Συνεχίζεται εν μέσω πανδημίας και με τις εξελίξεις να τρέχουν, το θέμα του νέου ΚΥΤ να βρίσκεται στην επικαιρότητα, με ποικίλα δημοσιεύματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και με αντιδράσεις διαφόρων τοπικών παραγόντων που «συντηρούν» ένα κλίμα δυσφορίας στην προοπτική να δημιουργηθεί εκτός κατοικημένης περιοχής η δομή αυτή.

Το εντυπωσιακό είναι ότι πέρα από τους τοπικούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες των χωριών της ευρύτερης περιοχής , όπου αναμένεται να δημιουργηθεί η νέα δομή, οι οποίοι με δεδομένη τη δαιμονοποίηση της υπόθεσης, λόγω Μόριας και όσων είχαν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια, είναι κατά κάποιο τρόπο λογικό και αναμενόμενο να αντιδρούν  και από τις αναμενόμενες επίσης αντιδράσεις πολιτικών κομμάτων και παρατάξεων που επίσης για τους δικούς τους λόγους αντιδικούν, φαίνεται ότι εσχάτως το ...λάβαρο της αντίδρασης στο νέο ΚΥΤ ανέλαβαν να σηκώσουν κάποιοι σύμβουλοι της παράταξης Κύτελη που θέλουν να κάνουν αισθητή την «παρουσία» τους διά της διαφωνία τους!

Εμφανίζονται λοιπόν να διαφωνούν επί της ουσίας με την απόφαση που εν ολομέλεια αποφάσισαν, προφανώς μετά από διαλογική συζήτηση όπου τέθηκαν και οι όποιες ενστάσεις, όλοι οι σύμβουλοι της παράταξης της δημοτικής αρχής Μυτιλήνης, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων, αναπαράγοντας διάφορα «επιχειρήματα» και διατυπώνοντας ενστάσεις που αμφισβητούν ευθέως τις πρωτοβουλίες της δημοτικής αρχής να διαχειριστεί και να απαιτήσει από την κυβέρνηση να μπει επιτέλους τάξη στο μεταναστευτικό.

 Δεν γνωρίζουμε σε τι αποσκοπεί η δημόσια διαφοροποίηση  των τεσσάρων συμβούλων που ζητούν πρόσθετες δεσμεύσεις και απαντήσεις από τη δημοτική αρχή και την κυβέρνηση και μάλιστα λίγες μέρες  μετά τη διαβούλευση και την απόφαση της παράταξης τους για το ίδιο θέμα, οι οποίοι  σε διαφορετική περίπτωση ...απειλούν ότι δεν θα συνηγορήσουν στη δημιουργία του νέου ΚΥΤ, που εξαγγέλθηκε.

Δικαίωμα ασφαλώς του κάθε ενεργού πολίτη, πολύ περισσότερο των αιρετών εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας , είναι να έχουν άποψη και να την υπερασπίζονται. Ωστόσο στις οργανωμένες κοινωνίες, όπου  υπάρχουν συλλογικές διαδικασίες και πολλά πράγματα συναποφασίζονται ύστερα από την όποια διαβούλευση, με τους αναγκαίους συμψηφισμούς, οι τελικές επιλογές είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού με στόχο να κερδηθεί το μείζον, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η ομαλοποίηση της κατάστασης στο νησί σε σχέση με το μεταναστευτικό και η καλύτερη διαχείρισή του, ώστε να έχει τη μικρότερη δυνατή επίδραση στη ζωή του τόπου μας.

Με αυτό το σκεπτικό κινήθηκε και η δημοτική αρχή Κύτελη και όσοι συνέδραμαν μαζί της, με τις πρωτοβουλίες που πάρθηκαν, προκειμένου να δρομολογηθούν οι αναγκαίες διαδικασίες που θα αλλάξουν το σκηνικό στο νησί, μετά την ταλαιπωρία των τελευταίων χρόνων. Το κομβικό στοιχείο που έπαιξε ρόλο στην αλλαγή στάσης της δημοτικής αρχής Κύτελη έναντι της κυβέρνησης, ήταν η αλλαγή δεδομένων μετά τον εμπρησμό του ΚΥΤ της Μόριας και οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης για κλείσιμο όλων των δομών και πλήρη αποσυμφόρηση του νησιού. Μετά την καταστροφή του ΚΥΤ της Μόριας η προσωρινή λειτουργία της δομής στο Μαυροβούνι ήταν μια πρόχειρη λύση για να στεγαστούν οι άστεγοι της Μόριας, αλλά και μια βολική περίπτωση για να μετεξελιχθεί σε νέο κέντρο υποδοχής, απουσίας άλλης πρότασης. Γι’ αυτό και η πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής να αναζητήσει και να υποδείξει περιοχές, εντός των ορίων του δήμου Μυτιλήνης, αφού δεν έγινε δυνατή η συναίνεση των δυο δήμων για υπόδειξη περιοχής, ήταν μια επιβεβλημένη κίνηση, που υποχρέωσε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και κυρίως την κυβέρνηση και την Ε.Ε. να συναινέσουν στη δημιουργία νέου ΚΥΤ εκτός κατοικημένης περιοχής, με το κλείσιμο όλων των διάσπαρτων δομών και την απομάκρυνση σταδιακά όλων των μεταναστών από το νησί, μέχρι τους πρώτους μήνες του 2021.

Η κίνηση αυτή υπαγορεύτηκε από τη λογική ότι χωρίς εμπλοκή των τοπικών αρχών και χωρίς τη συνεργασία με την κυβέρνηση, που στην ευθύνη της και στην αρμοδιότητά της είναι η διαχείριση του μεταναστευτικού, καμιά λύση δεν φαινόταν ικανή να αποφορτίσει το νησί από το βάρος του μεταναστευτικού, η σκιά του οποίου έπεφτε πολύ βαριά σε όλες τις δραστηριότητες του νησιού μας. Η διαιώνιση της υφιστάμενης κατάστασης, όσο και να βελτιωνόταν, δεν δημιουργούσε προσδοκίες διεξόδου προς μια κανονικότητα. Άλλωστε ήταν πολλοί εκείνοι που είτε από συμφέρον, είτε από σκοπιμότητα «επένδυσαν» στο μεταναστευτικό και πολλοί πλειοδότησαν με ακραίες συμπεριφορές προκειμένου να δείξουν την αντίθεσή τους, όμως η κατάσταση παρέμενε ως είχε, ανεξέλεγκτη και πάντοτε επικίνδυνη για εντάσεις με την παραμικρή αφορμή. Ήταν και είναι φανερό ότι χωρίς τη συνεργασία με την κυβέρνηση και τους ευρωπαίους αξιωματούχους που εμπλέκονται στην υπόθεση, λύση που να καθιστά το μεταναστευτικό απολύτως διαχειρίσιμο και ελεγχόμενο δεν μπορεί να υπάρξει. Και για να συμβεί αυτό η δημιουργία ενός ασφαλούς για όλους -και τους εντός αυτού αιτούντες άσυλου και τους εκτός αυτού πολίτες της τοπικής κοινωνίας- κέντρου υποδοχής και ταυτοποίησης, που θα είναι απολύτως ελεγχόμενο και θα λειτουργεί υπό την αποκλειστική ευθύνη των κρατικών υπηρεσιών και των ευρωπαίων αρμοδίων, ήταν κάτι περισσότερο από επιβεβλημένη, αν θέλουμε να μιλάμε με βάση τα πραγματικά δεδομένα και όχι με εικασίες και ευχολόγια. Οι διαπιστώσεις και οι εικασίες μπορεί ...θεωρητικά να καταγράφουν μια «επαναστατικότητα» ότι με ...έφοδο θα φύγουν από το νησί οι εγκλωβισμένοι μετανάστες, αλλά πρακτικά δεν οδηγούν σε καμιά πραγματική εκτόνωση της κατάστασης που να οδηγεί και σε οριστική επίλυση αυτού του χρόνιου προβλήματος που ταλανίζει την περιοχή μας και την κρατά καθηλωμένη.

Είναι εντυπωσιακό ότι κάποιοι πλέον φανερά δείχνουν τη δυσφορία τους, στην προοπτική το μεταναστευτικό να γίνει απολύτως διαχειρίσιμο και οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις του παρελθόντος να εκλείψουν, χάνοντας έτσι το κύριο αντικείμενο των παρεμβάσεων τους μέσω των κοινωνικών δικτύων και το ρόλο τους στον επηρεασμό της κοινής γνώμης. Είναι κοινό μυστικό ότι πολλοί είναι εκείνοι που «έχτισαν» καριέρα με το μεταναστευτικό και τώρα δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται, μη έχοντας κάτι άλλο να πουν, πέρα από να εξακολουθούν να «δηλητηριάζουν» την κοινή γνώμη με τις δικές τους εμμονές και αρνήσεις. Στα όσα δρομολογούνται και για τα οποία υπάρχουν εμπόδια και δυσκολίες, που ανεξαρτήτως προθέσεων μπορεί να προκύψουν, όπως η ιστορία με τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία και την καραντίνα, μέχρι στιγμής δεν έχει διατυπωθεί κανείς ουσιαστικός αντίλογος για το πως η Λέσβος θα απαλλαγεί σε εύλογο χρονικό διάστημα από το βάρος που σηκώνει με το μεταναστευτικό. Και το ζητούμενο είναι αυτό, να πάψει το νησί να είναι συνώνυμο της μεταναστευτικής κρίσης, ώστε να γυρίσει σελίδα με την αναγκαία στήριξη κυβέρνησης και Ε.Ε., προκειμένου να εξαλείψει τις επιπτώσεις από αυτήν.

Η δημοτική αρχή και όσοι με τον τρόπο τους στήριξαν τις κινήσεις που έκανε, που οδήγησαν και στο μνημόνιο συνεργασίας του Υπ. Μετανάστευσης με την Κομισιόν για τη δημιουργία του νέου ΚΥΤ, αλλά και στις κυβερνητικές δεσμεύσεις που προηγήθηκαν, θα κριθούν από το αποτέλεσμα που θα προκύψει και που προφανώς θα φανεί μέσα στο νέο χρόνο που έρχεται. Η μείωση του αριθμού των φιλοξενουμένων προσφύγων και μεταναστών στις δομές του νησιού, που αναμένεται να συμβεί σύμφωνα με τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, τους πρώτους μήνες του 2021, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του ανάλογου κλίματος για τη συνέχεια της προσπάθειας, επιτέλους να μπει μια τάξη στη διαχείριση ενός προβλήματος που προκάλεσε τεράστια αναστάτωση στην τοπική κοινωνία τα τελευταία χρόνια.

Μπορεί σήμερα, με δεδομένη και τη δυσπιστία που υπάρχει από τους μέχρι πρόσφατα κυβερνητικούς χειρισμούς, όλοι λίγο-πολύ να είμαστε επιφυλακτικοί για την πορεία των εξελίξεων στην υπόθεση αυτή, αλλά δεν νομίζουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος για να βρεθεί η πλέον καλύτερα διαχειρίσιμη λύση για το μεταναστευτικό, δεδομένου ότι ως φαινόμενο θα συνεχίσει να υφίσταται και να ...εμπλέκει και τη Λέσβο λόγω της γεωγραφικής της θέσης.

Το ζητούμενο ωστόσο είναι να μην επηρεάζει το νησί και την τοπική κοινωνία, όπως συνέβη κατά κόρον τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας τεράστια αναστάτωση και ανατροπές στην κοινωνική και οικονομική ζωή μας. Αυτό το στοίχημα οφείλουμε να κερδίσουμε ως τόπος και κοινωνία, εμμένοντας  σε ρεαλιστικές προσεγγίσεις και πιέζοντας όλους τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση αυτή, κυβερνητικούς και ευρωπαίους, να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους και να επιταχύνουν τις διαδικασίες εκείνες ώστε πριν λήξει το 2021 να έχουμε μια εντελώς άλλη εικόνα!