Εμμανουήλ Κριαράς
Εκδόσεις University Studio Press
Θεσσαλονίκη 2010, σελ. 61

Το βιβλίο αναφέρεται κατά κύριο λόγο στις δημοσιές συζητήσεις που γίνονται στους εκπαιδευτικούς κυρίως κύκλους, όταν το 1986 ο υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, Αντώνης Τρίτσης, αμφισβήτησε την ορθότητα των απόψε­ων εκείνων που το 1976 οδήγησαν την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή με υπουργό Παιδείας το Γεώργιο Ράλλη στα πλαίσια της τότε γλωσσοεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην αναγνώριση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσα, στην απομάκρυνση της διδασκαλίας της αρχαίας γλώσσας από το γυμνάσιο και στον περιορισμό της στο λύκειο με παράλληλη αποδοχή να διδάσκεται ο αρχαίος πολιτισμός από δόκιμες μεταφράσεις ήδη στο γυμνά­σιο. Οι αιρετικές αντιρρήσεις του Τρίτση που εξελίσσονται σε α­γώνα επαναφοράς της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσ­σας στο γυμνάσιο οδηγούν σε μακρότατες και ποικίλες συζητήσεις.
Μελετώνται σε ένα πρώτο τμήμα οι αιρετικές αποκλίσεις του υπουργού Αντώνη Τρίτση, οι αντιδράσεις στις προθέσεις του σε δεύτερο τμήμα. Σε ένα τρίτο, μελετώνται η επιμονή του Τρίτση στις απόψεις του και οι συνεχιζόμενες αντιδράσεις κατά των απόψεών του. Σε ένα τέταρτο, η ρήξη με αυτόν πανεπιστη­μιακών και άλλων και η παραίτηση του υπουργού Τρίτση και σε ένα πέμπτο, τέλος, διατυπώνονται γενικότερα συμπεράσματα στο όλο θέμα. Σε ένα δεύτερο μέρος ο συγγραφέας συγκεντρώνει χρήσιμα για περαιτέρω φωτισμό του θέματος κείμενα.