Να μιλήσουν ξεκάθαρα όσοι υποστηρίζουν την άποψη «free border» (ανοιχτά σύνορα) καλεί την εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ -πετώντας το γάντι- ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, μιλώντας στην «Καθημερινή». Ο ίδιος δεν θα ήθελε να είναι υπουργός αν εφαρμοστεί αυτή η πολιτική τονίζει με νόημα αποπροσανατολίζοντας τη συζήτηση από το πραγματικό πρόβλημα, που είναι ο εγκλωβισμός χιλιάδων ανθρώπων στη Λέσβο και τα νησιά. Υπερασπίζεται την κοινή δήλωση Ε.Ε. - Τουρκίας, σημειώνοντας ότι «οι συναισθηματισμοί οδηγούν σε πολύ κακές πρακτικές για τους πρόσφυγες» και προσθέτει ότι «στη διαχείριση της μετανάστευσης χρειάζεται και η κράτηση».

Επίσης ο κ. Μουζάλας βρίσκει θετικά σημεία στην κοινή δήλωση, παρά τα αρνητικά αποτελέσματα: «Άνοιξε ένας νόμιμος δρόμος προς την Ευρώπη, μέσω του resettlement, της μεταφοράς δηλαδή των προσφύγων απευθείας από την Τουρκία στην Ευρώπη. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στην Ιστορία. Στην εφαρμογή, πάντως, τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά. Αυτό λοιπόν είναι η πρόκληση. Αντί να διαδηλώνεις και να φωνάζεις για να έρθουν όλοι, θα πρέπει να βάλεις όλη σου την ενέργεια, ώστε αυτό το μικρό μονοπάτι νομιμότητας που άνοιξε η «τσιγκούνα» Ευρώπη, να διευρυνθεί. Η Ευρώπη των 600 εκατομμυρίων μπορεί να δεχθεί κόσμο, αλλά πρέπει αυτό να γίνει οργανωμένα και έπειτα από προετοιμασία. Η άποψη που λέει ας έρθουν όσοι θέλουν στην Ελλάδα και μετά θα δούμε τι θα γίνει είναι μια άποψη η οποία, εκτός των άλλων, είναι εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών. Δεν θα ήθελα να είμαι σε αυτή τη θέση αν ποτέ συμβεί κάτι τέτοιο»

Δεν βλέπει λάθη!

Στην ερώτηση  για την κατάσταση στα νησιά και αν ο ίδιος έχει κάνει λάθη απαντά: «Νομίζω όχι, αλλά δεν είναι απίθανο να έχω κάνει τελικά. Τον προηγούμενο Σεπτέμβριο η κυβέρνηση έκανε την πρόταση στα νησιά να δημιουργηθούν και άλλες δομές φιλοξενίας ή να επεκταθούν οι υφιστάμενες ώστε να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες φιλοξενίας. Πρόκειται για δικαίωμα όσων έρχονται, αλλά οι καλύτερες συνθήκες είναι και «μέσο καταστολής» αντιδράσεων που οδηγούν σε έκτροπα. Προτείναμε επίσης προαναχωρησιακά κέντρα γιατί όσοι έρχονται δεν είναι όλοι άγιοι. Στη διαχείριση της μετανάστευσης χρειάζεται και η κράτηση. Αυτά όμως δεν έγιναν, γιατί υπήρξαν αντιδράσεις» Και προσθέτει: «Ο χρόνος απέδειξε ότι είχα δίκιο. Αν είχαν γίνει όσα έλεγα, η κατάσταση θα ήταν καλύτερη στα νησιά και θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε την αύξηση των ροών τώρα. Η αποσυμφόρηση των νησιών δεν είναι λύση. Αν αδειάζαμε τα νησιά, την επόμενη ημέρα θα γέμιζαν και πάλι. Θυμηθείτε ότι όσοι έρχονται στα ελληνικά νησιά δεν λαχταρούν να κάτσουν σε ένα καλό hotspot, θέλουν να φτάσουν στην Ευρώπη. Απαντούν λοιπόν οι νησιώτες, πάρτε τους στην ενδοχώρα και κρατήστε τους εκεί σε καλύτερες συνθήκες ή σε προαναχωρησιακά κέντρα. Αυτό σημαίνει ότι δεν τηρούμε την κοινή δήλωση Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας» Με άλλα λόγια οκ. Μουζάλας επιμένει στο ...δόγμα του ρίχνοντας ευθύνες σε άλλους και κυρίως στην αυτοδιοίκηση των νησιών και όχι στην ανικανότητα και την αναποτελεσματικότητα του υπουργείου του να διαχειριστεί μια τραγική κατάσταση που βιώνουν στα νησιά και οι πρόσφυγες και μετανάστες και οι τοπικές κοινωνίες. Ισχυρίζεται ότι το γεγονός ότι οι υπάρχουσες δομές αδυνατούν να φιλόξενήσουν στοιχειωδώς τους εγκλωβισμένους που παραμένουν στα νησιά και ότι το πιθανότερο είναι να ξαναγίνουμε διεθνώς ρεζίλι μόλις προκύψει νέος χιονιάς δεν είναι έργο δικό του και της κυβέρνησης του , αλλά εκείνων που αντιδρούν στα σχέδια του και ζητούν την αποσυμφόρηση των νησιών . Δυστυχώς με τέτοιες εμμονές από μέρους του υπουργού , που διατυπώθηκαν και κατά τη συζήτηση στη Βουλή με τους δημάρχους δεν πρόκειται να βρεθεί λύση και διέξοδο.

«έλλειψη εμπειρίας»

Για την καθυστέρηση στα αιτήματα ασύλου και τις λιγοστές επιστροφές στην Τουρκία απαντά: «Είναι κάτι που θα θέλαμε πάρα πολύ να έχει πετύχει και ως κυβέρνηση έχουμε ένα μέρος της ευθύνης. Ακολουθούμε με μεγάλη αυστηρότητα τις διαδικασίες και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Ομως, υπήρχε έλλειψη εμπειρίας, η Γερμανία έχει 40 χρόνια Υπηρεσία Ασύλου, εμείς μόλις τέσσερα. Επίσης, δεν έχουμε χώρους κράτησης - περιορισμού και έτσι όταν βγει μια απορριπτική απόφαση οι άνθρωποι κρύβονται. Αυτά προσπαθούμε να θεραπεύσουμε χωρίς να παραβιάσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα»

Ποιοι κρατούνται; «Με βάση την προηγούμενη νομοθεσία η κράτηση γινόταν αυτόματα, μόνο επειδή πέρασες παράνομα τα σύνορα. Τώρα προβλέπεται να κρατούνται μόνο τέσσερις συγκεκριμένες κατηγορίες: Οποιος έρχεται στη χώρα χωρίς έγγραφα -για να διαπιστωθεί η ταυτότητά του-, όποιος παρακωλύει τις διαδικασίες ασύλου, όποιος θεωρείται κίνδυνος για τη δημόσια τάξη και τέλος εφόσον υπάρχει θέμα εθνικής ασφαλείας. Η κράτηση με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους νόμους εννοώ, είναι το ύστατο μέτρο και πρέπει να γίνεται για συγκεκριμένους λόγους»