επιχειρηματολογίας για να πείσει, φτάνει μόνο να αναλογιστεί κανείς το ποιοι είναι εκείνοι που πραγματικά αποτελούν τον πιο σταθερό και πιστό «τουρισμό» του νησιού τα καλοκαίρια, αλλά και το πόσο άδολα παραμένουν «ερωτευμένοι» με τον τόπο όπου μεγάλωσαν και κατάγονται.

Ο πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας Μυτιλήνης Πάνος Πίτσιος, που έχει πλήρη επίγνωση της δυναμικής και της ιδιαιτερότητας των Μυτιληνιών της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, επιδιώκοντας τη δημιουργία ενός «μητρώου» αυτών, επιδιώκει να ενεργοποιήσει το καθαρό μυαλό τους για να καταφύγει σε συμφέρουσες λύσεις σε όλα τα θέματα που αφορούν στο μέλλον της πόλης της Μυτιλήνης, συγκροτώντας άτυπα συμβούλια «προσωπικοτήτων των απόδημων της Μυτιλήνης» για τη συμμετοχή τους σε μια διευρυμένη ομάδα ηλεκτρονικής διαβούλευσης των απανταχού αποδήμων Μυτιληνιών της διασποράς. Αν τα καταφέρει τελικά ο πρόεδρος της Μυτιλήνης να ενεργοποιήσει όλους αυτούς, μεταξύ των οποίων υπάρχουν πράγματι ικανότατες προσωπικότητες με πολλές δυνατότητες και διασυνδέσεις, θα έχει καταφέρει ουσιαστικά να ενεργοποιήσει ένα… «πυρηνικό όπλο» στη διάθεση της αυτοδιοίκησης και όχι μόνο.

Γιατί, ας μη ξεχνάμε, αυτοί οι συντοπίτες μας που δεν βιώνουν τη μίζερη καθημερινότητά μας, αλλά αγαπούν τη Μυτιλήνη, έχοντας την εικόνα της για… έναν μόλις μήνα τον χρόνο, έχουν πολύ πιο αντικειμενικά κριτήρια (άρα και προτάσεις) για κάθε πρόβλημά μας και φυσικά την ελάχιστη δυνατή ιδιοτέλεια για να συμβάλλουν πολύ πιο ουσιαστικά απ’ ό,τι εμείς οι ίδιοι. Μπράβο ξανά, Πάνο Πίτσιο, λοιπόν και μακάρι να έχει αποτέλεσμα αυτό το εγχείρημα και να μη χαθεί στην… υπερβολική διαβούλευση που τον διακρίνει!

Μ.ΟΡΦ

Να σταθούν μπροστά από τη γραφειοκρατία

Δημοσιεύματα των Αθηνών μιλούν ήδη για τον πιθανό ανασχηματισμό που θα επιχειρήσει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να πάει στη ΔΕΘ με έναν αέρα «ανανέωσης» και να πείσει καλύτερα στο αφήγημά του πως προχωράμε ένα βήμα πιο κοντά από την έξοδο από την επιτροπεία. Ο «πονοκέφαλός» του όμως σε αυτό το εγχείρημα είναι η απουσία… «πάγκου» που θα ενεργοποιηθεί για να φέρει εις πέρας την αλλαγή στο κυβερνητικό σχήμα, με τις πληροφορίες των σχετικών δημοσιευμάτων να κάνουν λόγο για προβληματισμό του πρωθυπουργού για τη γενικότερη ικανότητα κάποιων εκ των υπουργών του να σταθούν μπροστά από τη γραφειοκρατία και να αποδειχθούν άμεσοι και έγκαιροι στις παρεμβάσεις τους και όχι έρμαια αυτής.

Και η αλήθεια είναι πως αυτό που περιγράφουν τα ρεπορτάζ ως προβληματισμό του πρωθυπουργού, εδώ στη Λέσβο, το έχουμε βιώσει πιο χαρακτηριστικά από οποιαδήποτε άλλη περιοχή στη χώρα. Να βλέπουμε δηλαδή τα εξαιρετικά αργά αντανακλαστικά των Υπουργείων ακόμα και σε φαινομενικά βατές υποθέσεις ή να διαπιστώνουμε πως το «αύριο, μεθαύριο» των υπουργών, ως κατά καιρούς δεσμεύσεις, ήταν τελικά μετά από πέντε με έξι μήνες.

Παρεμπιπτόντως, γράφοντας για όλα ετούτα, οι Μοριανοί πληρώθηκαν τις αποζημιώσεις του 2015; Οι αποζημιώσεις του 2016 μπήκαν σε μια σειρά; Η ΚΥΑ για το επίδομα ενοικίου για τους σεισμοπαθείς του σεισμού της 12ης Ιουνίου ακόμη δεν βγήκε!

Μ.ΟΡΦ

Οι χρηματοδοτήσεις… φεύγουν!

Τα Νοσοκομεία παρουσιάζουν ελλείψεις, αλλά οι διοικήσεις τους φαίνεται ότι δεν εκμεταλλεύονται τις χρηματοδοτήσεις που προκηρύσσει η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Το λέμε αυτό γιατί ενεργοποιήθηκε για τρίτη φορά (!) πρόσκληση στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Βόρειο Αιγαίο 2014-2020» για την αναβάθμιση των υποδομών δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας, αφού την πρώτη φορά δεν ανταποκρίθηκε κανένα νοσοκομείο νησιού του βορείου Αιγαίου και τη δεύτερη μόνο το Νοσοκομείο Χίου!

«Είναι δεδομένο ότι τα νοσοκομεία των νησιών μας έχουν μεγάλες ανάγκες χρηματοδοτικών πόρων, ιδίως για να αποκτήσουν σύγχρονο ιατρικό εξοπλισμό. […] Αναμένουμε την ανταπόκριση των καθ’ ύλην αρμοδίων φορέων», ανέφερε με νόημα η περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου κι ελπίζουμε να εισακουστεί!

Αν.Παζ.