Ημερολόγιο. 23 Ιανουαρίου 2016. Περνούν οι μέρες… Κυλάει ο χρόνος, οι πλάτες μας ολοένα και πιο αδύναμες, τα προβλήματα μεγαλώνουν… «Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω, Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος» στο τραγούδι ο Παντελής Θαλασσινός στους «Λαθρεπιβάτες» του! Είναι κι αυτή η άτιμη οικονομική κρίση που μας έχει «τσιτώσει» όλους, έχουμε χάσει χαμόγελο, ελπίδα.

Το μέλλον έρχεται αδυσώπητο. Κι αυτό κουβαλάει τα δικά του βάσανα, βάσανα που έρχονται από το χθες... Φτώχεια είχε πάντα η Ελλάδα. Είχε όμως ελπίδα, αισιοδοξία και προσμονή για ένα καλύτερο αύριο. Στη σκάλα της ζωής, πατούσες το πόδι σου με δύναμη για το επόμενο σκαλοπάτι, σήμερα κρατιέσαι γερά μη τυχόν και σε πλακώσει ολόκληρη η σκάλα!

@ Απολογισμοί. Όλο και πιο συχνά σε μια εποχή που τρέχει με τους δικούς της ρυθμούς χωρίς να προλαβαίνεις να αφομοιώσεις την επικαιρότητα, το σήμερα. Έκπληκτος παρακολουθείς το σήμερα να γίνεται χτες, ένα τρένο που ορμάει στη μαυρίλα του τούνελ με μια αδυσώπητη ορμή. Οι εποχές πάνω στις ράγες προσπαθούν να γευθούν το σήμερα κι εμείς με απόγνωση από τον ίλιγγο, προσπαθούμε να αφομοιώσουμε την κάθε εποχή! Το μυαλό μας όμως σταματημένο στις Π.Κ (προ κρίσης) εποχές…

Μιλάς σαν να πηγαίνεις δεκαετίες πίσω... Κι όμως, έχουν περάσει μόλις 5-6 χρόνια! @ Κι από την άλλη, ζούμε τις ιστορικές στιγμές του σήμερα, με τους χιλιάδες πρόσφυγες να σέρνουν το δικό τους δύσμοιρο χρόνο σε ξένες χώρες. Αυτοί έχασαν χρόνο, χώρο χαμένοι στους φράχτες της Ευρώπης, αναζητώντας μια νέα γη, ένα νέο ξεκίνημα, μια νέα ζωή. Ζωή χωρίς μέλλον;

@ Φεύγουμε ταχέως από τη μελαγχολία της φιλοσοφίας και προσγειωνόμαστε στην σκληρή πραγματικότητα. Ο αδυσώπητος χρόνος δίνει ραντεβού, «Ένας Χρόνος Αριστερά»! Πότε πέρασε… Πέρυσι τέτοια εποχή, η Ελπίδα έμπαινε δυναμικά στη διακυβέρνηση της χώρας. Σήμερα; Ο καθένας την αποτιμάει με τα δικά του κριτήρια, με το δικό του τρόπο. Μια μεγάλη ευκαιρία για την ίδια, αλλά και για την Ελλάδα να βιώσει μια αριστερή κυβέρνηση. Ο χρόνος θα δείξει εάν η επιλογή δικαιώθηκε…

@ Εκεί που ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει, είναι στην ΕΡΤ. Διότι δικαιούνται τη γκάφα της χρονιάς όταν την περασμένη Δευτέρα οι δημοσιογράφοι της πρωινής εκπομπής «Πρωινή Ζώνη» διάβαζαν τις εφημερίδες της Παρασκευής!!! @ Ρεπορτάζ στην τηλεόραση.

Ο περήφανος ηλικιωμένος δεν έχει να πληρώσει τη συμμετοχή του στο φάρμακο! 2,30 ευρώ… Δεν το αγοράζει! Στην άκρη, να περάσει ο επόμενος… @ «Ο χρόνος είναι μεγάλος δάσκαλος, αλλά δυστυχώς σκοτώνει τους μαθητές του» έλεγε ο Μπερλιόζ…

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1973
Ιδρύεται η Αερολέσχη Μυτιλήνης
Μια ομάδα γνωστών Μυτιληνιών ιδρύει την Αερολέσχη Μυτιλήνης και το πρώτο Δ.Σ. αποτελούν οι: Δημήτρης Αμπατζιδέλλης, Ι. Σπύρου αερολιμενάρχης, Ν. Πέππας καθηγητής, Γ. Χαραλάμπους τουριστικός πράκτορας, Πλ. Σπυρόπουλος προϊστάμενος Υπηρεσίας Προγραμματισμού, Ν. Ταπανλής οδοντίατρος, και Β. Γούτος. Επίσης ιδρυτικά μέλη εμφανίζονται οι Π. Χατζηστεφανής, Γιάννης Γιαννέλλης, Στρατής Σουρλάγκας, Περ. Βοστάνης, Θ. Χωριατέλλης, Ι. Παρταλίδης, Μ. Αποστολέλλης, Π. Αργυρόπουλος, Κ. Βοστάνης κλπ..

Στην πρώτη συνεδρίαση τους, η οποία πραγματοποιείται στη Νομαρχία Λέσβου, συζητούν τον προγραμματισμό της χρονιάς, θέτοντας σαν βασικό στόχο την αγορά ενός μικρού αεροπλάνου προκειμένου να εκπαιδεύονται αλλά και να ψυχαγωγούνται τα μέλη της Λέσχης. Για το λόγο αυτό αρχίζει έρευνα αγοράς, ενώ εκπαιδευτής ορίζεται ο αερολιμενάρχης Ι. Σπύρου.

ΕΙΠΕ

«Η πενία και το κοντόφθαλμο των πολιτικών αναλύσεων, από πολλούς “εν υπηρεσία” δημοσιογράφους, αγγαρειο-μάχους τηλε-εκπροσώπους, σκοπάνθρωπους των πάνελς, είναι το απόλυτο αποτύπωμα της ιδεολογικής ασιτίας που πλήττει τη χώρα, από ετών πολλών.
Ανδρέας Τρούμπης («Εμπρός»)

 ΑΤΖΕΝΤΑ

 ΣΑΒΒΑΤΟ 23/1
Το Παλλεσβιακό Εργατικό Κέντρο πραγματοποιεί συζήτηση - εκδήλωση με θέμα: «Το Ασφαλιστικό δεν είναι κόστος. Είναι δικαίωμα, είναι η ζωή μας!» στο Εργατικό Κέντρο στις 7 μ.μ..
- Κοπή βασιλόπιτας του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου στο Σίγρι στις 12 μ.μ..
- Ομιλία της συγγραφέα Μαρίας Αγγελίδου στο «Book & Art» στις 6 μ.μ..
- ΑΕΛ Καλλονής - Πανθρακικός στο Γήπεδο Μυτιλήνης στις 3 μ.μ..
- Η ταινία «Στην καρδιά της θάλασσας» στο «Cine Αρίων».
ΚΥΡΙΑΚΗ 24/1
- Ανοικτή συνέλευση στο Πάρκο Χατζηδήμου, για το κυκλοφοριακό της οδού Κομνηνάκη, στο Πάρκο Χατζηδήμου στις 11:30 π.μ..
- Έναρξη εβδομαδιαίων πτήσεων Μυτιλήνης - Άμστερνταμ.
- Κοπή βασιλόπιτας από τον Σύλλογο της «Λεσβιακής Παροικίας» στο ξενοδοχείο «Αμαλία» στην Αθήνα στις 12 μ.μ..
- Κοπή βασιλόπιτας των Προσκόπων στην Αίθουσα Τελετών του Πειραματικού Σχολείου στις 11:30 π.μ..
- Κοπή πίτας στο Ίδρυμα Αγιάσου στις 10:30 π.μ..
- Κοπή πίτας και εκλογές του Συλλόγου των Απανταχού Ερεσίων «Ο Θεόφραστος» στο ξενοδοχείο «Electra Palace» (Βουλής και Νικοδήμου 18-20 στις 10:30 π.μ..
- «Ο Θησέας και ο Μινώταυρος», παράσταση Καραγκιόζη στο Δημοτικό Θέατρο στις 12 μ.μ.. και στις 6 μ.μ..
- Αιολικός - ΑΟ Χαλκίδας στο «Κ. Κεντέρης» στην Καλλονή στις 3 μ.μ..
- Η ταινία «Στην καρδιά της θάλασσας» στο «Cine Αρίων».
ΔΕΥΤΕΡΑ 25/1
- Εγκαίνια φωτογραφικής έκθεσης της Φωτογραφικής Εταιρείας Μυτιλήνης με θέμα «Πρόσφυγες» στο Κάτω Κάστρο στις 6 μ.μ..

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η ρηχότητα της TV και η «προσφορά» στην κοινωνία

Του Μανώλη Κοττάκη («Δημοκρατία»)

Η ανόητη δήλωση του ράπερ γραμματέα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, το ανέμελο τσιφτετέλι του πρώην υπουργού Δημόσιας Τάξης Γιάννη Πανούση, το 500ευρο που δημοσίευσε προκλητικά στο Instagram, η θυγατέρα του Γιάννη Μηλιού, το βουνό από τα λουλούδια στα πόδια του λαϊκού τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη. Και βεβαίως όλοι είχαν άποψη. Ωστόσο, το ζήτημα μου δεν είναι αυτό, η Ελλάδα έχει καταντήσει ένα απέραντο καφενείο, γιατί να ξαφνιάζομαι που βλέπω το καφενείο στην οθόνη;

Το ζήτημά μου είναι άλλο: Η βαθιά ρηχότητα της ελληνικής τηλεόρασης, η οποία -τρομάρα της- προβάλλει και σποτ για τα 25 χρόνια προσφοράς της στην ελληνική κοινωνία.

Η απόλυτη αδυναμία της να παράξει δικά της γεγονότα έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε να είναι όμηρος του βίντεο που ανεβάζει κάθε τυχαίος στο ίντερνετ, της φωτογραφίας που ποστάρει κάθε επηρμένη στα κοινωνικά δίκτυα, του παραλειπόμενου που πάει για τη «χωματερή» ειδήσεων. Η πατρίδα χρεοκόπησε, επειδή κάποιοι κλεφταράδες έκλεψαν τα δάνεια που τους έδωσαν οι τράπεζες από τις καταθέσεις μας, η πατρίδα χρεοκόπησε επειδή εκλεγμένοι προστάτευαν εκατομμυριούχους φοροφυγάδες, η πατρίδα χρεοκόπησε γιατί πληρώνουμε ακόμη και σήμερα από τους φόρους μας, τους μιζαδόρους μεσάζοντες εξοπλιστικών.

Ο λαός, όμως, εκπαιδεύεται να θεωρεί ότι η χώρα έπεσε έξω επειδή ο βλαξ γραμματεύς της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ -που από την αντίδρασή του έδειξε ότι δεν κάνει για πολιτική- θέλησε να διορίσει οικείους του στο Μαξίμου, επικαλούμενος το ΕΑΜ. Το ωραίο είναι ότι θεωρήθηκε ύβρις η επίκληση του ΕΑΜ, όταν είναι πασίγνωστο ότι το ΠΑΣΟΚ είχε «στήσει» με νόμο βιομηχανία διορισμών τέκνων Εθνικής Αντίστασης το 1981 - 1989, ο βλαξ τούς μάρανε. Νομίζω, καταλαβαίνουμε γιατί η τηλεόρασή μας έγινε φθηνή και απεμπόλησε τη συλλογικότητα που είχε το 1989: Η ρηχότητά της είναι σκόπιμη - σχεδιασμένη.