Aπομένουν λιγότερες από 40 μέρες μέχρι τις ευρωεκλογές και παρά το γεγονός ότι αυτές αφορούν την εκλογή των εκπροσώπων της χώρας μας στο νέο ευρωκοινοβούλιο, όπου καλείται να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί τις νέες προκλήσεις και τα στρατηγικά διλήμματα της Ευρώπης με φόντο τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις που διαμορφώνεται, αυτά δεν φαίνεται να είναι στην ατζέντα αυτής της αναμέτρησης, που περισσότερο μοιάζει με βουλευτικές εκλογές, αφού στα εσωτερικά θέματα επικεντρώνονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα ευρωπαϊκά, σαν να μην απασχολούν κανέναν! Για μεν το κυβερνών κόμμα η προσπάθειά του εστιάζεται, ώστε η όποια πτώση που καταγράφεται, σε σχέση με τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, να περιοριστεί, δηλώνοντας ικανοποιημένο αν προσεγγίσει και κινηθεί στα ποσοστά των προηγούμενων ευρωεκλογών, ώστε να επιβεβαιωθεί και μέσω της ευρωκάλπης ότι παραμένει η κυρίαρχη πολιτική δύναμη της χώρας μας, για δε την αντιπολίτευση , τουλάχιστον των κύριων δυνάμεων της, η αντιπαλότητα επικεντρώνεται στο ποιο κόμμα θα πάρει τη δεύτερη θέση, θεωρώντας την κατάκτηση αυτού του στόχου, ως εκλογική επιτυχία που δρομολογεί εξελίξεις για τη συνέχεια. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση, οδεύοντας προς την τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου, αμέσως μετά την ανάπαυλα του Πάσχα, θα εντείνει την προσπάθεια της προβολής του κυβερνητικού έργου, που δείγματα γραφής αυτής της καμπάνιας είδαμε και τις προηγούμενες μέρες και εδώ στα μέρη μας , με τα εγκαίνια του οδικού άξονα Καλλονής-Σιγρίου και την εξαγγελία του φράγματος Τσικνιά, με την παρουσία του ίδιου του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, που φαίνεται να παίρνει πάνω του όλο το ...παιχνίδι, θέτοντας και τα διλήμματα στους πολίτες για το διακύβευμα της κάλπης, για την κυβέρνηση και το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Μπορεί να μην διακυβεύεται η κυβερνησιμότητα της χώρας, αλλά η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας, χωρίς την επιστροφή στους «πειραματισμούς του πρόσφατου παρελθόντος, αποτελούν το περίγραμμα του λόγου που βασίζεται η στρατηγική του κυβερνώντος κόμματος οδεύοντας προς τις κάλπες και αυτό το έχει κάνει σαφές προς κάθε κατεύθυνση. Οπως δε προκύπτει, από τα τελευταία ευρήματα των δημοσκοπήσεων, η πτωτική τάση για το κυβερνών κόμμα που καταγραφόταν σε προηγούμενες έρευνες φαίνεται να ανακόπτεται, κυρίως μετά την ανακοίνωση του ευρωψηφοδελτίου, που χαρακτηρίζεται ισορροπημένο και πολυσυλλεκτικό, ιδίως μετά την προσθήκη υποψηφίων, όπως του φυλακισμένου εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντη Μπελέρη, που απευθύνεται κυρίως προς το δεξιό εκλογικό ακροατήριο που φυλορροούσε προς τα... δεξιά της ΝΔ κόμματα. 

Πάντως το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει κάνει σαφές ότι οι ευρωεκλογές είναι μια εθνική κάλπη, στην οποία οι πολίτες καλούνται να της ξαναδώσουν «ψήφο εμπιστοσύνης» για τα μέχρι τώρα πεπραγμένα, αλλά και για όσα προγραμματίζονται για το επόμενο διάστημα, αποτελεί ένα μεγάλο «στοίχημα» που ενέχει ωστόσο και... ρίσκο! Αν το κερδίσει θα βγεί ενισχυμένη από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, 10 μήνες μετά τις εθνικές εκλογές και μετά τα όσα μεσολάβησαν, δίνοντάς την νέα δυναμική και «κλείνοντας»... στόματα και της αντιπολίτευσης, αλλά και εντός της «γαλάζιας» παράταξης! Σε διαφορετική περίπτωση , αν το αποτέλεσμα της κάλπης δεν είναι το προσδοκόμενο, τότε η γκρίνια και η αμφισβήτηση, εντός και εκτός του κυβερνώντος κόμματος θα αποκτήσει...λόγο, και η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θα είναι μόνιμος επωδός για την αντιπολίτευση.Οπως και να έχει η κυβέρνηση μπορεί να μην αλλάξει την επομένη των ευρωεκλογών, και πάντως σίγουρα δεν πρόκειται να ...πέσει, και κατηγορηματικά και μονότονα θα δηλώνει ότι οι εθνικές εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, το 2027, αλλά όπως και να το κάνουμε αν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι καλό για αυτήν θα κληθεί να λειτουργήσει σε πιο δύσκολες καταστάσεις και υπό συνεχή αμφισβήτηση, κάτι που εμμέσως πλην σαφώς παραδέχεται και ο ίδιος ο πρωθυπουργός υπογραμμίζοντας τη σημασία και την επιρροή του εκλογικού αποτελέσματος στο πολιτικό κλίμα που θα διαμορφωθεί. Και αυτή η παραδοχή δεν εκπλήσσει κανέναν , γιατί όπως και να το κάνουμε, μια «πληγωμένη» εκλογικά κυβέρνηση θα βρεθεί σε δύσκολη και πάντως δυσμενέστερη θέση για να διαχειριστεί την επόμενη μέρα, που πάντα κρύβει εκπλήξεις και τα απρόβλεπτα είναι πλέον συχνά. Παραδόξως το πιο βασικό «επιχείρημα» για να πάρει ξανά «ψήφο εμπιστοσύνης» από το εκλογικό σώμα, παρά την όποια δυσαρέσκεια που προκαλεί για παράδειγμα η διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών, ή η ακρίβεια του «τσακίζει κόκκαλα» και άλλες κυβερνητικές αστοχίες, το δίνει η εικόνα της αντιπολίτευσης, που χωρίς αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση, αλλά μόνο μηδενίζοντας και καταστροφολογώντας για την κυβέρνηση δεν φαίνεται να πείθει τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας για να στραφεί σε αυτήν. Και σε εποχές αβεβαιότητας, όταν μάλιστα υπάρχει και πρόσφατη εμπειρία από κυβερνητικούς «πειραματισμούς» που αποδείχτηκαν επικίνδυνοι, ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας προτιμά την «πολιτική σταθερότητα» παρά το ...ρίσκο του «άγνωστου» που παραπέμπει σε νέες περιπέτειες. Είναι προφανές ότι το Μέγαρο Μαξίμου θα επιχειρήσει στο διάστημα που απομένει, μέχρι τις ευρωεκλογές, να προσεγγίσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους, προτάσσοντας το δίλημμα περί πολιτικής σταθερότητας και εξάντλησης της τετραετίας με στόχο να αποτρέψει την «κόκκινη κάρτα» προς την κυβερνητική παράταξη με την οποία ...φλερτάρουν τον τελευταίο καιρό ακόμη και δικοί της ψηφοφόροι, προκειμένου να στείλουν το δικό τους μήνυμα τώρα που δεν διακυβεύεται η κυβέρνηση. Και το «γαλάζιο στοίχημα» δεν ...παίζεται κυρίως στο χώρο του κέντρου, όπου η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη κατάφερε να ρίξει και να διατηρήσει «γέφυρες», ενισχύοντας μάλιστα το ευρωψηφοδέλτιο με πρόσωπα που έχουν κεντρώο «προφίλ», αλλά στα δεξιά της, όπου η «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου φλερτάρει με διψήφια ποσοστά, που φαίνεται να τα έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον σε κάποιες περιοχές και θα φανεί αν οι κινήσεις της τελευταίας στιγμής (βλέπε Μπελέρης) θα παίξουν το ρόλο τους! 

Από εκεί και πέρα, με δεδομένη την «πρωτιά» της ΝΔ, με βάση και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, φαίνεται ότι η δεύτερη θέση αντιμετωπίζεται πλέον ως υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το ΠΑΣΟΚ...επέστρεψε -δημοσκοπικά τουλάχιστον- τους τελευταίους μήνες στην τρίτη θέση. Και αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη από τον Φεβρουάριο και μετά κατάφερε να προσεγγίσει νέα κοινά και ας μην έκανε το «άλμα» που υποσχόταν με έπαρση στους οπαδούς του. Είναι φανερό ότι από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και την «αναμέτρησή» του με τον Αλ. Τσίπρα, βγήκε ενισχυμένος ο Στ. Κασσελάκης, αφού λειτούργησε χωρίς καμιά αμφιβολία υπέρ του, κερδίζοντας χρόνο και χώρο για να κινηθεί, χωρίς τις μέχρι πρότινος εσωκομματικές τριβές, που δεν αποκλείεται να επανέλθουν μετά τις ευρωεκλογές αν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι το προσδοκόμενο. Αν ωστόσο κερδίσει τη δεύτερη θέση και μάλιστα με ένα ποσοστό κοντά σε αυτό των πρόσφατων εθνικών εκλογών, τότε θα έχει κερδίσει σίγουρα τις εντυπώσεις και για ένα διάστημα ενδεχομένως θα απαλλαγεί από τις εσωκομματικές συγκρούσεις, αν δεν επιχειρήσει τη «μετάλλαξη» του κόμματος που ηγείται. Με δεδομένο όμως ότι ήδη διαμορφώνει και επιβάλλει νέες θέσεις για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκη, ερήμην μάλιστα της συλλογικής ηγεσίας του και των πάγιων θέσεων του χώρου, ένα καλό αποτέλεσμα στις ευρωκάλπες θα του «πιστωθεί» προσωπικά, ανάβοντας το «πράσινο φώς» για τις αλλαγές που θα θελήσει να επιβάλλει στο νέο ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του. Και αυτό το «εγχείρημα», όπως και να το κάνουμε θα έχει νέες «οδύνες» και απρόβλεπτες εξελίξεις. Αν ωστόσο το αποτέλεσμα της κάλπης είναι κατώτερο των προσδοκιών, ακόμη και αν διατηρήσει τη δεύτερη θέση, οι κινήσεις αμφισβήτησεις θα εκδηλωθούν από την επομένη, δρομολογώντας εξελίξεις όχι μόνο στο συγκεκριμένο κόμμα , αλλά στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς που παραμένοντας πολυκερματισμένος δεν φαίνεται να έχει καμιά τύχη. Πάντως κατά τη γνώμη μας, πολύ περισσότερο αν βγει ενισχυμένος από τις κάλπες του Ιουνίου, ο Στ. Κασσελάκης «ήρθε για να μείνει» και πάντως κάθε άλλο παρά «αναλώσιμος» είναι που ενδεχομένως κάποιοι τον προόριζαν! Σε ότι αφορά τώρα το ΠΑΣΟΚ, το «στοίχημα» του ταυτίζεται με την πρωτοβουλία των κινήσεων στο χώρο της κεντροαριστεράς. Αν δεν το κερδίσει στις ευρωεκλογές εξασφαλίζοντας σε πρώτη φάση τη δεύτερη θέση, θα έχει χάσει για άλλη μια φορά την ευκαιρία να αναδειχθεί ως το αντίπαλο «δέος» στη ΝΔ. Γι αυτό και η μάχη για τη δεύτερη θέση έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι ο «νικητής» θα μπορεί να καθορίσει τις μετεκλογικές εξελίξεις και όχι μόνο στο χώρο της κεντροαριστεράς , αλλά συνολικά στο πολιτικό σκηνικό. Οπως και να έχει η ευρωκάλπη, με την ιδιαιτερότητά της, ενδείκνυται για να επιβεβαιώσει ή όχι τους νέους συσχετισμούς και τη δυναμική παλαιών και νέων δυνάμεων και προσώπων που διεκδικούν ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις, τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε εθνικό επίπεδο, στέλνοντας μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση, που είναι χρήσιμα οι αποδέκτες να τα «αποκρυπτογραφίσουν» και να τα αξιοποιήσουν κατά το δοκούν!