«Τα οικονομικά είναι ηθική και όχι φυσική επιστήμη» είχε πει κάποτε ο Τζων Μέυναρτ Κέυνς. Με τον αρμόδιο υπουργό να υποχρεώνει τη ΔΕΗ, μια -υποτίθεται- ανεξάρτητη επιχείρηση, η οποία ταλανίζεται με 2,3 δις ληξιπρόθεσμα χρέη, να επιδοτήσει με 1.000 ευρώ τον κάθε πολίτη! Δίνοντας απλώς την εντολή να μην κόβει το ρεύμα μέχρι οφειλής του ποσού αυτού! Έχει, δεν έχει ο καταναλωτής να πληρώσει.

Ως εκ τούτου γιατί ο υπογράφων να συνεχίζει να πληρώνει; Θα γίνει …μπαταχτσής μέχρι του ποσού των 1.000 ευρώ, διατηρώντας το πλαφόν αυτό και συνεχίζοντας την ζωή του …ως ωραίος Έλλην! Και ο υπουργός ως ωραίος (αριστερός) υπουργός… @ Δεν έχουν αντιληφθεί (ακόμα) οι υπουργοί μας ότι δεν ζουν σ’ έναν όμορφο αγγελικά πλασμένο κόσμο, που εκ προοιμίου «πας μη αριστερός, βάρβαρος»!

Καταρρέουν οι μύθοι μέσα σε μια εκκωφαντική σιωπή, ενώ η χώρα πάει σύριζα… στο φούντο! Εκτός κι αν βάλει πλάτες ο Λεβέντης… Για σκέψου, πόλος στήριξης του (αριστερού) καθεστώτος, η γνωστή γραφική μορφή…

@ Διότι οι «προσκυνημένοι και γερμανοτσολιάδες» της αντιπολίτευσης αδυνατούν να βρουν εταιρεία να τους κάνει εκλογές! Κι ήθελαν κι αυτοί να σώσουν τη χώρα! Τον εαυτό τους δεν μπορούν να σώσουν, και αφήνοντας τα μεγάλα ονόματα Πλακιωτάκη, Παπαμιμίκος στο πλατό της εσωκομματικής κονίστρας. Άντε τώρα να τολμήσουν να βάλουν και πλάτη στον Τσίπρα. Μόνο που θ’ ακούς την τσιρίδα του Άδωνη, θα σηκώνεις τα χέρια ψηλά… @ H αντίληψη του Τσίπρα για την εθνική συνεννόηση, μού θυμίζει την αντίληψη ενός παλιού φίλου για την πόκα. Όποτε κέρδιζε, ήθελε να τον πληρώνουμε, όποτε έχανε, ήθελε να μας χρωστάει. Περιττό να προσθέσω πόσο δημοφιλής ήταν…

@ Κι εμείς μέσα στην απελπισία των ψεύτικων υποσχέσεων και καλυπτόμενοι από την κατεδάφιση των ψευδαισθήσεων, αναζητούμε το εξάρι του τζακ ποτ να μας μεταφέρει στην ευδαιμονία της ματαιότητας τούτου του κόσμου… @ Παρεμπιπτόντως. Κανένα νέο από τη λίστα Λαγκάρντ; Ουδέν. Τότε προς τι η χαρά και η ευδαιμονία για την ανακάλυψη της λίστας Βεστφαλίας; @ Κι ενώ εμείς παίζουμε …συναίνεση, 42 ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες από την αρχή της χρονιάς, μετακόμισαν στην Κύπρο.

Αποτέλεσμα; Στο πρώτο μόνο εξάμηνο, τα έσοδα της Κύπρου από τις ναυτιλιακές δραστηριότητες αυξήθηκαν 9,3%, σε 464 εκατ. ευρώ, έναντι του δεύτερου εξαμήνου. Όσα δηλαδή ψάχνουμε για ισοδύναμα του 23% της ιδιωτικής εκπαίδευσης!

@ Όπου η συμπαθέστατη αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, Σία Αναγνωστοπούλου, ξεκίνησε τις παρεμβάσεις της για βελτίωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πώς; Ενισχύοντας τη θέση των φοιτητικών παρατάξεων στις διοικήσεις των πανεπιστημίων. Βεβαίως, βεβαίως προέχουν οι …δημοκρατικές αναβαθμίσεις!

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1988
Η Α΄ Συνάντηση Ερασιτεχνικών Θιάσων
Πραγματοποιείται η Α΄ Συνάντηση Θιάσων Αιγαίου στη Μυτιλήνη. Σύμφωνα με τον υπουργό Αιγαίου, Πέτρο Βάλβη, «η συνάντηση αυτή θα δώσει ηθική ικανοποίηση στους ερασιτέχνες που υπηρετούν τη θεατρική τέχνη όχι επαγγελματικά αλλά είναι γι’ αυτούς η αγάπη τους, η έκφραση τους, το μεράκι τους». Την συνάντηση χρηματοδότησε το Υπουργείο Αιγαίου και συνεργάστηκαν η Γενική Γραμματεία Λαϊκής Επιμόρφωσης και ο Δήμος Μυτιλήνης. Η συνάντηση αυτή τελικά καθιερώθηκε και έκτοτε παρά τα όποια προβλήματα λόγω των οικονομικών δυσκολιών, συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

ΕΙΠΕ

«Η ΔΕΗ υποχρεούται ΝΑ ΜΗΝ προχωράει σε διακοπές ρεύματος σε καταναλωτές που χρωστούν μέχρι 1.000 ευρώ».
Γιώργος Πάλλης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ («Εμπρός»)

ΑΤΖΕΝΤΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 28/11
- Γενική Συνέλευση του Σωματείου Εθελοντών Πυροσβεστών Νήσου Λέσβου (Σ.Ε.ΠΥ.Ν.Λ.) στην Πυροσβεστική, στον Καρά Τεπέ, στις 6:30 μ.μ..
- Το 13ο Περιφερειακό Τμήμα Ανατολικού Αιγαίου του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας διοργανώνει σεμινάριο στο Επιμελητήριο Λέσβου στις 8:30 π.μ..
- Latin πάρτι στη μαρίνα Μυτιλήνης στις 10:30 μ.μ..
- Γενική Συνέλευση της Αερολέσχης Μυτιλήνης στο «Ηλιοτρόπιο» στις 7 μ.μ..

- «Η Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη από τους « Άστεγους» στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, στις 9 μ.μ..
- Αγώνας βόλεϊ μεταξύ ΑΟΜ - Πανιωνίου για την Α2 στο Κλειστό Γυμναστήριο στις 5 μ.μ..

ΚΥΡΙΑΚΗ 29/11
- Ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Μυτιλήνης (ΙΟΜ) θα απονείμει διπλώματα των Σχολών του στο «Marina Yacht Club», στη μαρίνα Μυτιλήνης, στις 10.30 π.μ..
- Εθελοντική Αιμοδοσία στην Αγιάσο, στο Γυμνάσιο, ώρες 9 π.μ. έως 3 μ.μ..
- Ο πεζοπορικός σύλλογος «Ορειάς» θα περπατήσει στην περιοχή της Άντισσας, συνάντηση στο Βερόπουλο στις 9 π.μ..
- «Η Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη από τους « Άστεγους» στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, στις 9 μ.μ..

ΑΠΟΨΕΙΣ

 
Πολιτική παράνοια

Του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου («Έθνος»)

Αυτό το «κάθε πέρυσι και καλύτερα» αποδεικνύεται τελικά σοφή κουβέντα. Νομίζω μάλιστα πως ή εμείς οι Έλληνες την σκαρφιστήκαμε ή εμάς είχαν ως παράδειγμα εκείνοι που τη σκέφτηκαν.

Τα γεγονότα, αν μη τι άλλο, αυτό δείχνουν.
Πίστευα ότι τελικά όλα τα είχα δει σ’ αυτά τα χρόνια της κρίσης. Όλες τις διαβαθμίσεις της ανευθυνότητας, της μικροκομματικής υστεροβουλίας, της εξαπάτησης του εκλογικού σώματος, της απόλυτης ιδεολογικοπολιτικής κωλοτούμπας.

Εκείνο που δεν είχα δει και δεν περίμενα ότι θα έβλεπα ήταν αυτό το ρεσιτάλ πολιτικού μαζοχισμού, αυτή η αυτοκαταστροφική μανία που έχει καταλάβει τη Νέα Δημοκρατία σε μια περίοδο που περισσότερο από κάθε άλλη φορά χρειάζεται ο τόπος μια σοβαρή, συγκροτημένη και μαχητική αξιωματική αντιπολίτευση.

Αλλά αντί για τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα, μας προσφέρονται, και μάλιστα απλόχερα, η επιπολαιότητα και η ανευθυνότητα. Ένα μεγάλο κόμμα βρίσκεται χωρίς εκλεγμένη ηγεσία από τις πρώτες μέρες του Ιουλίου, μετέχει σε μια εκλογική αναμέτρηση με μεταβατικό πρόεδρο κι από τα τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι και σήμερα, πασχίζει να εκλέξει πρόεδρο χωρίς να τα έχει καταφέρει και χωρίς να υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι πρόκειται να τα καταφέρει και στην επόμενη προγραμματισμένη προσπάθεια.

Μέσα στο Δεκέμβρη κρίνονται καθοριστικής σημασίας ζητήματα,
και σ’ αυτές τις κρίσιμες κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα έχει εκλεγμένο αρχηγό, δεν θα έχει κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, δεν θα έχει ουσιαστικά πολιτικό λόγο, θα είναι τελικά ωσεί παρούσα, ανήμπορη να επηρεάσει αποφάσεις, ανίκανη ν’ ανταποκριθεί στο θεσμικό της ρόλο.

Είναι ένα φαινόμενο που δικαιολογεί απόλυτα το χαρακτηρισμό του κωμικοτραγικού. Ένα μεγάλο παραδοσιακά κόμμα αναζητεί το νέο του ηγέτη χωρίς ένα στοιχειώδη κοινωνικοπολιτικό διάλογο, χωρίς σοβαρούς προβληματισμούς και προγράμματα για την οικονομική ανόρθωση του τόπου, χωρίς ένα υποτυπώδες έστω όραμα, αλλά με μοναδικό κοινό σλόγκαν όλων των υποψήφιων ηγετών του, τη διαβεβαίωση ότι «εγώ θα νικήσω τον Τσίπρα». Λες κι αυτό που χρειαζόμαστε, είναι άλλος ένας Τσίπρας!