Οξεία κριτική ασκούν τα μέλη της «Συνύπαρξης και Επικοινωνίας στο Αιγαίο» στους υπουργούς Ναυτιλίας και Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και Νίκο Δένδια αντίστοιχα, με αφορμή το μεταναστευτικό. Αιτία αποτελεί το ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα ακόμη δεν έχει δοθεί λύση, ενώ την ίδια στιγμή μετανάστες που βρίσκονται στη Νεάπολη, παραμένουν νηστικοί καθώς δεν καταβάλλονται τα τροφεία!

«Πάνε κι έρχονται οι υπουργοί, εξαγγέλλουν Κέντρο Υποδοχής και Κέντρο δε βλέπουμε», αναφέρει χαρακτηριστικά κείμενο που συντάχθηκε από τα μέλη της «Συνύπαρξης» με αφορμή το μεταναστευτικό. Παράλληλα ασκούν οξεία κριτική στον κ. Βαρβιτσιώτη γιατί μέχρι χτες διαβεβαίωνε ότι θα καταβάλλονται τροφεία αμέσως με τη σύλληψη, αλλά σήμερα οι μετανάστες στη Νεάπολη παραμένουν νηστικοί και ζητιανεύουν στη γειτονιά!

Στις κατασκηνώσεις τού ΠΙΚΠΑ βρίσκονται περίπου 40 άτομα, στην πλειοψηφία τους Σύριοι, παρά το ότι δικαιούνται ειδικής μεταχείρισης ως πρόσφυγες πολέμου, και λίγοι Σομαλοί, μεταξύ των οποίων και 11 μικρά παιδιά. Δεν είχε κινηθεί καμμία διαδικασία «σύλληψης», δηλαδή καταγραφή, λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων, ιατρική εξέταση κ.ά. που προβλέπουν οι κείμενες διατάξεις, σύμφωνα με τα μέλη της «Συνύπαρξης». Κατά συνέπεια, οι μετανάστες στη φάση αυτή της άτυπης σύλληψης, δε θεωρούνται «κρατούμενοι», δε φυλάσσονται, δε δικαιούνται και τροφής (5,5 ευρώ ημερησίως κατ’ άτομο). Ασφαλώς και από πλευράς διαβίωσης είναι προτιμότερο να μένουν στις κατασκηνώσεις, παρά άστεγοι στο λιοπύρι στο λιμάνι. «Όμως είναι απάνθρωπο να τους αφήνουν παντελώς αβοήθητους στην τύχη τους και μάλιστα σε μια απομακρυσμένη περιοχή», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

«Δεν μπορούν ή δε θέλουν να συνεργαστούν»
Στο ίδιο κείμενο γίνεται λόγος για ασυνεννοησία μεταξύ των διωκτικών αρχών, αλλά και όλων των εμπλεκομένων, που έχουν ως αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται εκατοντάδες μετανάστες και πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων έγκυες και μικρά παιδιά.

Αναλυτικότερα γίνεται ανασκόπηση των όσων έχουν προηγηθεί εδώ και ένα χρόνο. Ειδικότερα σημειώνεται ότι από πέρσι τον Σεπτέμβριο, οπότε άρχισαν να πυκνώνουν πάλι οι ροές των χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα μεταναστών απ’ τα απέναντι παράλια, οι τοπικές εθελοντικές οργανώσεις παρενέβαιναν και μέσω του Δικτύου «Χωριό τού Όλοι Μαζί» βοηθούσαν κάθε φορά που το πρόβλημα κορυφωνόταν.

Μάλιστα σημειώνεται ότι η καχυποψία των Αρχών έναντι των εθελοντών και η έλλειψη διάθεσης συνεργασίας ήταν τέτοιες, που όχι μόνο αποθάρρυναν τους τελευταίους, αλλά και τους εξανάγκασαν να σταματήσουν κάθε πρωτοβουλία παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, με ό,τι βέβαια αυτό σημαίνει για τους δύστυχους αυτούς ανθρώπους.

Όπως έχει διαπιστωθεί, κάθε φορά που ένας υπουργός ερχόταν στη Μυτιλήνη, ο περίκλειστος χώρος του λιμανιού άδειαζε ως εκ διά μαγείας, όπως συνέβη άλλωστε και κατά την επίσκεψη Βαρβιτσιώτη.

Βέβαια, οι όποιες επισκέψεις δεν έχουν δώσει λύση στο πρόβλημα που διαρκώς οξύνεται, ενώ από την άλλη δίνεται η εντύπωση, όπως σημειώνεται στο κείμενο, ότι οι Αρχές, απ’ τον εισαγγελέα, μέχρι την Αστυνομία, το Λιμενικό αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν μπορούν ή δε θέλουν να συνεργαστούν για να δοθούν οριστικές και ανθρώπινες λύσεις στο πρόβλημα. «Έτσι όμως δίνουν βήμα και νομιμοποιούν τους Χρυσαυγίτες να περιέρχονται τη Μόρια, να κινδυνολογούν και να απειλούν για το υπό ίδρυση ακόμη Κέντρο Υποδοχής, που υποτίθεται ετοιμάζεται εκεί», καταλήγει η επιστολή.