Με αφορμή το συλλαλητήριο της περασμένης Τετάρτης που διοργάνωσε η Περιφέρεια, μαζί με αυτοδιοικητικές παρατάξεις και με τη συμμετοχή διαφόρων φορέων, κλήθηκαν να πάρουν θέση για το μεταναστευτικό και το επίμαχο θέμα της δημιουργίας «κλειστής» δομής στο νησί, που τον τελευταίο καιρό αποτέλεσε αντικείμενο έντονων αντιπαραθέσων μεταξύ πολιτικών δυνάμεων και αυτοδιοικητικών κυρίως παρατάξεων και οι εκπρόσωποι όλων σχεδόν των φορέων και να διατυπώσουν τη δική τους προσέγγιση για το εν λόγω θέμα. Αυτό που προέκυψε, ως συμπέρασμα, από την όλη αυτή υπόθεση είναι ότι πράγματι υπάρχει διάσταση απόψεων, τόσο στην τοπική κοινωνία, όσο και στους συλλογικούς φορείς που εκπροσωπούν διάφορους κλάδους. Αυτό είναι εμφανές και δεδομένο και η συζήτηση που προκλήθηκε τις τελευταίες μέρες με αφορμή την συμμετοχή ή όχι στο συλλαλητήριο, αυτή τη διάσταση ανέδειξε, αν και ήταν αξιοπρόσεκτη και η προσπάθεια πολλών διοικήσεων φορέων να κρατήσουν ισορροπίες, προκειμένου να μη δυσαρεστήσουν καμιά πλευρά και κυρίως τα μέλη τους. Διάχυτη ήταν η αίσθηση ότι ακόμη και οι φορείς που πήραν απόφαση να συμμετέχουν το έκαναν με πολλές επιφυλάξεις, επικρίνοντας το διχαστικό κλίμα και μιλώντας για σκοπιμότητες, που υποκρύπτονται πίσω απ όλο αυτό το σκηνικό, με το οποίο προφανώς και δεν ήθελαν να ταυτιστούν. Είναι δεδομένο ότι πολλοί ...σύρθηκαν, να δηλώσουν συμμετοχή, γιατί δεν μπορούσαν ενδεχομένως να κάνουν διαφορετικά, αν και οι περισσότεροι παραδέχονται ότι η σημερινή κατάσταση δεν επιδέχεται καμιάς σύγκρισης με εκείνης του 2020, όταν σύσσωμοι φορείς και κοινωνία, χωρίς καμιά επιφύλαξη, «νέκρωσαν» το νησί εκδηλώνοντας την διαμαρτυρία τους στην τότε εκρηκτική εικόνα του μεταναστευτικού. Υπήρξαν πάντως και φορείς που τόλμησαν να πάρουν ξεκάθαρη θέση, γυρίζοντας την πλάτη τους στα «κελεύσματα» των διοργανωτών, και στο ...μπούλινγκ μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, υπογραμμίζοντας ότι το μεταναστευτικό δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο πολιτικών σκοπιμοτήτων, που κάποιες δυνάμεις για τους δικούς τους λόγους υπηρετούν, αδιαφορώντας για την ουσία του πράγματος. Είναι πλέον ορατό διά γυμνού οφθαλμού, ότι κάποιοι επιμένουν να συντηρούν ένα αφήγημα, επιστρατεύοντες διάφορες «αρλούμπες», στα όρια της γελοιότητας, προκειμένου να κάνουν αίσθηση και να επηρεάσουν την κοινή γνώμη, αρνούμενοι να αποδεχθούν ότι οι εικασίες τους, που κατά καιρούς επικαλούνται, έχουν διαψευστεί από τις εξελίξεις. Ενώ άλλοι «ανησυχούν» μήπως εκεί που απέτυχαν οι προηγούμενοι κυβερνώντες, με το χάος που προκλήθηκε από τις ανεξέλεγκτες ροές προς τα νησιά μας, τα καταφέρουν καλύτερα τελικά οι σημερινοί με τα όσα έχουν δρομολογήσει για την αντιμετώπιση της κατάστασης, «σφραγίζοντας» τα σύνορα και βάζοντας τάξη στην υφιστάμενη κατάσταση και στη Λέσβο, όπως ήδη συμβαίνει στα άλλα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Αλήθεια δεν θέλουν αυτό να συμβεί; Προτιμούν να διαιωνίζεται το πρόβλημα στο νησί, κρατώντας το θέμα στην επικαιρότητα, για να κάνουν αντιπολίτευση είτε στην κυβέρνηση είτε στη δημοτική αρχή Μυτιλήνης; Δεν αντιλαμβάνονται ότι με αυτές τις εμμονές, το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν «αντιπολίτευση» στον τόπο μας, που επιτέλους πρέπει να «γυρίσει σελίδα» και να πάει παρακάτω... 

Και η αλήθεια είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας, παρά τον ...βομβαρδισμό προπαγάνδας και παραπληροφόρησης που δέχθηκε τις τελευταίες μέρες εν όψει της διοργάνωσης του συλλαλητηρίου, λειτούργησε με ωριμότητα και έστειλε το δικό της μήνυμα προς όλους εκείνους τους δήθεν «εκπροσώπους» της, που μιλούν για λογαριασμό της, χωρίς να κάνουν στοιχειωδώς τον κόπο να αφουγκραστούν τις ανησυχίες του κόσμου που εκπροσωπούν. Νομίζουν ότι ο κόσμος ταυτίζεται με τις εμμονές, τις σκοπιμότητες και τις προσωπικές στρατηγικές των διαφόρων τοπικών «ηγετών» και «ηγετίσκων», που... διαγκωνίζονται μεταξύ τους, ποιός θα φανεί περισσότερο αδιάλλακτος και «υπερπατριώτης», σε ένα κρεσέντο λαϊκισμού και καιροσκοπισμού που μόνο υπευθυνότητα και σοβαρότητα δεν δείχνει. Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν, αλλά μάλλον αναμενόμενο για κάθε λογικά σκεπτόμενο το γεγονός, ότι η συντριπτική πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας γύρισε την πλάτη της στους διοργανωτές του πολυδιαφημισμένου συλλαλητηρίου, σε αντίθεση με ό,τι έπραξε στο αντίστοιχο συλλαλητήριο του 2020, όπου σύσσωμος ο λεσβιακός λαός και οι φορείς του «νέκρωσαν» κάθε δραστηριότητα στέλνωντας ηχηρό μήνυμα αγανάκτησης για την τότε κατάσταση. Το γεγονός ότι παρά την τεράστια κινητοποίηση, με όλα τα μέσα προπαγάνδας και με την ανήκουστη «αυθαιρεσία», της μίσθωσης λεωφορείων με χρηματοδότηση της Περιφέρειας, για την μετακίνηση με το ...στανιό κόσμου από τα χωριά για το συλλαλητήριο, η συγκέντρωση περιορίστηκε στην πλατεία Σαπφούς, καταδεικνύει ότι ο κόσμος δεν ...τρώει ό,τι του σερβίρουν. Εχει άποψη και γνώση, μπορεί να συγκρίνει καταστάσεις και να συνηγορήσει ή να αντιταχθεί για το τι πρέπει να γίνει και τι είναι το καλύτερο για τον τόπο μας. Και η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου πήρε σαφή θέση, ότι δεν επικροτεί την καταστροφολογία, τον μηδενισμό και την αδιαλλαξία των διοργανωτών του προχθεσινού συλλαλητηρίου, ανησυχεί για το διχαστικό κλίμα και επιτέλους επιθυμεί να κλείσει με τον καλύτερο και ασφαλέστερο τρόπο αυτή η «πληγή» που άνοιξε το 2015 με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και όσων επακολούθησαν.  

Όσοι βαυκαλίζονται, μιλώντας για «μεγαλειώδη συγκέντρωση» και άλλα τέτοια ...πομπώδη, αρνούμενοι να αποδεχθούν ότι ο κόσμος τους γύρισε την πλάτη, οφείλουν επιτέλους να προσγειωθούν στην πραγματικότητα γιατί η διαιώνιση της αντιπαλότητας και του διχασμού μόνο καλό δεν κάνει στον τόπο μας. Και αυτό οφείλουν να το συνειδητοποιήσουν πρώτα απ όλους οι τοπικοί εκείνοι παράγοντες που κατέχουν θέσεις ευθύνης και εκ των πραγμάτων επηρεάζουν καταστάσεις. Και το προχθεσινό συλλαλητήριο, αν για κάτι ήταν χρήσιμο, είναι ότι ξεκαθάρισε με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, ότι η συντριπτική πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας δεν συναινεί στα παιχνίδια εντυπώσεων και σκοπιμοτήτων που κάποιοι επιχειρούν, ενώ καθόλου δεν πείθεται και με την αδιαλλαξία του «όχι σε όλα και καμιά δομή στο νησί» των ετερόκλητων διοργανωτών. Και επειδή πληροφορούμαστε εγκύρως, ότι κάθε άλλο παρά ικανοποιημένοι είναι οι διοργανωτές από τη μαζικότητα του συλλαλητηρίου, δεδομένου ότι ήταν πολύ κατώτερο των προσδοκιών τους, θέλουμε να πιστεύουμε ότι τουλάχιστον αυτοί που είχαν το γενικό πρόσταγμα της διοργάνωσης, θα βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα και θα απεγκλωβιστούν από αυτήν την αδιέξοδη και ανορθολογική στάση , που τους εκθέτει στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Γιατί η πλειοψηφία της κοινής γνώμης και της τοπικής κοινωνίας δεν είναι οι εμμονικοί «υπερπατριώτες» του διαδικτύου, ούτε οι υπερασπιστές των ανοιχτών συνόρων και της πολιτικής του «μπάτε σκύλοι...», που κάνουν ...ντόρο για να προβληθούν, αλλά εκείνοι που διαπιστώνοντας και αναγνωρίζοντας ότι πράγματι έχει βελτιωθεί η κατάσταση, αγωνιούν ποια θα είναι η συνέχεια, ώστε να πάψει το μεταναστευτικό να απασχολεί τον τόπο μας και να επηρεάζει τη ζωή μας. Και για να συμβεί αυτό, συνθήματα του τύπου «ούτε Βάστρια , ούτε Καρά Τεπέ, ούτε πουθενά» όχι μόνο δεν αποτελούν πολιτική πρόταση διεξόδου, αλλά επί της ουσίας κλείνουν το ...μάτι στην παραμονή του Καρά Τεπέ, της προσωρινής δομής «ντε φάκτο»! Και γι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η παρουσία των κατοίκων της Μυτιλήνης και των γύρω χωριών στο προχθεσινό συλλαλητήριο ήταν πενιχρή, γιατί το διακύβευμα για την ευρύτερη περιοχή της Μυτιλήνης, είναι μεγάλο και αφορά το μέλλον της περιοχής.  

Αυτό ωστόσο που προβληματίζει, πέρα από την αδιαλλαξία του «ούτε κλειστό, ούτε ανοιχτό , ούτε πουθενά» είναι η διαφαινόμενη ...έκπτωση από αυτό, η «παραχώρηση» δηλαδή που ακούστηκε και από το βήμα του συλλαλητηρίου ότι μπορεί να γίνει ανεκτό ένα μικρό «καταγραφικό κέντρο» για όσους καταφθάνουν στο νησί μας, που μπορεί να δημιουργηθεί σε ένα ...ξερακιανό τοπίο του νησιού, όπως λέχθηκε. Δεν γνωρίζουμε αν πράγματι θεωρούν, όσοι την υποστηρίζουν τουλάχιστον, ότι μια τέτοια «εναλλακτική» πρόταση μπορεί να αποτελέσει λύση στη διαχείριση του μεταναστευτικού στο νησί μας και στα όσα ενδεχομένως μπορεί να προκύψουν, ή γίνεται για τις εντυπώσεις και μόνο. Ομως είναι βέβαιο ότι μια τέτοια «λύση» σε καμιά περίπτωση δεν «θωρακίζει» το νησί μας, που είναι το μείζον μετά την περιπέτεια που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια, ενώ επιπροσθέτως η ύπαρξη ενός καταγραφικού μόνο κέντρου στο νησί, που μπορεί να ακούγεται ανώδυνο, δεν αποτρέπει τις όποιες μεταναστευτικές ροές, αλλά μάλλον τις ενισχύει και αυτό δεν μπορεί να είναι το επιθυμητό και το ζητούμενο για κανέναν. Είναι κατανοητό το αδιέξοδο που βρέθηκε η περιφερειακή αρχή και εμφανής η σύγχυση που εκπέμπει. Απ τη μιά παραδέχεται ότι η κυβέρνηση τα έκανε καλά και με τη φύλαξη των συνόρων και με την αποσυμφόρηση των νησιών και ότι η κατάσταση είναι βελτιωμένη, και απ την άλλη συμπλέει με τις πιο ακραίες, αλλά και αντιπολιτευόμενες στην κυβέρνηση δυνάμεις που έχουν τις δικές τους σκοπιμότητες να την κοντράρουν και να αντιδρούν. Βρίσκεται πράγματι σε σύγχυση. Πατώντας όμως σε δυο βάρκες το πιθανότερο είναι να βρεθείς στη θάλασσα και να εκτεθείς ανεπανόρθωτα, στην προσπάθειά σου να δικαιολογήσεις τα... αδικαιολόγητα, παραπληροφορώντας μάλιστα. Γιατί παραπληροφόρηση είναι οι αναφορές ότι δήθεν στη «κλειστή» και ελεγχόμενη δομή που δρομολογείται θα μεταφέρονται μετανάστες από χώρες του εξωτερικού και την ηπειρωτική χώρα, με προφανή στόχο να θορυβηθεί η κοινή γνώμη.  

Ευτυχώς όμως η συντριπτική πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας δεν ...τσίμπησε στο λαϊκισμό και στην παραπληροφόρηση των ετερόκλητων διοργανωτών του συλλαλητηρίου του «όχι σε όλα και πουθενά». Περιμένει τις επόμενες ενέργειες στην κατεύθυνση της παραπέρα ομαλοποίησης της κατάστασης, με την περαιτέρω αποσυμφόρηση και της προσωρινής δομής και τη «θωράκιση» του νησιού μας με τη δημιουργία της «κλειστής» και καλά ελεγχόμενης δομής εκτός του αστικού ιστού που ήδη δρομολογήθηκε και το μέγεθος της οποίας μπορεί πράγματι να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους κυβερνητικούς και ευρωπαίους παράγοντες, όπως συνέβη στη γειτονική Χίο. Να πεδίον δόξης λαμπρόν να υπάρξουν περαιτέρω συναινέσεις για να αναζητηθεί η βέλτιστη και ασφαλέστερη λύση για το νησί μας.