Μια τρομοκρατική ενέργεια στη γερμανική πόλη Ζόλινγκεν με τους τρεις νεκρούς από Σύρο παράνομο μετανάστη, που θα έπρεπε να έχει επιστραφεί στη χώρα απ όπου πέρασε στην Ευρώπη, τη Βουλγαρία, καθώς επίσης και το εκλογικό αποτέλεσμα σε δυο κρατίδια στην ανατολική Γερμανία που ανέδειξε το ξενοφοβικό ακροδεξιό κόμμα της Γερμανίας πρώτη δύναμη με εντυπωσιακά ποσοστά, ήταν αρκετά για να φέρουν τα πάνω κάτω και να αλλάξουν τη μεταναστευτική πολιτική του Βερολίνου, παραβιάζοντας ευθέως τη συνθήκη Σένγκεν και αμφισβητώντας πριν καλά- καλά αρχίζει να εφαρμόζεται το πρόσφατα συμφωνηθέν, μεταξύ των 27 χωρών της Ε.Ε., σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου, που αποτέλεσε προϊόν συμβιβασμού και εκατέρωθεν υποχωρήσεων από τις κυβερνήσεις των «27» κρατών. Η αλλαγή αυτή στάσης της Γερμανίας, που είναι και η κατ΄εξοχήν χώρα προορισμού μεταναστών, για ένα τέτοιο κορυφαίο ζήτημα που απασχολεί τη δημόσια σφαίρα των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών, είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις και θα διχάσει για άλλη μια φορά την Ευρώπη. Τα τελευταία χρόνια στις μεν χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης το μεταναστευτικό ταλάνισε τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και δη τα πιο φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού τους που πέρα από την ασφάλεια είδαν και «απειλή» από τα φτηνά εργατικά χέρια και τον επιμερισμό της όποιας επιδοματικής πολιτικής, ενώ στις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η δική μας, η παρουσία και ο εγκλωβισμός προσφύγων και μεταναστών σε δομές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις, που ειδικά στη Λέσβο είχαμε «τραυματικές» εμπειρίες για χρόνια, δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες, και αναμενόμενο ήταν να αντιδράσουν και να απαιτήσουν ορθολογικότερο καταμερισμό των βαρών σε όλες τις χώρες και όχι μόνο στης πρώτης υποδοχής! Οι παρεμβάσεις της τρικομματικής κυβέρνησης -που ήδη αντιμετωπίζει σοβαρούς τριγμούς λόγω της καθίζησης των ποσοστών των κομμάτων που την συγκροτούν στα γερμανικά κρατίδια που έγιναν εκλογές- να επαναφέρει τους ελέγχους κατά μήκος των χερσαίων συνόρων της με τις όμορες χώρες, στοχεύουν να ανασχεθούν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές στο γερμανικό έδαφος. Είτε δηλαδή πρόκειται για πρόσφυγες με χαρτιά, που δικαιούνται να ταξιδεύσουν σε χώρα της ζώνης Σένγκεν, είτε είναι αιτούντες άσυλο σε χώρα πρώτης υποδοχής που στο μεσοδιάστημα όμως καταλήγουν παρανόμως στη Γερμανία γιατί εκεί ήταν από την αρχή ο προορισμός τους. Στα πλαίσια των παρεμβάσεων της γερμανικής κυβέρνησης περιλαμβάνονται και επιστροφές χιλιάδων μεταναστών στις χώρες πρώτης υποδοχής, που προφανώς θα πάρει η... μπάλα και την Ελλάδα, όπου ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς πέρασε και από εδώ! Γι αυτό και η αλλαγή στάσης της Γερμανίας μας επηρεάζει άμεσα, προς το δυσμενέστερο, αφού με το «σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου» υπήρξε ένας κάπως εξορθολογισμός των υποχρεώσεων και των ευθυνών των κρατών -μελών στη διαχείριση του μεταναστευτικού, που δεν υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια, όταν όλο το βάρος των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών το σήκωναν οι χώρες πρώτης υποδοχής.  

Γι αυτό και ο ...φόβος της Ελλάδας και της ελληνικής κυβέρνησης εν προκειμένω, αν η Γερμανία διατηρήσει τους περιορισμούς (προς το παρόν μιλά για ένα εξάμηνο), τότε είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει ...ντόμινο μετακινήσεων από το βορρά προς το νότο, που είναι και τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε., με απρόβλεπτες εξελίξεις. Γι αυτό και η ελληνική κυβέρνηση αντιδρά, με βασικό επιχείρημα ότι η Συνθήκη Σένγκεν δεν μπορεί να εφαρμοστεί «α λα καρτ», επειδή η Γερμανική κυβέρνηση ...πιέζεται πολιτικά και έχει εκλογικές απώλειες από τη ξενοφοβική ακροδεξιά. Δεν γίνεται να επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία, όπως την εποχή των μνημονίων πριν μερικά χρόνια, όπου η Ελλάδα αλλά και η Ευρώπη συνολικά έπρεπε να «προσαρμοστούν» ανάλογα με τις προτεραιότητες της Γερμανίας, όποτε είχε εκλογές σε κάποιο κρατίδιό της, και τώρα με την «απειλή» της ακροδεξιάς που ποντάρει στο μεταναστευτικό! Η δικαιολογημένη ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης έγκειται στο ενδεχόμενο να βρεθεί ξανά με χιλιάδες μετανάστες εγκλωβισμένους στη χώρα μας, επωμιζόμενη δυσανάλογα μεγάλο βάρος για το μεταναστευτικό, εξαιτίας της απόφασης της Γερμανίας να εφαρμόσει ελέγχους στα χερσαία σύνορά της, «κλείνοντάς» τα ουσιαστικά, παραβιάζοντας μονομερώς την Συνθήκη Σένγκεν, γεγονός που έχει εξοργίσει πολλά κράτη -μέλη της Ε.Ε., κυρίως από τις χώρες του νότου που αποτελούν «πύλες» εισόδου παράνομων μεταναστών και αιτούντων ασύλου. Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να μην επιτρέψει να μετατραπεί το μεταναστευτικό πρόβλημα της Γερμανίας σε ελληνικό. Τούτου δοθέντος δεν επιθυμεί να συγκρουστεί με τη Γερμανία, αλλά να υπάρξει συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί πανευρωπαϊκό πρόβλημα είναι, για την αντιμετώπιση από κοινού αυτού του μείζονος προβλήματος που ταλανίζει εδώ και χρόνια τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Η Ελλάδα, όπως έκανε σαφές και ο έλληνας υπουργός Μετανάστευσης στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τα σύνορα που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο, θα συνεχίσουμε να φυλάμε τα σύνορά μας, χερσαία στον Εβρο και τα θαλάσσια στα νησιά μας, απαιτώντας να κατανέμονται δίκαια τα βάρη σε όλες τις χώρες. Και απ ότι φαίνεται από τις κινήσεις σε επίπεδο κορυφής, η Ελλάδα βρίσκεται σε συνεννόηση με άλλες χώρες του νότου της Ε.Ε. προκειμένου να υπάρχει κοινό μέτωπο στις αναμενόμενες εξελίξεις που δρομολογεί η αλλαγή στάσης του Βερολίνου. Και το ανησυχητικό είναι ότι η στάση αυτή της Γερμανίας είναι πολύ πιθανό να βρει μιμητές και σε άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, όπως Ολλανδία, Ουγγαρία, Πολωνία, που έτσι και αλλιώς με το «στανιό» δεν εναντιώθηκαν στο «Σύμφωνο Μετανάστευσης», για παρόμοια μέτρα που θα διογκώσουν ακόμη περισσότερο το πρόβλημα και θα διχάσουν την Ευρώπη. Οπως και να έχει η αγωνία της ελληνικής κυβέρνησης έγκειται στο ενδεχόμενο να βρεθεί ξανά η χώρα μας με χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στο έδαφος της, αν τα σύνορα ευρωπαϊκών χωρών , όπως της Γερμανίας, «κλείσουν» και επιστραφούν παράνομοι μετανάστες στις χώρες εισόδου και αν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές αυξηθούν δραματικά, λόγω των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή και της έξαρσης της μεταναστευτικής κίνησης που αναμένεται από τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής. 

Τούτων δοθέντων λοιπόν, αυτό που φαίνεται να συμφωνούν όλοι και ας μη το λένε δημόσια είναι η αυστηροποίηση, τόσο σε ότι αφορά τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης, όσο και στις διαδικασίες απονομής ασύλου. Αυτό σημαίνει ενίσχυση των μηχανισμών και της αποτελεσματικότητας φύλαξης των εξωτερικών συνόρων, με στόχο την μείωση των ροών από τις χώρες πρώτης υποδοχής , όπως η Ελλάδα, και συνέχιση των επαφών με τις χώρες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση του μεταναστευτικού, όπως είναι η Τουρκία και η Αίγυπτος, προκειμένου να συμβάλλουν και αυτές στη μείωση των μεταναστευτικών ροών, προς την Ευρώπη. Στην προσπάθεια αυτή καθοριστική σημασία παίζει η «θωράκιση» των εξωτερικών συνόρων των χωρών του νότου, όπως της Ελλάδας, που είναι και εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε., και συγκεκριμένα στις «πύλες» εισόδου, όπως είναι για τα χερσαία σύνορα ο Εβρος, με την ενίσχυση των συνοριοφυλάκων και την επέκταση του τείχους, και στα θαλάσσια σύνορα με την συστηματική και αποτελεσματική φύλαξή τους και την ενίσχυση των «δομών» υποδοχής και φιλοξενίας στα νησιά μας, ώστε να λειτουργούν αποτρεπτικά στην όποια αύξηση ροών. Το γεγονός ότι εκ του αποτελέσματος, παρά τις κατά καιρούς αυξομειώσεις, συνολικά έχουμε μειωμένες ροές τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, και πιο συγκεκριμένα και στη Λέσβο, που ήταν η κατ΄εξοχήν πύλη εισόδου παράνομων μεταναστών πριν μερικά χρόνια, δείχνει ότι τα μέτρα φύλαξης των θαλασσίων συνόρων και η «θωράκιση» του νησιού έχουν αποτελέσματα, ορατά πλέον και στην τοπική κοινωνία. Και η εικόνα αυτή, αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όλους εκείνους που θεωρούσαν και ενδεχομένως και να θεωρούν ακόμη, ότι ξεμπερδέψαμε με το μεταναστευτικό και δεν υπάρχει λόγος, δημιουργίας «κλειστής» δομής, για την καλύτερη και ασφαλέστερη θωράκιση του νησιού μας. Οχι μόνο δεν ξεμπερδέψαμε , όπως αποδεικνύεται και από τα τελευταία γεγονότα, αλλά ανά πάσα ώρα και στιγμή, αν δεν υπάρχει επαγρύπνηση και μηχανισμοί αποτροπής και διαχείρισης των όποιων αφίξεων, δεν αποκλείεται να ξαναζήσουμε παρόμοιες καταστάσεις. Ευτυχώς όμως, τα θαλάσσια σύνορα δεν είναι «ξέφραγο αμπέλι», πολύ περισσότερο ο Εβρος με την επέκταση του τείχους, και η χώρα συνολικά και τα νησιά μας ειδικά, δεν είναι «ανοχύρωτα» για να αιφνιδιαστούν από αθρόες ροές και να προκαλέσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Και η χώρα και η Λέσβος εν προκειμένω που μας αφορά άμεσα, έχουν γυρίσει σελίδα, όχι γιατί έτσι προέκυψε, αλλά γιατί υπήρξαν μέτρα και πολιτικές πρωτοβουλίες που έβαλαν το μείζον, ειδικά για το νησί μας πρόβλημα, σε μια τάξη, καθιστώντας το απολύτως διαχειρίσιμο, παρά τις ...τρικλοποδιές που υπήρξαν στην ακόμη καλύτερη και ασφαλέστερη διαχείριση του προβλήματος. Ομως και οι τελευταίες εξελίξεις, με αφορμή και την αλλαγή στάση της Γερμανίας , αλλά και το ενδεχόμενο νέων μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, λόγω των αναταράξεων στη Μέση Ανατολή, αλλά και της μετακίνησης πληθυσμών από τις Αφρικανικές χώρες, επιβάλλουν το χωρίς άλλο την καλύτερη «θωράκιση» των νησιών μας, για να μην επιστρέψουμε σε καταστάσεις που όλοι απευχόμαστε και θέλουμε να ξεχάσουμε. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια και δηλώσεις, αλλά με συγκεκριμένα μέτρα και ενέργειες που δεν θα αφήνουν κανένα περιθώριο να επιστέψουμε σε καταστάσεις που «πλήγωσαν» το νησί, τώρα που τα πράγματα έχουν μπει, κατά γενική παραδοχή, σε σταθερές και ασφαλείς «ράγες». Νομίζουμε!