Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς δεν θα γίνει. Άρα τότε προς τι η αναζήτηση ενός δεξιού Τσίπρα;

Αλλά άντε και βρίσκεται ένας …δεξιός Τσίπρας. Εκτός του ότι αδυνατούμε να αντιληφθούμε τα χαρακτηριστικά του, οι ψηφοφόροι παραμένουν Νεοδημοκράτες με τη συγκεκριμένη πολιτική ιστορία και φιλοσοφία.

Το 1984, οι Νεοδημοκράτες βουλευτές επέλεξαν τον Κ. Μητσοτάκη από τον Κ. Στεφανόπουλο με βασικό επιχείρημα ότι ήταν το …alter ego του Ανδρέα Παπανδρέου και θα τον κέρδιζε.

Δεν κατάφερε όμως να τον κερδίσει στις επόμενες εκλογές του 1985. Η (αυτοδύναμη) νίκη ήρθε μετά από έξι ολόκληρα χρόνια κι αφού το ΠΑΣΟΚ είχε καταρρεύσει λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά και των προσωπικών περιπετειών του αρχηγού του. Άρα δεν αρκεί ένας κούκος να φέρει την (πολιτική) άνοιξη…

@ Αυτό σημαίνει πως όποιος και να κερδίσει την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, όσο νέος κι ωραίος κι αν είναι ή όσες δάφνες και να κουβαλάει, εάν δεν υπάρξει η μεταστροφή πρώτα απ’ όλα μέσα στην ίδια την κοινωνία, ο νέος αρχηγός θα βλέπει τις …πλάτες του Τσίπρα.

Και ο οποίος βέβαια δεν θα παρακολουθεί απαθής τις όποιες εξελίξεις στο χώρο της αντιπολίτευσης. Ήδη την …κάνει με πηδηματάκια προς την κεντροαριστερά (τρέμε Φώφη…), ανασυγκροτεί το κόμμα ομογενοποιώντας τον πολιτικό λόγο ενώ με τη γνωστή αριστερή «κλάψα», ικανοποιεί τα όποια αριστερά ένστικτα ψηφοφόρων @ Ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. θα έχει ν’ αντιμετωπίσει δύο βασικά προβλήματα.

Πρώτο πρόβλημα: Το κόμμα στηρίζονταν στη μεσαία τάξη, η οποία όμως μεσαία τάξη εδέχθη (και δια χειρός της Ν.Δ.) ισχυρό πλήγμα από την εφαρμογή του μνημονίου με το οποίο τείνει να εξαφανιστεί. Άρα θα πρέπει ν’ αναζητηθεί η νέα πλέον πελατεία της Ν.Δ., προς τα πού όμως; @ Δεύτερο πρόβλημα: Η εκλογική πελατεία γηράσκει!

Η Ν.Δ. δεν …αρέσει στη νεολαία και στις εκλογές χάνει με διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς ένα κόμμα του οποίου η νεολαία του κερδίζει την πρωτιά στις φοιτητικές εκλογές, αδυνατεί να τους προσελκύσει και ως ψηφοφόρους; Αναζητείται επαρκής απάντηση @ Ένα όμως είναι το βέβαιο.

Σε μια περίοδο όπου αρχίζει πλέον να υλοποιείται το (αριστερό) μνημόνιο, ψηφίζονται νόμοι που θ’ αλλάξουν τις ζωές χιλιάδων Ελλήνων για πολλά πολλά χρόνια η θεσμική εκπροσώπηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μειωμένη. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται… @ To tweet or not to tweet?

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

ΟΚΤΩΒΡΗΣ 1962
Κυκλοφορούν τα «Πολίτικα»
Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Πολίτικα» με εκδότη - διευθυντή το Μάνο Γκιγκιλίνη. Το πρώτο φύλλο είχε σχήμα 58 Χ43, ήταν τετρασέλιδο και με τιμή 2 δρχ. Η εφημερίδα συνεχίζει την κυκλοφορία της μέχρι σήμερα όπου στην ταυτότητα της εφημερίδας ιδιοκτήτης-εκδότης αναγράφεται πλέον η Βαρβάρα Γκιγκιλίνη, κόρη του ιδρυτή της. Η εφημερίδα από το 1997 τυπώνεται ηλεκτρονικά και σήμερα συνεχίζει να κυκλοφορεί κάθε εβδομάδα πολυσέλιδη και σε σχήμα ταμπλόιντ.

ΕΙΠΕ

«Καλό θα ήταν να βγάζουμε προς τα έξω και άλλες καλλιτεχνικές πλευρές των ανθρώπων της Λέσβου…»
Βασίλα Μαγδαληνή, αγγειοπλάστης - κεραμίστρια («Πολιτικά»)

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ

Σήμερα στις 18.00, η ΕΡΤ 2 και η ΕΡΤ HD μεταδίδουν ζωντανά και αποκλειστικά την εκτός έδρας αναμέτρηση της Λοκομοτίβ Κουμπάν με τον Παναθηναϊκό. Τον αγώνα περιγράφει ο Γιάννης Ντεντόπουλος.

Στην 1η θέση βρέθηκε την Τρίτη η Μαρία Χούκλη και το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑNT1. Πιο συγκεκριμένα, το δελτίο του ΑΝΤ1 έκανε 19,1, ακολούθησε το Mega με 17,8 ενώ το Star έκανε 13,6 στο σύνολο και 12,5 στο νεανικό κοινό.

Πρεμιέρα έκανε το βράδυ της Δευτέρας η Ανίτα Πάνια με το «Parole», τη νέα βραδινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Epsilon.

Σύμφωνα με τα επίσημα ποσοστά τηλεθέασης, οι ιθύνοντες του καναλιού δεν θα μπορούσαν να μην είναι ικανοποιημένοι με τα ποσοστά που σημείωσε.

ΑΠΟΨΕΙΣ

165 χρόνια παραλογισμός

Του Νίκου Δήμου (protagon.gr)
«Η Ελλάδα αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα σύγχρονης χώρας σε καθολική πτώχευση από την ημέρα της δημιουργίας της. [ ] Οι φορολογούμενοι δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο Κράτος, το οποίο δεν πληρώνει τους πιστωτές του». «Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η Ελλάδα εξάγει σε εμπορεύματα περίπου τα μισά από όσα εισάγει, με αποτέλεσμα αριθμητικά κάθε χρόνο να χάνει εκατομμύρια σε συνάλλαγμα [ ]. Αν θέλουμε η χώρα να επανακάμψει θα πρέπει οι εξαγωγές να ρυθμιστούν σε ισορροπία με τις εισαγωγές…».

Πότε γράφτηκαν αυτά τα κείμενα; Στα χρόνια του Όθωνα! Στο βιβλίο του Εντμόν Αμπού «Η σύγχρονη Ελλάδα» (1854), που ο νέος μεταφραστής του, Μιχάλης Ι. Βόλαρης, μετονόμασε σωστά σε «Η Ασύγχρονη Ελλάδα».

Θα μπορούσε να το ονομάσει και «Η Αιώνια Ελλάδα», τόσο ταιριάζουν οι περιγραφές του 1850 στην σημερινή μας κατάσταση.
Κάθε νόμισμα έχει και την άλλη όψη του: Στους Έλληνες, η αγάπη για την ελευθερία ενισχύει την περιφρόνηση των νόμων όπως και κάθε έννομης αρχής, η αγάπη της ισότητας εκφράζεται συχνά με λυσσαλέο μίσος εναντίον όσων ανέρχονται ή κατέχουν. Ο Αμπού περιγράφει όχι μόνο το μόνιμο έλλειμμα του προϋπολογισμού - αλλά και το (ακόμα πιο μόνιμο) έλλειμμα ορθολογισμού.

Σε αυτό χρωστάμε την συνεχή κακοδαιμονία μας. Σε δύο αιώνες δεν κατορθώσαμε να οργανώσουμε ορθολογικά τη ζωή, την κοινωνία και την οικονομία μας. Το χάος του 1850 διαιωνίζεται.

Το χάσμα ανάμεσα σε μας και τους εταίρους οφείλεται στην ίδια έλλειψη. Μιλάνε τη γλώσσα της λογικής κι εμείς τους αντιμετωπίζουμε με το συναίσθημα. Στο δικό μας μελό για τους συνταξιούχους, αντιτάσσουν στατιστική που δείχνει ότι ακόμα ξοδεύουμε περισσότερα για συντάξεις (σε ποσοστό του ΑΕΠ) από όλα τα κράτη της Ε.Ε.!

Ο φθόνος και η εμπάθεια μας κυνηγάνε από το ‘21. Διχασμός, διαίρεση, σύγκρουση. Η νέα εμπαθής διάκριση: «μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί».

Ως και οι άνθρωποι που προσπαθούν να αποτρέψουν τους φαιδρούς αναχρονισμούς του Μπαλτά, αποκλήθηκαν «μνημονιακοί της εκπαίδευσης». Λες και έχει το μνημόνιο έστω και μία αναφορά στην παιδεία!
Πόσο οικείος θα ήταν στον Αμπού, ο περίεργος θίασος που μας κυβερνά και οι ακόμα πιο περίεργοι πολίτες του…