Η Ευρώπη αποτελεί μια ήπειρο, της οποίας τα κράτη σταδιακά ενοποιούνται δημιουργώντας σχέσεις και αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. Αυτή η ενότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών δημιουργεί στους πολίτες της Ευρώπης ελπίδες για τη μελλοντική πορεία μιας ενωμένης ηπείρου. Ωστόσο, οι φόβοι και οι αμφιβολίες για αυτή την ιδέα είναι επίσης υπαρκτές.

Μια ενωμένη Ευρώπη κατέχει αναμφισβήτητα τη δύναμη να συνεισφέρει παγκόσμια σε όλους τους τομείς. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν τη δυνατότητα να κάνουν εύκολα οικονομικές συναλλαγές. Αξιοσημείωτο ρόλο σε αυτό έχει παίξει το κοινό νόμισμα των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών. Επιπροσθέτως, με μια ενωμένη ήπειρο, όπως την Ευρώπη, μπορούν να δημιουργηθούν εύκολα κοινωνικές σχέσεις και αλληλεπιδράσεις μεταξύ των πολιτών που κατοικούν σε αυτή. Με αυτή την αλληλεπίδραση, άνθρωποι που κατάγονται από διαφορετικά κράτη θα αποκτήσουν τη δυνατότητα να εκφράσουν και να μεταδώσουν τις σκέψεις τους, τις ιδέες τους, καθώς και τις αντιλήψεις τους. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί μέσο για την ανάπτυξη των επιστημών και των τεχνών. Οι Ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να συνεργαστούν ώστε να υπάρξει πρόοδος στην ιατρική, στη φυσική, στα μαθηματικά, στη φιλολογία, καθώς και σε άλλες επιστήμες που βελτιώνουν το πνευματικό επίπεδο των πολιτών κάθε κράτους.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά μειονεκτήματα σε μια ενωμένη ήπειρο που προκαλούν αμφιβολίες για το πώς θα εξελιχθούν στο μέλλον οι χώρες της Ευρώπης. Ένα αξιοσημείωτο ζήτημα στην Ευρώπη είναι η απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Η ενότητα της ηπείρου έχει κάνει τους πολίτες πολλών χωρών να παραμελούν και να μην ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό της ίδιας τους της χώρας. Δεν αγαπούν τη γλώσσα τους, τις τέχνες, τις επιστήμες, τα ήθη, τα έθιμα και γενικότερα τον πολιτισμό της χώρας τους. Τείνουν να αφομοιωθούν με τα πρότυπα που προβάλλονται και να υιοθετήσουν συμπεριφορές και στάσεις που έχουν άνθρωποι από κυρίως ανεπτυγμένες χώρες. Με αυτόν τον τρόπο, η Ευρώπη αποκτά την άσχημη μορφή της ομοιομορφίας. Αυτή η ομοιομορφία προκαλεί επίσης στερεότυπα και προκαταλήψεις καθώς κανένας δεν ανέχεται το διαφορετικό.

Συμπερασματικά, λοιπόν, τα κράτη της Ευρώπης πρέπει να συνεχίσουν να έχουν αλληλοεπιδράσεις μεταξύ τους και να είναι ενωμένα. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν πρέπει να αποτελέσει τροχοπέδη για τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας κάθε κράτους.

Παναγιώτης Τουρβαλής, Γ2

1^ο Πρότυπο Γυμνάσιο Μυτιλήνης