Μια παράσταση με έντονα κοινωνικά μηνύματα παρουσίασε την περασμένη Παρασκευή και Σάββατο, στο Δημοτικό Θέατρο, το Θεατρικό Εργαστήρι του δήμου Μυτιλήνης. Παρ’ όλο που στην πρεμιέρα τού «Ένα δάκρυ για τη Ζωή», το βράδυ της Παρασκευής, οι θέσεις του Δημοτικού Θεάτρου δε γέμισαν, ωστόσο οι τέσσερις ηθοποιοί που ενσάρκωναν αντίστοιχα τους τέσσερις χαρακτήρες της παράστασης, καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό για τις ερμηνείες τους πάνω στα ευαίσθητα ζητήματα που θίγει το έργο.

Μια πόρνη, η Ζωή 1 (Φάνια Βαλάση), ένας ρακοσυλλέκτης, ο Αντώνης, (Γιώργος Παττές), μια γυναίκα-θύμα τού trafficking, η Ζωή 2 (Φάνια Βαλάση), και ένας ομοφυλόφιλος, ο Άλκης ή Άλκηστις (Βαγγέλης Ζαφειρόπουλος και Κρίστη Μωραΐτου), ανοίγουν στη σκηνή όλα τα χαρτιά τους και βάζουν το κοινό στην καθημερινότητά τους. Απευθυνόμενοι συνήθως στους ίδιους τους θεατές, τους περιγράφουν πώς είναι να ζεις στο περιθώριο, μέσα από ερμηνείες που συγκινούν και σίγουρα κάνουν τους δεύτερους να νιώσουν… άβολα στις θέσεις τους, σκεφτόμενοι πόσο προνομιακές είναι.
Την εισαγωγή στο τι θα ακολουθήσει κάνει, με το που σβήνουν τα φώτα, το «Μονόπρακτο του Beckett», ένα τραγούδι που έγραψε και ερμηνεύει ο ίδιος ο Δημήτρης Δεμερτζής, με σύνθεση-ενορχήστρωση και φωνητικά του Αλέξανδρου Κατραμάδου.
Αυτό που «δίνει» ακόμη περισσότερο στην παράσταση, είναι ο εμπλουτισμός της με οπτικοακουστικό υλικό πριν από κάθε θεατρικό μέρος της. Σύντομα βιντεάκια εισάγουν το κοινό στο περιβάλλον «εργασίας» ή καθημερινής περιπλάνησης των τεσσάρων ηρώων, μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης, εκεί όπου εκτίθενται καθημερινά στα μάτια των συμπολιτών τους ερχόμενοι αντιμέτωποι με τη συχνά σκληρή στάση τους.
Το κείμενο και η σκηνοθεσία της παράστασης είναι του Δημήτριου Ι. Δεμερτζή, ενώ το βίντεο και η μουσική κάλυψη του Αλέξανδρου Σπάθη. Χειριστής φωτισμού είναι ο Κύριλλος Διαμαντίδης και φροντιστής σκηνής η Βίκυ Μαρμαρινού.


Η Φάνια Βαλάση ενσαρκώνοντας τη Ζωή 1. «Η Ζωή είναι πουτάνα…», αυτό της λένε γνωστοί και φίλοι από τότε που έμαθαν το «επάγγελμά» της

Ένα σκληρό κείμενο
Το «Δάκρυ για τη Ζωή» είναι ένα σκληρό κείμενο, με σκληρή γλώσσα, σε μια σκληρή κοινωνία. Μια κοινωνία που στα μέτρα της κόβει και ράβει το σωστό, το λάθος, ορίζει και είναι ελαστική μόνο στα όσα εκτίθεται και η ίδια. Μια κοινωνία μαϊμούδων, που μάθαμε πάνω απ’ όλα το “πρέπει”», λέει ο ίδιος ο σκηνοθέτης. «Οι χαρακτήρες, αψηφώντας τα πρέπει και αγνοώντας τις απόψεις και τυχόν διαφωνίες, μας δείχνουν την πραγματικότητά τους και την εικόνα τους μέσα από τη δική τους αλήθεια. Ήμουν ο πρώτος που βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Άλκη, τον Αντώνη, τη Ζωή. Θιγμένος, προσβεβλημένος, εκνευρισμένος, το ξανασκέφτηκα, άλλαξα την οπτική μου γωνία και προσπάθησα να μπω έστω και λίγο στη θέση τους. Και όλο αυτό έγινε ένα δάκρυ για τον Άνθρωπο. Ένα Δάκρυ για τη Ζωή.»
Μιλώντας για την πολυετή πορεία του Θεατρικού Εργαστηρίου του δήμου Μυτιλήνης, η πρόεδρος της ΔΗΚΕΜΥ, Βάσω Χοχλάκα, αναφέρει: «Το Θεατρικό Εργαστήρι αγκαλιάζει όσους θέλουν να εκφραστούν μέσα από την τέχνη του θεάτρου. Έτσι δίνουμε βήμα σε νέους ανθρώπους - όπως ο Δημήτρης Δεμερτζής, που έγραψε και σκηνοθέτησε την παράσταση “Ένα Δάκρυ για τη Ζωή”, παντρεύοντάς τη και με άλλες μορφές τέχνης - να εκφραστούν και να δημιουργήσουν. Αξίζουν συγχαρητήρια στους ερασιτέχνες ηθοποιούς, στους συντελεστές και φυσικά στο σκηνοθέτη, γι’ αυτήν την παράσταση που αναφέρεται στην περιθωριοποίηση κάποιων ατόμων στη σύγχρονη κοινωνία και μας θυμίζει πως πάνω απ’ όλα πρέπει να παραμένουμε άνθρωποι!»
Το «Ένα Δάκρυ για τη Ζωή» θα βρίσκεται στο Δημοτικό Θέατρο για άλλες τρεις παραστάσεις, την Παρασκευή 24, το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου, στις 9:30 το βράδυ. Η είσοδος είναι 10 ευρώ.
Πριν και μετά την παράσταση οι θεατές μπορούν να ξεναγηθούν και στην έκθεση ζωγραφικής με έργα μέρος της δουλειάς του Δημήτρη Δεμερτζή, που φιλοξενείται στο φουαγέ του Δημοτικού Θεάτρου και η οποία θα είναι ανοιχτή τις μέρες των παραστάσεων από τις 8:30 το βράδυ, μέχρι και λίγο μετά το τέλος του έργου.