ΚΟΥΓΚΙ…

Είχε, δεν είχε, μάς βγήκε κι από πάνω ο Τσίπρας! Άριστος τακτικιστής, τόσα χρόνια άλλωστε στο κομματικό κουρμπέτι, σαφώς είναι και έξυπνος, οπότε επικοινωνιακά κέρδισε βάζοντας πάλι απολογούμενη πολιτικά τη Νέα Δημοκρατία. Απλοϊκό ερώτημα, έγινε επικοινωνιακή τους σημαία: «Με ποιόν είσαι, με την κυβέρνηση ή με τους δανειστές;» ρωτάνε. Δεν ξέρω πού θα μας βγάλουν τούτες δω οι μαγκιές και τέτοια επίπλαστα διλήμματα. Ένα πάντως είναι το σίγουρο: Ότι καθαρή δεν τη βγάζουμε. Όχι γιατί έχουμε ένα μεγάλο χρέος στην πλάτη μας.

Ούτε γιατί δεν μας χωνεύει ο Σόιμπλε ή τα βάζουμε με το ΔΝΤ. Καθαρή δεν τη βγάζουμε γιατί η εποχή με τους τζάμπα μάγκες έχει περάσει. Κι επειδή εμείς αντί ν’ αντιμετωπίσουμε τα όποια προβλήματα μας με σοβαρότητα, συνέπεια και συνεργασία με τους εταίρους, αντί να πραγματοποιήσουμε τις απαραίτητες αλλαγές που απαιτούνται στην ελληνική κοινωνία, όχι γιατί το θέλουν οι δανειστές αλλά γιατί εκεί μας οδηγεί η άτιμη τούτη ζωή (πες το πραγματικότητα), συνεχίζουμε το «βιολί βιολάκι». Και το παίζουμε επαναστάτες.

Δηλαδή «ξυπνά μέσα μου ο επαναστάτης»! Κακό είναι, θα μου πείτε, τη στιγμή μάλιστα που κολλάμε στον τοίχο τον αντίπαλο μας; Όχι, αρκεί και οι …άλλοι να το δούνε όπως το βλέπουμε κι εμείς. Σαν πολιτικό παιχνίδι αμφιθεάτρου. Γιατί έχουν, δεν έχουν δίκιο, οι κύριοι αυτοί δεν παίζουν.

Θα μας ρίξουν καμιά σφαλιάρα στα καλά καθούμενα και θα δούμε τον ουρανό σφοντύλι! Και βλέπετε πως όσο… κερδίζει η κυβέρνηση, τόσο τρώμε απανωτά γκολ. Η οικονομία βυθίζεται, η κοινωνία συνεχίζει την καταθλιπτική της πορεία κι εμείς κυνηγάμε ανούσιες νίκες.

Γιατί πείτε μου σας παρακαλώ, τι ουσιαστικό έχει προχωρήσει; Πόσες νέες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν από τις νίκες τους; Πόσες λίστες φοροφυγάδων επεξεργάστηκαν; Τι έγινε με τις εξαγγελίες ότι θα πατάξουν το λαθρεμπόριο των καυσίμων; Πόσο εισόδημα εισέρευσε στην οικονομία; Πόσο μειώθηκαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές; Πόσο προχώρησε η μεγάλη επένδυση του Ελληνικού; Γιατί πέφτει το τουριστικό εισόδημα; Αυτά τα ουσιαστικά ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν. Το να κουρδίζει τις αριστερές χορδές του εκλογικού σώματος είναι μάταιος κόπος γιατί ακόμα κι αυτός ο αριστερός έχει …τσέπη! Άντε μια φορά επανάσταση, άντε δυο φορές, έστω και τρεις.

Παραπάνω δεν τραβάει. Ακόμα και σβουριχτό Μητσοτάκη θα ρίξουν (πρώην) ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ κι ας μην τον πολυσυμπαθούν! «Νταρί να γίνουν όλα», μου έλεγε παλιός κτηνοτρόφος. Εάν δεν αλλάξουμε, τότε τούτη δω η χώρα όχι… νταρί θα γίνει, αλλά το «Κούγκι» της Ευρώπης!

Άποψη του Λιμανιού Μυτιλήνης το 1900

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1999

Πεθαίνει ο Μ. Παρασκευαΐδης

Σε ηλικία 88 ετών αφήνει την τελευταία του πνοή ο Μίλτης Παρασκευαΐδης. Είχε γεννηθεί το 1911 στη Σμύρνη, μεγάλωσε στη Μυτιλήνη και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια διδάσκει σε Γυμνάσια, ενώ παράλληλα δραστηριοποιείται στη λογοτεχνία, στο σκίτσο και στη ζωγραφική. Στον Εμφύλιο συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην Ικαρία και στη Μακρόνησο. Όταν αποφυλακίζεται το 1948, ξεκινά τη σταδιοδρομία του ως δημοσιογράφος γράφοντας στις εγκυκλοπαίδειες «Ηλίου», «Πυρσού» και «Ελευθερουδάκη» και στη συνέχεια στις εφημερίδες «Καθημερινή» και «Ελεύθερος Κόσμος». Βιβλία του: «»Μορφές της Ρωμιοσύνης», «Αντισνομπιστικά και αντιρομποτικά», «Ζωγραφιές και σχέδια μολυβιού» κλπ. Ήταν παντρεμένος με την Ασπασία Καψιμάλλη.

ΕΙΠΕ

«Όλοι αυτοί που το προηγούμενο διάστημα πρωτοστάτησαν -και καλά έκαναν- στην κινητοποίηση της τοπικής μας κοινωνίας για να μην καταργηθεί ο μειωμένος ΦΠΑ, πρέπει και τώρα να πάρουν καθαρή θέση: Με ποιους είναι; Με την κυβέρνηση ή με τους δανειστές;»

Γιώργος Πάλλης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ («Εμπρός»)