Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, ο Σέργιος Τσίφτης ήταν από τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Τώρα, όπως επέλεξε το κόμμα του, συνεργάζεται ξανά με τη Ν.Δ., η οποία την περίοδο απ’ το 2004 έως το 2009 τον είχε τιμήσει με τις κυβερνητικές θέσεις ευθύνης του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου και του ειδικού γραμματέα του Εθνικού Τυπογραφείου.
Όμως ο κ. Τσίφτης βρέθηκε στο παρελθόν και στα ανώτατα κομματικά κλιμάκια, έχοντας διατελέσει γραμματέας Οργανωτικού της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου την περίοδο 2007 - 2010.
Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, ο κ. Τσίφτης αναφέρεται στην πρόσφατη και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, μιλά για το εκλογικό αποτέλεσμα στη Λέσβο, σχολιάζει τις εξελίξεις και δηλώνει υπέρμαχος της ανάγκης να προκύψει κυβέρνηση ευθύνης στις 17 Ιουνίου.
Έχοντας μια πολύχρονη πολιτική διαδρομή στον κεντροδεξιό χώρο, πώς θα χαρακτηρίζατε το «γάμο» μεταξύ Ν.Δ. και Δημοκρατικής Συμμαχίας; Είναι αποκλειστικά εκλογικού χαρακτήρα;
«Από το 1974 και μετά, η Ελλάδα διήνυσε μία πρωτοφανή για τα δεδομένα του νεοελληνικού κράτους περίοδο δημοκρατικής ομαλότητας και άνθησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών. Ταυτόχρονα, το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων αυξανόταν κατακόρυφα. Η Ελλάδα έγινε ισότιμο μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας και απέκτησε κοινό νόμισμα με τις ισχυρότερες οικονομίες της Ευρώπης.
Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, η χώρα είναι αντιμέτωπη με μία πολύπλευρη κρίση. Κρίση οικονομική και κοινωνική, που έχει διάφορες ζοφερές πτυχές. Η μη έγκαιρη αντιμετώπιση του φαινομένου της διαφθοράς, αλλά και ζητημάτων όπως η φοροδιαφυγή, το ασφαλιστικό, η λαθρομετανάστευση, η ανομία κυρίως στις πόλεις, η ανάγκη αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής, οδήγησαν μέχρι εδώ. Ευθύνες γι’ αυτό έχουν τα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια και ασφαλώς το ΠΑΣΟΚ έχει το πολύ μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης. Αλλά πολύ μεγάλη ευθύνη έχουν και οι δυνάμεις εκείνες της αντιπολίτευσης, που αντιστάθηκαν - πολλές φορές βίαια - σε οποιαδήποτε προσπάθεια εξορθολογισμού των δυσλειτουργιών, σε οποιαδήποτε απόπειρα μεταρρυθμίσεων ή προσέλκυσης επενδύσεων.
Το ασφαλές ευρωπαϊκό λιμάνι
»Ο ελληνικός λαός, θυμωμένος και συχνά απελπισμένος από τις συνέπειες της κρίσης, στράφηκε στις εκλογές της 6ης Μαΐου σε σημαντικό βαθμό προς τα κόμματα που έχουν ως κυριότερο όπλο τους το λαϊκισμό και τη δημαγωγία και μπορούν να εκφράζουν ακριβώς αυτή την τυφλή οργή.
Αυτές οι επιλογές, όμως, μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα σε περιπέτειες. Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να διασφαλιστεί η δημοκρατική ομαλότητα, να κερδηθεί η ανάπτυξη, να προστατευτούν οι πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες, να παταχθεί η φοροδιαφυγή, που αποτελεί και μείζονα κοινωνική αδικία, και όλα αυτά να γίνουν μέσα σε ασφαλές ευρωπαϊκό λιμάνι, στην αγκαλιά της Ευρωζώνης. Υπάρχουν ασφαλώς κόμματα στο χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς που έχουν επίσης αυτές τις προτεραιότητες. Αλλά ο κυριότερος πόλος που μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην υλοποίηση αυτών των στόχων, είναι η ενωμένη, μεγάλη Κεντροδεξιά. Είναι λοιπόν ανάγκη να υπερψηφιστεί στις 17 Ιουνίου η Νέα Δημοκρατία, αλλά και να συνεχίσει ενισχυμένη και μετά τις εκλογές την προσφορά της στην πατρίδα.»
Ήταν εύκολη η διαδικασία «επανασύνδεσης» και συστράτευσης, τουλάχιστον εκλογικά, με πρόσωπα με τα οποία είχατε διακόψει απότομα κάθε επαφή;
«Όταν διακυβεύονται μείζονα εθνικά συμφέροντα, όπως η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, η συστράτευση κάτω από τις σημαίες της Νέας Δημοκρατίας ήταν για μένα αυτονόητη. Ήταν μάλιστα ιδιαίτερα εύκολη απόφαση, δεδομένου ότι δε διεκδίκησα, ούτε έχω κάποιο συγκεκριμένο ρόλο, αλλά ως πολίτης εθελοντικά αγωνίζομαι για να μην ακυρωθούν οι κατακτήσεις δεκαετιών του ελληνικού λαού.»
Θεωρείτε πως θα υπάρξουν «απώλειες» στελεχών απ’ τη Δημοκρατική Συμμαχία, τα οποία δε θα θελήσουν να ακολουθήσουν τη συγκεκριμένη πολιτική επιλογή;
«Το στελεχιακό δυναμικό της Δημοκρατικής Συμμαχίας είναι εξαιρετικής ποιότητας και συνεπώς δε διανοούμαι να κάνω υποδείξεις σε κανένα. Πιστεύω όμως ότι αυτή ακριβώς η ποιότητα, σε συνδυασμό με τη συνειδητοποίηση της κρισιμότητας των περιστάσεων, θα οδηγήσει τους συντριπτικά περισσότερους στο μεγάλο κεντροδεξιό μέτωπο, που εγγυάται την παραμονή της χώρας σε ευρωπαϊκή τροχιά.»
Σε επίπεδο Λέσβου παρατηρήθηκε, για να το θέσω κομψά, μια απροθυμία, για να μην πω αντίδραση, από ένθερμους υποστηρικτές του κόμματός σας, να συνεργαστούν ξανά με τους παλιούς πολιτικούς τους φίλους. Πιστεύετε ότι υπάρχουν τα περιθώρια να επικρατήσουν ψυχραιμότερες σκέψεις μέχρι τις εκλογές;
«Όταν σας μιλούσα για την ποιότητα των στελεχών τής ΔΗΣΥ, είχα στο μυαλό μου τα στελέχη του κόμματος στη Λέσβο. Αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας στις 17 Ιουνίου θα είναι, κ. Πολλάτου, ο ΣΥΡΙΖΑ, που η πολιτική του βάζει σε κίνδυνο τη δανειακή σύμβαση και επομένως την παραμονή στην Ευρωζώνη, γεγονός που συνειδητοποιούν οι πολίτες και τα στελέχη που στήριξαν την Ντόρα Μπακογιάννη.»
Έκπληξη η μη εκλογή Σηφουνάκη
Ως καλός γνώστης του πολιτικού σκηνικού στο Βόρειο Αιγαίο, θα ήθελα να μου σχολιάσετε το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου στο Νομό Λέσβου. Περιμένατε τη μετακίνηση του Σπύρου Γαληνού στους Ανεξάρτητους Έλληνες;
«Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που καταδημαγωγεί το λαό. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν επίσης μεγάλη ευθύνη για τον τρόπο με τον οποίο οδηγείται η προεκλογική αντιπαράθεση σε χαμηλό επίπεδο, με λαϊκιστικές προσεγγίσεις και απαράδεκτες ύβρεις, όπως η λέξη “δοσίλογοι” που ακούστηκε για πολιτικούς αρχηγούς. Εγώ, κ. Πολλάτου, δε θεωρώ ότι υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί που είναι προδότες, ή ότι ο πατριωτισμός είναι προνόμιο μόνο μερικών.
Πιστεύω, αντίθετα, ότι στην εθνική προσπάθεια δεν περισσεύει κανένας. Τον κ. Γαληνό τον γνωρίζω ως δραστήριο και μαχητικό πολιτικό. Στις εκλογές, όμως, κρίνονται κυρίως οι πολιτικές επιλογές, για αυτό και στις 6 Μαΐου η επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας και του Παύλου Βογιατζή στη Λέσβο ήταν για μένα αναμενόμενη, όπως και η δεύτερη θέση τού Κ.Κ.Ε., δεδομένης και της ισχυρής κομμουνιστικής παράδοσης στο Νομό. Έκπληξη αποτέλεσε για μένα μόνο η μη εκλογή του κ. Νίκου Σηφουνάκη.»
Γιατί νομίζετε πως η Ν.Δ. φέρθηκε έτσι στο Γιάννη Γιαννέλλη, αναγκάζοντάς τον ουσιαστικά να φύγει απ’ το κόμμα;
«Πρώτα θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ο Γιάννης Γιαννέλης είναι φίλος μου. Είναι φύσει ευγενής και καλός άνθρωπος. Θα είχε αποτελέσει πλεονέκτημα για τη Νέα Δημοκρατία η συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο της 6ης Μαΐου. Δεν μπορώ να γνωρίζω τους λόγους του αποκλεισμού του, σημειώνω όμως ότι στήριξε το κόμμα του μέχρι και τις εκλογές. Η μετέπειτα πορεία του είναι για εμένα πολιτικά ανεξήγητη.»
Κλείνοντας, θα θέλαμε να μας μιλήσετε και για τα δικά σας σχέδια. Από ποιο μετερίζι σκοπεύετε να συνεχίσετε την ενεργή σας συμμετοχή στα πολιτικά μας πράγματα;
«Είναι τόσο μεγάλη η ανησυχία μου για το μέλλον της χώρας και τόσο έντονη η επιθυμία μου να προκύψει από την επόμενη Βουλή μία κυβέρνηση ευθύνης που θα βγάλει την πατρίδα μας από το σημερινό τέλμα και θα επιτρέψει να μην πάνε χαμένες οι θυσίες του ελληνικού λαού, που στο μυαλό και την καρδιά μου αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει ο παραμικρός χώρος για προσωπικές φιλοδοξίες.»