Διάβασα στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" της 5-7 Ιανουαρίου 2024 άρθρο του κ. Σηφουνάκη με τίτλο «Νικόλαος Πλαστήρας. Ο Διχασμός, τα Δεκεμβριανά και ο Εμφύλιος». Το ίδιο άρθρο αναδημοσίευσε το τοπικό "ΕΜΠΡΟΣ" στις 6 Ιανουαρίου 2024. 

Συμφωνώ με όσα γράφει ο κ. Σηφουνάκης για τον «Μαύρο Καβαλάρη», τον μοναδικό συνταγματάρχη που έφτασε στη Χίο με συντεταγμένο το σύνταγμά του, μαζί με τους πρόσφυγες που τον ακολουθούσαν. Η ένστασή μου είναι στα παρακάτω. Γράφει: 

«Τελικά ίσως είχαν δίκιο όλοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι αν είχε επικρατήσει το κίνημα του Ν. Πλαστήρα το 1935: 

- Θα είχαμε απαλλαγεί για πάντα από το «καρκίνωμα» της μοναρχίας (φράση του Κων/νου Καραμανλή 1974) 

- Θα είχαμε αποφύγει τη δικτατορία Μεταξά, τον Εμφύλιο, την αποστασία του 1965 που έφερε τη Δικτατορία των αγράμματων και τυχοδιωκτών Συνταγματαρχών, που οδήγησε στην καταστροφή της Κύπρου». 

Ο προσδιορισμός των γεγονότων 

Δεν γράφεται η ιστορία με τα υποθετικά «ίσως», ούτε δικαιολογείται ένα πραξικόπημα που προσπάθησε ν' ανατρέψει μια νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση από το λαό. Αλλά ας βάλουμε σε κάποια ιστορική σειρά τα γεγονότα. 

Στις εκλογές στις 6/3/1933 επικράτησε το Λαϊκό Κόμμα (Δεξιά) του Παναγή Τσαλδάρη και σχημάτισε κυβέρνηση. Πρόθεση προγραμματική της κυβέρνησης ήταν η επαναφορά της Βασιλείας. Την 1/3/1935 Βενιζελικοί αξιωματικοί και αντιμοναρχικοί όπως Νικόλαος Πλαστήρας, Στέφανος Σαράφης, Ναπολέων Ζέρβας, αδελφοί Τσιγάντε, στρατηγός Καμμένος, Παπούλας, Κοιμήσης, Βολάνης και πολλοί άλλοι για να αποτρέψουν την κυβέρνηση να επαναφέρει τον Βασιλιά Γεώργιο Β' με πραξικόπημα προσπάθησαν ν' ανατρέψουν την νόμιμη κυβέρνηση. 

Το πραξικόπημα ή κίνημα απέτυχε οι Παπούλας, Κοιμήσης, Βολάνης εκτελέστηκαν, ο στρατηγός Καμμένος διοικητής του Δ' Σώματος στρατού με έδρα την Καβάλα, παππούς του γνωστού μας Π. Καμμένου, ζήτησε άσυλο στη Βουλγαρία. Όσοι αξιωματικοί δεν κατόρθωσαν να διαφύγουν στο εξωτερικό συνελήφθησαν, εξευτελίστηκαν δημοσίως και αποτάχτηκαν. Οι περισσότεροι μπαρουτοκαπνισμένοι αξιωματικοί. Πρωταγωνιστής της συντριβής των Κινηματιών ήταν ο Γεώργιος Κονδύλης, πρωτοπαλίκαρο του Βενιζέλου άλλοτε και αντιμοναρχικός. Στα τελευταία του μεταπήδησε στο στρατόπεδο των μοναρχικών γιατί όπως είπε «βαρέθηκε να σηκώνει μια ζωή τον τρυπημένο γυλιό της Δημοκρατίας». Αιδώς στρατηγέ. 

Ήταν εν γνώσει του Βενιζέλου το κίνημα του Πλαστήρα και των αντιμοναρχικών αξιωματικών; Εδώ οι απόψεις διίσταντο. Το ίδιο ισχύει και για το κίνημα, αν έπρεπε να γίνει ή όχι. Αυτά για την ιστορία και μόνο.