Υποψήφια δημοτική σύμβουλος με το ΣΤΡΑΤΟ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑ και το συνδυασμό «Ο Άλλος Δρόμος»

Γιατί με τον «Άλλο Δρόμο»;
«Όλα μένουν ίδια αν δεν τ’ αγαπάς… Αν λοιπόν αγαπάμε τον τόπο μας, αν πιστεύουμε στον άνθρωπο, τότε είναι η ώρα να πάρουμε τον “Άλλο Δρόμο”. Το δρόμο αυτόν ν’ ακολουθήσουμε με σημαία την άμεση δημοκρατία. Το δρόμο των λαϊκών συνελεύσεων, που παράγουν πολιτικό πρόγραμμα, που ελέγχουν προϋπολογισμούς και δαπάνες.

Το δρόμο τον αντιμνημονιακό, τον αντιφασιστικό, τον αντιρατσιστικό, της κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας.
Να περπατήσουμε με αισιοδοξία και πίστη και κάθε βήμα μας να είναι βήμα ανατροπής. Να ανατρέψουμε καθετί παλιό, φθαρμένο, την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού που θέλει το Δήμο μας, το μεγαλύτερο δήμο της Ελλάδας, να πορεύεται με τον “Καλλικράτη” στην απομόνωση και τον αφανισμό».

Ενάντια στον «Καλλικράτη», λοιπόν, ως υποψήφια από την εκλογική περιφέρεια Πλωμαρίου;
«Ακριβώς. Ενάντια στην απομόνωση όπου οδηγείται ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Το Πλωμάρι και τα γύρω χωριά. Τα προβλήματα της περιοχής είναι πολλά από την προκλητική αδιαφορία προηγούμενων διοικήσεων και γιγαντώθηκαν εξ αιτίας των πολιτικών του μνημονίου (ύδρευση, αποχέτευση και βιολογικός καθαρισμός, καθαριότητα ακτών, αγροτική οδοποιία κ.ά.). Έφτασε, λοιπόν, η στιγμή να ξεπεράσουμε το φόβο, την αδράνεια, την ηττοπάθεια και να πάρουμε την τύχη του τόπου στα χέρια μας. Ν’ αλλάξουμε το Δήμο μας, την ίδια μας τη ζωή».

Μπορούν να αλλάξουν κατά τη γνώμη σας τα πράγματα;
«Μπορούν, αν αντισταθούμε στη λαίλαπα των μνημονίων που έχει σαρώσει τα πάντα, μαζί και το θεσμό της αυτοδιοίκησης. Το χρωστάμε ν’ αντισταθούμε… Το χρωστάμε στους παλιότερους, αλλά και στα παιδιά μας, που παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς.

Κι εγώ, νιώθω πως χρωστώ να συμβάλω, όσο μπορώ, σε τούτο τον αγώνα.
Το χρωστώ στον πατέρα μου που φυλακίστηκε, βασανίστηκε, εξορίστηκε για τις ιδέες της ελεύθερης βούλησης και σκέψης, της ανθρωπιάς, της ειρήνης, της αξιοπρέπειας, της ισότητας, τις ιδέες της Αριστεράς».