![Τσαντηράκη: Να σταματήσουν οι πόλεμοι [Vid]](https://www.emprosnet.gr/modules/mod_news_pro_gk5/cache/k2.items.cache.6ce3e8b4d1812de7d0d96680eae5860a_XSnsp-224_links.jpg)
Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Τεύχος 33 / Απρίλιος 2010
Τα γεγονότα των ημερών πρωτοφανή και ο Μάκης Αξιώτης ύστερα από δύο χρόνια αποφάσισε να βγάλει νέο φύλλο της σατιρικής του εφημερίδας «Μασέλα», προκειμένου να αποτυπώσει κάτι από την πνιγερή ατμόσφαιρα. Δ.Ν.Τ. και «Καλλικράτης» στο εξώφυλλο, ενώ στη δεύτερη σελίδα προτρέπει το Στέλιο Ευαγγελινό να ξαναβγάλει και αυτός το σατιρικό «Τσοπ»: «Το κενόν δυσαναπλήρωτον και αι ανάγκαι πιεστικαί!! Λαμόγια, κλέφτες, φοροφυγάδες, λαϊκιστές, ηθικολόγοι και ψεύτες κατέλαβαν όλον τον ζωτικόν μας χώρον και προκαλούν ασφυξίαν. Χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε η αγία ράβδος τού “Τσοπ”.»
Δημοσιεύεται επίσης ένα πολύστιχο ποίημα με τον τίτλο «Τραγίσου γάλα», ενώ στο κύριο σχόλιο γράφει τα παρακάτω:
«Η “Μασέλα” βγαίνει τώρα ύστερα από δύο περίπου χρόνια, αφαιρώντας από το Λογότυπο το Ευρώ - που καθιέρωσε μετά το τεύχος 27 του Δεκ. 2001. Βγαίνει για να καταγγείλει τη Βάναυση εκμετάλλευση του ανθρώπου από κάθε μορφής συμφέροντα, χαμερπή, ιδιοτελή, από μια παγκόσμια φάρα κερδοσκόπων και τα πολιτικά τους τσιράκια. Καταγγέλλει την κατά μέτωπο επίθεση εναντίον μιας ολόκληρης γενιάς νέων ανθρώπων, που τους επιβάλλει ζωή στερημένη από δικαίωμα ζωής, όνειρα και νόημα. Δηλαδή στο όνομα των βίτσιων και της καλοπέρασης μιας χούφτας ρηχών χοντρόκωλων μιασμάτων του πολιτισμού και καταστροφέων του πλανήτη, αφανίζεται το κομμάτι αυτό των αυριανών ανθρώπων, που όπως η Ιστορία ορίζει, φέρει το βάρος της οποιασδήποτε ελπίδας στο βυθό που βρισκόμαστε τώρα. Η “Μασέλα”, λοιπόν, τοποθετεί ιστορικά την προκλητή συγκυρία σαν τεράστιο εγκληματικό έλλειμμα ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ, σαν ένα είδος έμμεσης Γενοκτονίας με ορατούς τους υπεύθυνους νάνους της αξιοπρέπειας. Επειδή όμως η ελευθερία είναι έμφυτη σε κάθε ον, πόσο μάλλον στον άνθρωπο, θεωρεί και προβλέπει την προάσπισή της κύριο μέλημα του κάθε ταγμένου να τη φυλάσσει και να την προασπίζει με κάθε μέσο που κρίνεται σκόπιμο. Και αυτό σε αντιπαράθεση των αθέμιτων τρόπων που χρησιμοποιούν οι βέβηλοι αρνητές της και τυχάρπαστοι φύλακες των οποιωνδήποτε θεσμών που εφαρμόζονται μονομερώς, υπακούοντας στην ολοκληρωτική ατιμωρησία.»
Τα γεγονότα των ημερών πρωτοφανή και ο Μάκης Αξιώτης ύστερα από δύο χρόνια αποφάσισε να βγάλει νέο φύλλο της σατιρικής του εφημερίδας «Μασέλα», προκειμένου να αποτυπώσει κάτι από την πνιγερή ατμόσφαιρα. Δ.Ν.Τ. και «Καλλικράτης» στο εξώφυλλο, ενώ στη δεύτερη σελίδα προτρέπει το Στέλιο Ευαγγελινό να ξαναβγάλει και αυτός το σατιρικό «Τσοπ»: «Το κενόν δυσαναπλήρωτον και αι ανάγκαι πιεστικαί!! Λαμόγια, κλέφτες, φοροφυγάδες, λαϊκιστές, ηθικολόγοι και ψεύτες κατέλαβαν όλον τον ζωτικόν μας χώρον και προκαλούν ασφυξίαν. Χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε η αγία ράβδος τού “Τσοπ”.»
Δημοσιεύεται επίσης ένα πολύστιχο ποίημα με τον τίτλο «Τραγίσου γάλα», ενώ στο κύριο σχόλιο γράφει τα παρακάτω:
«Η “Μασέλα” βγαίνει τώρα ύστερα από δύο περίπου χρόνια, αφαιρώντας από το Λογότυπο το Ευρώ - που καθιέρωσε μετά το τεύχος 27 του Δεκ. 2001. Βγαίνει για να καταγγείλει τη Βάναυση εκμετάλλευση του ανθρώπου από κάθε μορφής συμφέροντα, χαμερπή, ιδιοτελή, από μια παγκόσμια φάρα κερδοσκόπων και τα πολιτικά τους τσιράκια. Καταγγέλλει την κατά μέτωπο επίθεση εναντίον μιας ολόκληρης γενιάς νέων ανθρώπων, που τους επιβάλλει ζωή στερημένη από δικαίωμα ζωής, όνειρα και νόημα. Δηλαδή στο όνομα των βίτσιων και της καλοπέρασης μιας χούφτας ρηχών χοντρόκωλων μιασμάτων του πολιτισμού και καταστροφέων του πλανήτη, αφανίζεται το κομμάτι αυτό των αυριανών ανθρώπων, που όπως η Ιστορία ορίζει, φέρει το βάρος της οποιασδήποτε ελπίδας στο βυθό που βρισκόμαστε τώρα. Η “Μασέλα”, λοιπόν, τοποθετεί ιστορικά την προκλητή συγκυρία σαν τεράστιο εγκληματικό έλλειμμα ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ, σαν ένα είδος έμμεσης Γενοκτονίας με ορατούς τους υπεύθυνους νάνους της αξιοπρέπειας. Επειδή όμως η ελευθερία είναι έμφυτη σε κάθε ον, πόσο μάλλον στον άνθρωπο, θεωρεί και προβλέπει την προάσπισή της κύριο μέλημα του κάθε ταγμένου να τη φυλάσσει και να την προασπίζει με κάθε μέσο που κρίνεται σκόπιμο. Και αυτό σε αντιπαράθεση των αθέμιτων τρόπων που χρησιμοποιούν οι βέβηλοι αρνητές της και τυχάρπαστοι φύλακες των οποιωνδήποτε θεσμών που εφαρμόζονται μονομερώς, υπακούοντας στην ολοκληρωτική ατιμωρησία.»