Σοβαρότατες οι καταγγελίες κατά της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη από τη διοίκηση του ΣΑΤΕ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τεχνικών Εταιρειών) για τις διαδικασίες κατασκευής των Κέντρων Πρώτης Υποδοχής, για τα οποία - όπως υποστηρίζουν οι εργολήπτες μεγάλων τεχνικών έργων - πρόκειται να διατεθούν συνολικά 40 εκατ. ευρώ. Σε πρώτη φάση, οι αναθέσεις αφορούν στην κατασκευή κτηριακών εγκαταστάσεων σε Μόρια Λέσβου και Κόρινθο, κι όπως καταγγέλλει ο ΣΑΤΕ, για τα δύο Κέντρα ζητήθηκαν προσφορές, χωρίς να γίνει διαγωνισμός λόγω του κατεπείγοντος που επικαλείται το Υπουργείο, από δέκα εργοληπτικές εταιρείες, τις ίδιες και για τα δύο. Οι εταιρείες έχουν έδρα σε Αθήνα και Γρεβενά, δύο δε εξ αυτών δραστηριοποιούνται και στην Κέρκυρα.

Η βασικότερη όμως ένσταση που διατυπώνουν, αφορά στο γεγονός ότι η έγκριση για ανάθεση κατόπιν πρόσκλησης μετά από διαπραγμάτευση, δόθηκε στο Υπουργείο απ’ την αρμόδια αρχή για τα δημόσια έργα στις 26 Φεβρουαρίου, έξι μήνες πριν την πρόσκληση του γενικού γραμματέα Δημόσιας Τάξης προς τις εργοληπτικές εταιρείες. Αν ήταν τόσο επείγουσα η διαδικασία, γιατί δεν έγινε άμεση ανάθεση, ή μήπως τούτο το διάστημα των έξι μηνών δεν αρκούσε για να προκηρυχθεί κανονικά μειοδοτικός διαγωνισμός;

Αποκλεισμός…
Μετά από καταγγελία στο «Ε» ντόπιων εργοληπτών, που διατύπωναν ερωτηματικά για το γεγονός ότι ούτε μία εταιρεία απ’ τη Λέσβο δεν προσκλήθηκε να συμμετάσχει στη διαδικασία υποβολής προσφορών, επικοινωνήσαμε χθες το απόγευμα με τον εργολάβο και μέλος του διοικητικού συμβουλίου τού ΣΑΤΕ Στάθη Κοκκίνη, ο οποίος και μας ενημέρωσε ότι σε συνέχεια συνεδρίασης που είχε ο Σύνδεσμος το βράδυ της Τετάρτης, επρόκειτο να εκδοθεί καταγγελία για τις διαδικασίες που ακολουθεί το Υπουργείο σ’ ό,τι αφορά στην κατασκευή Κέντρων Πρώτης Υποδοχής Προσφύγων.

Με ημερομηνία 29 Αυγούστου αναρτήθηκαν στο «Διαύγεια» δύο παρεμφερείς αποφάσεις του γενικού γραμματέα Αθανάσιου Ανδρεουλάκου, για την Κόρινθο και για τη Λέσβο. Η απόφαση για τη Λέσβο είχε θέμα «Έγκριση τευχών δημοπράτησης και σύναψης Σύμβασης με διαπραγμάτευση για την εκτέλεση του έργου: “Δημιουργία κτηριακού συγκροτήματος Κέντρου Πρώτης Υποδοχής στο χώρο του Στρατοπέδου Παραδέλλη, στη θέση Πουριά - Μαρμαρά - Μόρια Μυτιλήνης”».

Με μία σειρά επιχειρημάτων για την επιτακτική ανάγκη άμεσης κατασκευής του Κέντρου, στην οποία μνημονεύεται ακόμη και η καταδίκη της χώρας μας απ’ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αποφασίζεται η εκτέλεση του έργου με «σύναψη σύμβασης με διαπραγμάτευση, μετά από πρόσκληση περιορισμένου αριθμού εργοληπτικών επιχειρήσεων, χωρίς δημοσίευση σχετικής διακήρυξης για λόγους κατεπείγουσας ανάγκης» και αμέσως μετά αναφέρονται οι τίτλοι των εταιρειών που προσκαλούνται να καταθέσουν προσφορά.

Απ’ τις δέκα εταιρείες, οι εννέα έχουν έδρα στο Νομό Αττικής και η μία στα Γρεβενά, αν και απ’ τις εταιρείες της Αθήνας δύο φέρονται να δραστηριοποιούνται σημαντικά και στην Κέρκυρα.

«Ένας απ’ τους λόγους που αποφασίσαμε να καταγγείλουμε την όλη διαδικασία, είναι πως και στις δύο προσκλήσεις, για Μυτιλήνη και Κόρινθο, προσκαλούνται οι ίδιες δέκα εταιρείες», ανέφερε ο κ. Κοκκίνης, σημειώνοντας πως με την ίδια καταγγελία, που επρόκειτο ως κείμενο να ανακοινωθεί απ’ το ΣΑΤΕ χθες το βράδυ, οι εργολήπτες ζητούν σωρεία στοιχείων και για το περιεχόμενο των εργασιών. Διαθέτουν πληροφορίες που μένει να εξακριβωθούν, βάσει των οποίων συνολικά θα διατεθούν περί τα 40 εκατ. ευρώ, για οκτώ συνολικά κέντρα. Ο προϋπολογισμός που αφορά στο Κέντρο της Μόριας, είναι της τάξης των 3,4 εκατ. ευρώ.

Ποιο κατεπείγον;
Η βασική όμως καταγγελία του Συνδέσμου έχει να κάνει με την επιλογή της διαδικασίας του κατεπείγοντος, όταν η έγκριση για να ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία δόθηκε προ εξαμήνου. Σύμφωνα με τον κ. Κοκκίνη, το «πράσινο φως» για τον τρόπο ανάθεσης, μετά από διαπραγμάτευση, των Κέντρων της Μυτιλήνης και της Κορίνθου  «δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 690 από 26-2-2013 έγγραφο της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων, δηλαδή στις αρχές του χρόνου. Αν τότε είχε κινηθεί η διαδικασία της δημοπράτησης του έργου, σήμερα θα είχε ήδη ολοκληρωθεί.».

Αυτό δε που χαρακτηρίζεται πρόκληση από ντόπιους εργολήπτες, αποτελεί το γεγονός ότι καλούνται εταιρείες από άλλες περιοχές στη νησιωτική Λέσβο για ένα δημόσιο έργο, όταν τουλάχιστον πέντε ντόπιες επιχειρήσεις πληρούν τις προϋποθέσεις και προδιαγραφές να το υλοποιήσουν.