Ο γραμματέας τής ΕΛΜΕ Λέσβου, Ανδρέας Μπάλλας, είναι επικεφαλής του συνδυασμού «Ανταρσία στο Αιγαίο» και έχει να παρουσιάσει μια αδιαμφισβήτητη συνδικαλιστική δράση.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε, εξηγεί γιατί οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν κεντρική πολιτική σημασία.

Η διακήρυξή σας αναφέρει ότι οι εκλογές έχουν κεντρική πολιτική σημασία. Δεν έχει όμως σημασία να εκλεγούν αιρετοί τίμιοι και εργατικοί, που να διαχειριστούν καλύτερα λύσεις στο πλαίσιο του εφικτού;
«Σε συνθήκες κρίσης, κάθε πολιτική μάχη είναι μια ευκαιρία για την κοινωνία να στείλει ένα μήνυμα καταδίκης των κομμάτων και των υποψηφίων που στηρίζουν τις πολιτικές της κοινωνικής καταστροφής.

Επιπλέον, οι εκλογές αυτές ελάχιστο αυτοδιοικητικό χαρακτήρα έχουν, αφού δήμοι και περιφέρειες είναι αλυσοδεμένοι στις κυρίαρχες πολιτικές κυβέρνησης - Ε.Ε.. Καμμία φιλολαϊκή απόκλιση δεν επιτρέπεται στα πλαίσια του “Καλλικράτη”, των μνημονίων, του Ευρώ και της Ε.Ε..

Αυταπατάται όποιος πιστεύει ότι εκλέγοντας τίμιους ανθρώπους υπάρχει δυνατότητα καλύτερης διαχείρισης. Χωρίς σύγκρουση με τις πολιτικές κυβέρνησης - Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ., η καθημερινή ζωή των κατοίκων του Β. Αιγαίου θα γίνει δυσκολότερη».

Τα μέλη της «Ανταρσίας στο Αιγαίο» βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων. Δε θα ήταν πιο αποτελεσματική η πάλη σας αν συνεργαζόσαστε εκλογικά με κομμάτια της υπόλοιπης Αριστεράς;
«Η “Ανταρσία στο Αιγαίο” έχει τη λογική της κοινής δράσης με τις άλλες αριστερές δυνάμεις και με κάθε αγωνιστή στο χώρο του μαζικού κινήματος.

Πολιτικά, ωστόσο, η κατάσταση της επίσημης Αριστεράς είναι αποκαρδιωτική. Από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ, υποταγμένος στο Ευρώ και την Ε.Ε., που μαζεύει όλα τα ρετάλια τού ΠΑΣΟΚ, που έχει ξεχάσει κάθε αναφορά στην εργατική τάξη και στο σοσιαλισμό. Κι απ’ την άλλη το Κ.Κ.Ε., που περιορίζεται στη διαμαρτυρία, που δεν πιστεύει στη δύναμη των αγώνων, που μεταθέτει τη ρήξη με την Ε.Ε. και κάθε άμεσο πολιτικό αίτημα, στο απώτερο μέλλον.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η “Ανταρσία στο Αιγαίο”, αυτόνομα, θέλουν να εκφράσουν μια Αριστερά χρήσιμη στο λαό και καλούν σε συμπόρευση, με βάση το μεταβατικό πρόγραμμα που καταθέτουμε».

«Παραμύθια…»

Η αντίθεση στην Ε.Ε. και στις πολιτικές που απορρέουν από τη συμμετοχή μας σε αυτήν, βρίσκονται στην κορωνίδα των θέσεών σας. Από τη στιγμή που τα ευρωπαϊκά κονδύλια αποτελούν το βασικό πυλώνα χρηματοδότησης της ανάπτυξης στην Περιφέρεια, εσείς τι αντιπροτείνετε;
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από την αστική φιλολογία περί ευρωπαϊκών προγραμμάτων που θα φέρουν “ανάπτυξη”. Δεκάδες παραδείγματα υπάρχουν, χρηματοδότησης δραστηριοτήτων και επιχειρήσεων που δεν αξιοποιούν την τοπική παραγωγή προϊόντων ούτε δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.

Δεν είναι τυχαίο πως μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ούτε ένας απολογισμός των αποτελεσμάτων που άφησαν προγράμματα όπως το Leader και το ΟΠΑΑΧ. Ίσα - ίσα, τα κοινοτικά προγράμματα, επειδή η απορρόφησή τους εξαρτάται από αυστηρούς όρους υλοποίησης με βάση τις κατευθύνσεις τής Ε.Ε., συνέβαλαν ακόμα περισσότερο στην απαξίωση του τόπου.

Η ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει με ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, με κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων, με fast track επενδύσεις, με αύξηση της ανεργίας, με τσάκισμα των μισθών, με ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Διεκδικούμε ως απόλυτη προτεραιότητα πολιτικές που συμβάλλουν σε μια αναγκαία ευρεία αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος των δυνάμεων που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο.

Έχει ιδιαίτερη σημασία η πρόταση της “Ανταρσίας στο Αιγαίο” για στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, για να εξοικονομηθούν πόροι για ανάπτυξη με βάση τις ανάγκες των νησιωτών και όχι του κεφαλαίου.

Ας σκεφτούμε μόνο τα μεγέθη: το νέο ΕΣΠΑ θα φτάσει υπό πολλές προϋποθέσεις έως το 2020 το ποσό των 15,3 δισεκατομμυρίων (ήτοι 2,2 δισεκατομμύρια το χρόνο), προσανατολισμένο κυρίως «στην καινοτομία και την επιχειρηματικότητα» και όχι σε έργα υποδομής, ενώ για την ίδια περίοδο ο ελληνικός λαός πληρώνει στους τοκογλύφους τοκοχρεολύσια ύψους 120,1 δισεκατομμυρίων (ήτοι 17,1 δισ. ευρώ το χρόνο)».

Τα τοπικά προϊόντα

Οι περισσότεροι υποψήφιοι έχουν στο επίκεντρο του προγράμματός τους πρωτοβουλίες για την προώθηση των τοπικών προϊόντων και για τη διεύρυνση της τουριστικής κίνησης. Ποιες είναι οι δικές σας θέσεις για τα ζητήματα αυτά;
«Οι πρωτοβουλίες αυτές δεν αγγίζουν καθόλου το πραγματικό πρόβλημα του αγροτικού κόσμου των νησιών μας: την αδυναμία τους να εξασφαλίσουν αξιοπρεπές εισόδημα από την παραγωγή τους. Είναι εγκληματική η σιωπή όλων των συνδυασμών για την επικείμενη εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, η οποία θα οδηγήσει σε αποκλεισμό χιλιάδων παραγωγών από τις επιδοτήσεις.

Εμείς λέμε ότι χρειάζεται πάλη για να ανατραπεί η ΚΑΠ και κατ’ αρχήν τα εξαιρεθούν τα νησιά του Β. Αιγαίου. Για να έχει εισόδημα ο παραγωγός, απαιτείται η προστασία της αγροτικής γης, η επιδότηση του κόστους παραγωγής, ο διοικητικός περιορισμός των εισαγωγών όπου τα εγχώρια προϊόντα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες, η εκμηχάνιση της παραγωγής και η επιστημονική στήριξη των παραγωγών.

Τα αιτήματα αυτά βρίσκονται στον αντίποδα των κατευθύνσεων της ΚΑΠ και της Ε.Ε., γι’ αυτό η ρήξη με την Ε.Ε. είναι αναγκαία για την επιβίωση των παραγωγών.

Ο τουρισμός είναι για εμάς μια παραγωγική δραστηριότητα που συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη όταν αντιμετωπίζεται ως συμπληρωματική δραστηριότητα, και όντως χρειάζονται πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση. Η προωθούμενη μονοκαλλιέργεια του μαζικού τουρισμού, όμως, είναι στρέβλωση που θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες στην οικονομική και κοινωνική ζωή των νησιών, όπως και στο φυσικό περιβάλλον».

Λέτε στη διακήρυξή σας ότι το πρόγραμμα της «Ανταρσίας στο Αιγαίο» δεν τίθεται ως προεκλογική δέσμευση, ούτε ζητάτε ψήφο ανάθεσης. Σε ποιον απευθύνεται και τι διεκδικείτε με τη συμμετοχή σας στις εκλογές;
«Το πρόγραμμα της “Ανταρσίας στο Αιγαίο” δεν είναι προεκλογική δέσμευση, δεν είναι πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης, δεν είναι άθροισμα αιτημάτων προς την κυβέρνηση. Απευθύνεται στους εργαζομένους, τους ανέργους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, για να το συζητήσουν, να το εμπλουτίσουν και να παλέψουν για να το επιβάλουν.

Η συμμετοχή μας στις εκλογές είναι ένα κάλεσμα διεκδίκησης, συγκρότησης ενός αγωνιστικού ρεύματος ρήξης και αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης».