Οδεύουμε προς τον τελευταίο χρόνο της θητείας των αυτοδιοικητικών αρχών και οι διεργασίες για την «επόμενη μέρα» εν όψει των ερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών όλο και εντείνονται, είτε στο προσκήνιο, είτε πολύ περισσότερο στο παρασκήνιο, με διαβουλεύσεις μεταξύ αυτοδιοικητικών παραγόντων που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε ευρύτερα σχήματα διεκδικώντας να παίξουν ρόλο στα αυτοδιοικητικά πράγματα του τόπου μας. Το γεγονός μάλιστα ότι ήδη και στην θητεία που διανύουμε υπήρξαν και ακόμη υπάρχουν διάφορες συμπράξεις, με τα θετικά και τα αρνητικά τους, που αξιολογούνται και για τη συνέχεια, εκ των πραγμάτων θα παίξουν ρόλο και θα δημιουργήσουν και το ανάλογο κλίμα, απαραίτητο για τις όποιες διεργασίες προκύψουν, μεταξύ πολιτικών δυνάμεων και προσώπων με διαφορετικές πολιτικές αναφορές. Και η αλήθεια είναι σε ό,τι αφορά τα αυτοδιοικητικά πράγματα του νησιού μας, έχουμε περιπτώσεις που παραπέμπουν σε όλα τα πιθανά ενδεχόμενα που μπορούσαν να συμβούν. Είχε και έχει απ όλα δηλαδή ο «αυτοδιοικητικός ...μπαχτσές» - και δεν αναφερόμαστε με καμιά απαξίωση- αλλά γιατί στον αυτοδιοικητικό χάρτη του νησιού μας τα «είδαμε όλα»! Και σύμπραξη με το ...καλημέρα στο Δήμο Δυτικής Λέσβου με τη συνεργασία της δημοτικής αρχής Βέρρου με την παράταξη Ζαφείρη και με την ανάληψη από τον επικεφαλής αυτής Στρ. Ζαφείρη της νευραλγικής αντιδημαρχίας προγραμματισμού και ανάπτυξης του νεοσύστατου δήμου, και με κάποια καθυστέρηση τη σύμπραξη της περιφερειακής αρχής Μουτζούρη με την παράταξη Χριστόφα, αλλά και με συμβούλους της παράταξης Καλογήρου που αποχώρησαν απ αυτήν. Είχαμε όμως και συναινέσεις για μείζονα ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό και άλλα θέματα στο δήμο Μυτιλήνης, μεταξύ της δημοτικής αρχής Κύτελη και της παράταξης Μαμάκου, χωρίς μέχρι πρότινος, αυτό να έχει μετεξελιχθεί και σε επίσημη συνεργασία, όπως στις άλλες δυο περιπτώσεις, παρά το γεγονός ότι έπαιξε στο ...τραπέζι ως ένα πιθανό ενδεχόμενο. Το εντυπωσιακό ωστόσο είναι -και παρά την όποια εξέλιξη τους- οι δυο συμπράξεις, σε Δυτική Λέσβο και Περιφέρεια, που μάλιστα πραγματοποιήθηκαν, καθόλου δεν «επικρίθηκαν» από την κοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης, προφανώς γιατί θεωρήθηκαν ως θεμιτές κινήσεις που στόχευαν στην ενίσχυση των συγκεκριμένων αυτοδιοικητικών αρχών, αν και το πλαίσιο των συγκεκριμένων συνεργασιών ήταν «θολό» και μάλλον «προσωποκεντρικό», και δεν παρέπεμπε σε πολιτική συνεργασία μεταξύ διαφορετικών παρατάξεων, όπως αποτυπώθηκε από τη λειτουργία τους στην πράξη, αλλά και όπως κατέληξε αυτή της Δυτικής Λέσβου.

Σε αντίθεση με την περίπτωση της ενδεχόμενης συνεργασίας της δημοτικής αρχής Κύτελη με την παράταξη Μαμάκου, που επικρίθηκε από διάφορους «καλοθελητές», που δεν την ήθελαν για τους δικούς τους λόγους, πριν καν ακόμη προκύψει, και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την αποτρέψουν. Και ως ένα βαθμό τα κατάφεραν, γιατί παρόλο που υπήρχαν οι εκατέρωθεν καλές προθέσεις για να ευοδωθεί η συνεργασία αυτή, τελικά δεν έφταναν, όπως αποδείχτηκε για να πραγματοποιηθεί από τότε που πρωτοσυζητήθηκε, αλλά μόλις τώρα που μπαίνουμε στον τελευταίο χρόνο της θητείας της δημοτικής αρχής. Είναι προφανές ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με «δυο μέτρα και δυο σταθμά», που κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες και μικροπολιτικές και «ιδιοτελείς» προσεγγίσεις, γιατί δεν είναι καθόλου λογικό οι άλλες δυο συμπράξεις, που προηγήθηκαν, να θεωρούνται «φυσιολογικές» και να περνούν στο ...ντούκου, ως επιβεβλημένες κινήσεις και αυτή που επιχειρήθηκε στο δήμο Μυτιλήνης, που μάλιστα δοκιμάστηκε πολλές φορές και στο «πεδίο», με δύσκολες αποφάσεις που απαιτούσαν και πολιτική τόλμη, να «δαιμονοποιείται» από κάποιους γιατί τους χαλά τα μελλοντικά σχέδιά τους! Γιατί περί αυτού πρόκειται επί της ουσίας, δεδομένου ότι το θέμα των συνεργασιών και των συμπράξεων, μεταξύ των διαφορετικών παρατάξεων, ο ίδιος ο...Κλεισθένης το επέβαλλε με το νομοθέτημά του, αφού το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής με το οποίο προέκυψαν οι σημερινές αυτοδιοικητικές αρχές και οι παρατάξεις, «υποχρεώνει» συγκλίσεις για να λειτουργήσουν στοιχειωδώς. Και αυτό έγινε απ άκρη σε άκρη της χώρας σε Περιφέρειες και κυρίως σε Δήμους, προκειμένου να μπορέσουν να υπάρχουν οι αναγκαίες πλειοψηφίες στα όργανα και για να «κυβερνηθούν». Άλλωστε ανεξαρτήτως της νομοθετικής παρέμβασης, που μέσω του «Κλεισθένη» επιχείρησε να επιβάλλει η προηγούμενη κυβέρνηση, με τη θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής στην εκλογή των αυτοδιοικητικών οργάνων, επιδιώκοντας και αναδεικνύοντας προφανώς την προώθηση συγκλίσεων μεταξύ διαφορετικών παρατάξεων, αντί της απόλυτης κυριαρχίας της πλειοψηφούσας παράταξης του δημάρχου ή του περιφερειάρχη, πάντα ο χώρος της αυτοδιοίκησης ήταν το κατ΄ εξοχήν πεδίο συμπράξεων και συνεργασιών πολιτικών δυνάμεων και προσώπων με διαφορετικές πολιτικές αναφορές.

Και σε αυτή τη λογική κινείται και η κοινή σύμπραξη και συνεργασία της δημοτικής αρχής Μυτιλήνης, με τις παρατάξεις Μαμάκου και Ζαφειρίου προκειμένου εν όψει της τελικής ευθείας της παρούσας θητείας να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα της δημοτικής αρχής και του δήμου, στην προώθηση των δημοτικών υποθέσεων, στην αντιμετώπιση προβλημάτων και εκκρεμοτήτων που περιμένουν και στην υλοποίηση έργων και παρεμβάσεων που μπορούν να βελτιώνουν την εικόνα του Δήμου, που κατά τη γνώμη μας είναι το ζητούμενο και το «στοίχημα» που πρέπει να κερδηθεί, προς όφελος του τόπου μας. Μια τέτοια συνεργασία, αν και είχε όλες τις προϋποθέσεις για γίνει και νωρίτερα, όχι μόνο δεν είναι κατακριτέα, αλλά επιβάλλεται αν πρόκειται να λύσει προβλήματα και να ...τρέξει καταστάσεις. Εκτός και αν κάποιοι θεωρούν ότι είναι προτιμότερη η αποτυχία της δημοτικής αρχής, προκειμένου να εμφανιστούν οι ίδιοι ως «σωτήρες», αδιαφορώντας για τις όποιες επιπτώσεις και παρενέργειες μπορεί να έχει αυτή η επιδιωκόμενη «αποτυχία» στις τοπικές υποθέσεις και στην εικόνα του δήμου. Μια τέτοια προσέγγιση όμως που «επενδύει» στην αποτυχία του αντιπάλου, την οποία επιδιώκει καταστροφολογώντας εκπέμπει καιροσκοπισμό και πάντως δεν πρόκειται για αντιπολιτευτική κριτική που στοχεύει να διορθωθούν τα όποια «κακώς κείμενα» συμβαίνουν. Ασφαλώς και μια τέτοια συνεργασία επιδέχεται κριτικής, γιατί δεν παύει να είναι πολιτική ενέργεια, που παράγει αποτελέσματα και για το παρόν και ενδεχομένως και για το μέλλον, για την οποία μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί πολιτικά. Ωστόσο το βέβαιο είναι ότι θα κριθεί και θα αξιολογηθεί από την κοινή γνώμη και την τοπική κοινωνία εκ του αποτελέσματος. Αν θα συμβάλλει δηλαδή στο να αντιμετωπιστούν καλύτερα και αποτελεσματικότερα υπαρκτά προβλήματα και δυσλειτουργίες του δήμου και της δημοτικής αρχής, που έχουν άμεσες επιπτώσεις στη ζωή και στη λειτουργία της πόλης και των χωριών. Οπως και να έχει πάντως η ενίσχυση του πολιτικού προσωπικού της δημοτικής αρχής με αξιόλογα στελέχη που έχουν και τις γνώσεις και την εμπειρία, αλλά και τη διάθεση όπως φαίνεται να προσφέρουν στην κοινή προσπάθεια, ανεξαρτήτως της όποιας πολιτικής διάστασης, που έτσι και αλλιώς έχει η εν λόγω κίνηση, προκάλεσε αίσθηση στην κοινή γνώμη που περιμένει αποτελέσματα. Και αυτά θα είναι και το πρόκριμα για την όποια συνέχεια και προοπτική!

Με δεδομένο ότι ήδη μπαίνουμε στον τελευταίο χρόνο της θητείας της δημοτικής αρχής, όπου αναμένονται να ολοκληρωθούν κάποιες σημαντικές παρεμβάσεις και έργα που εκτελούνται, με πιο χαρακτηριστικό το έργο της Λαγκάδας που ομολογουμένως λόγω της ιδιαιτερότητας του, ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί τους κατοίκους και τους επαγγελματίες της περιοχής που διαμαρτύρονται, ενώ άλλα πολύ σημαντικά θα ξεκινήσουν αλλάζοντας την εικόνα της πόλης και της ευρύτερης περιοχής της, έχει πολύ μεγάλη σημασία η αποτελεσματικότητα της δημοτικής αρχής να διαχειριστεί όλα αυτά με τον καλύτερο τρόπο, εν όψει των ερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου διεκδικεί την επανεκλογή της. Οι παρεμβάσεις και τα έργα ασφαλώς και αποτελούν τα «δείγματα γραφής» μιας δημοτικής αρχής, αλλά δεν αρκούν αν δεν συνοδευτούν και από τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις στην ενίσχυση του πολιτικού προσωπικού, προκειμένου να αντιμετωπιστούν «παθογένειες», που θα καταστήσουν πιο επαρκή και πιο αποτελεσματική τη όποια αρχή. Και η συνεργασία που επιχειρείται-και επισημοποιήθηκε μεταξύ των τριών παρατάξεων- εκεί πρέπει να στοχεύσει αν πράγματι θέλει να καταγραφεί ως μια επιτυχημένη κίνηση, που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα και να έχει και προοπτική. Αυτή η «προοπτική» είναι που ...ενόχλησε κάποιους και έβγαλαν «αγκάθια», επικρίνοντας αυτή τη συνεργασία γιατί πράγματι ανακατεύει την ...τράπουλα και δημιουργεί άλλη δυναμική εν όψει των ερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών. Όμως, ανεξαρτήτως των όποιων πρόσκαιρων κρίσεων και επικρίσεων, που ειδικά σε αυτή τη χρονική συγκυρία θα διατυπωθούν, όλοι αντιλαμβάνονται -ή για την ακρίβεια η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας- ότι στην αυτοδιοίκηση η συνεργασία και η συνεύρεση δυνάμεων και προσώπων με διαφορετικές πολιτικές και κομματικές προτιμήσεις είναι επιβεβλημένη και αναγκαία, για να είναι αποτελεσματική και με κοινωνική αναφορά μια δημοτική αρχή. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι και στο νησί μας οι αυτοδιοικητικές αρχές αναδείχτηκαν μέσα από πολυσυλλεκτικά ψηφοδέλτια, που το εκλογικό σώμα επιβράβευσε, αντιλαμβανόμενο ότι άλλο είναι οι βουλευτικές εκλογές και άλλο οι αυτοδιοικητικές, ακόμη και αν συμπίπτουν χρονικά κάποιες φορές, όπως οι προηγούμενες. Άλλωστε με αυτή τη «λογική» διαβουλεύονται όλοι-πλην ενδεχομένως των «κομματικών» συνδυασμών που επιδιώκουν μια καταγραφή δυνάμεων- που στοχεύουν με αξιώσεις να διεκδικήσουν την όποια αρχή. Είναι «φυσιολογικό» λοιπόν, αν υπάρχει κοινή προσέγγιση και στόχευση για τις ανάγκες του τόπου να «ενώνονται» δυνάμεις γιατί αυτό είναι «υγιές» και αυτό θέλει και ο κόσμος στην συντριπτική του πλειοψηφία. Όπως και να έχει, εκ του αποτελέσματος θα κριθούν όλοι και η ώρα της τελικής κρίσης οσονούπω πλησιάζει!