Πρόκειται για τη σημαντικότερη απορία κάθε πρωτάρη αφέντη και για τον κυριότερο, ίσως, λόγο εγκατάλειψης ή επιστροφής του κουταβιού.
Και ενώ τα πράγματα θα ήταν πολύ ευκολότερα, τουλάχιστον ως προς την τουαλέτα του, αν ο πρώτος μας σκύλος ήταν ενήλικος, συνεχίζουμε να επιμένουμε με μανία σε κουτάβια. Ας μάθουμε τουλάχιστον πώς θα τους μάθουμε να λερώνουν μόνο έξω. Αναμφισβήτητα, ακόμα και αν έχετε την τύχη το κουτάβι σας να είναι ήδη εκπαιδευμένο για να λερώνει έξω, αυτό ισχύει για το χώρο όπου ζούσε μέχρι σήμερα. Φτάνοντας στο νέο του σπίτι, θα χρειαστεί μια περίοδο προσαρμογής στη δική σας ρουτίνα και στο νέο χωροταξικό σχέδιο - πού δηλαδή επιτρέπεται να λερώνει, πού να παίζει, πού να ανεβαίνει, πού να κοιμάται, κ.λπ.. Η εκπαίδευση του κουταβιού να λερώνει στο μέρος της δικής σας επιλογής αποτελεί το πρώτο και πιθανότατα το πιο κρίσιμο κομμάτι της εκπαίδευσης.

9 συμβουλές για να λερώνει «σωστά»
1. Η καλύτερη μέθοδος είναι να βγάζετε το κουτάβι σας έξω για λίγο: α) μετά από κάθε γεύμα, β) κάθε φορά που ξυπνάει, γ) όποτε πίνει πολύ νερό, δ) μετά από κάθε παιχνίδι. Πρόκειται για προβλέψιμες στιγμές που το εντεράκι και η κυστούλα είναι γεμάτα. Παρατηρείστε τη σχέση που έχει το λέρωμα του δικού σας κουταβιού με τις δραστηριότητες αυτές.
2. Ταΐστε το κουτάβι σας σε προγραμματισμένες ώρες και αποφύγετε τους μεζέδες ανάμεσα στα γεύματα, κατά το δυνατόν. Αν έχει συνεχώς πρόσβαση σε φαγητό και νερό θα είναι πολύ δυσκολότερο να προβλέψετε τη στιγμή που θέλει να ξαλαφρώσει.
3. Αποφύγετε τα ατυχήματα βγάζοντας το κουτάβι έξω πριν συμβεί το κακό. Συνήθως τα κουτάβια έχουν ανάγκη να λερώνουν κάθε τρεις με τέσσερις ώρες, στην αρχή. Όσο οι μήνες περνάνε, τόσο καλύτερα ελέγχει και το κουτάβι την ουροδόχο κύστη του.
4. Φροντίστε να αναγνωρίσετε έγκαιρα τα σήματα προειδοποίησης: κύκλοι γύρω από μια περιοχή, απότομο κάθισμα, κλαψούρισμα, μύρισμα του πατώματος, υπερβολική δραστηριότητα (ενθουσιασμός), ξαφνική εξαφάνιση από το χώρο ή πορεία προς την πόρτα (ή την μπαλκονόπορτα). Οδηγείστε το άμεσα έξω. Ακόμα κι αν δεν ήσαστε αρκετά γρήγοροι αυτήν τη φορά, θα πρέπει να το βγάλετε έξω για να τελειώσει ότι ξεκίνησε.
5. Ο περιορισμός σε έναν ελεγχόμενο μικρό χώρο, π.χ. σκυλίσιο πάρκο ή μεταλλικό κλουβί, βοηθά και ιδιαίτερα τις ώρες που δεν μπορείτε να παρατηρείτε τα προειδοποιητικά του σήματα. Σε μικρούς χώρους το κουτάβι αποφεύγει να λερώσει και ειδικά σε αυτόν που θεωρεί «σπίτι του». Έτσι, αρχίζει αναγκαστικά να εξασκεί την κυστούλα του στο να κρατιέται. Εσείς εύκολα μπορείτε να το πάρετε αγκαλιά τις προβλέψιμες στιγμές (μετά το φαγητό, μόλις ξυπνάει, όποτε πίνει πολύ νερό, μετά από παιχνίδι) και να το εναποθέσετε στο έδαφος κατ’ ευθείαν στο επιθυμητό μέρος για ξαλάφρωμα.
6. Ιδανικά βγάλτε το βόλτα, το αργότερο 15 λεπτά μετά από κάθε γεύμα. Οδηγείστε το στο ίδιο σημείο κάθε φορά. Αν είναι πολύ μωρό για να περπατά με λουρί, κουβαλήστε το έξω σε ένα ασφαλές, περιφραγμένο μέρος. Καθίστε κοντά του και παίξτε ή χαϊδέψτε το.
7. Επαινέστε το άμεσα με την ολοκλήρωση του «έργου». Ένα εύγευστο μεζεδάκι κάθε φορά που λερώνει στο σωστό μέρος μπορεί να ενισχύσει την επιθυμητή συμπεριφορά (αρκεί να το κάνετε άμεσα και όχι αφού επιστρέψετε μέσα στο σπίτι). Σταδιακά μειώστε τις φορές που το επιβραβεύετε με μεζέ, μέχρι να σταματήσετε τα δωράκια, με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης.
8. Μη σας ξεγελάει το γεγονός πως έτυχε να τα κάνει όλα σωστά τις πρώτες εβδομάδες. Αρχίστε τώρα την εκπαίδευση μέχρι να μη γίνεται κανένα ατύχημα, ακόμα και αν σας φαίνεται βαρετό. Είναι πραγματικά πολύ κρίσιμο, να το κάνει πάντα σωστά.
9. Τα ατυχήματα είναι αναμενόμενα όσο μαθαίνει. Μη χάνετε το κουράγιο και την ψυχραιμία σας. Αν θυμώσετε θα μπερδέψετε το κουτάβι. Καλύτερα να σκεφτείτε με ηρεμία γιατί την πατήσατε ΚΑΙ αυτήν τη φορά, για να διορθώσετε τη δική σας αντίδραση και να προλάβετε το επόμενο ατύχημα.
10. Ψυχραιμία γιατί...
- Αν το τιμωρήσετε επειδή λέρωσε μέσα στο σπίτι, ίσως το παρεξηγήσει και αποφεύγει να λερώνει όσο είστε παρόντες. Είναι δύσκολο για ένα κουτάβι να συσχετίσει το λέρωμα ΜΕΣΑ στο σπίτι με τιμωρία. Όμως εύκολα θα συσχετίσει την τιμωρία με την παρουσία του «τιμωρού» - τη δική σας. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε προβληματική συμπεριφορά, όπως φόβο για το αφεντικό.
- Αν το κουτάβι σας κατάφερε να λερώσει μέσα χωρίς να το καταλάβετε, δεν έχει νόημα να το σύρετε στον τόπο του εγκλήματος. Είναι πια πολύ αργά. Για να μην εκνευριστείτε (και το στρεσάρετε) σκεφτείτε πως εσείς ευθύνεστε που δεν το προλάβατε και πως η δικαιολογημένη τιμωρία σας θα είναι ένα ακόμα σφουγγάρισμα. Ας προσέχατε...
- Το κουτάβι δεν μπορεί να συσχετίσει τη συμπεριφορά με την τιμωρία. Βγάζοντάς το έξω τακτικά, από την ΙΔΙΑ πόρτα, προς το ΙΔΙΟ πάντα μέρος, θα μάθει: ΕΔΩ πρέπει να λερώνω και παίρνω και έναν καλό μεζέ για αυτό! Άρα συμφέρει.
Κάθε φορά που κατευθύνεται προς τη σωστή πόρτα που οδηγεί στο «σωστό μέρος» για να λερώσει, επαινέστε το. Είστε ένα βήμα πιο κοντά στο να λερώνει μόνο εκεί.
Να είστε πάντα προετοιμασμένοι για μερικά ατυχήματα. Κουτάβι δε θέλατε; Ευκαιρία να βελτιώσετε την ικανότητά σας στο σφουγγάρισμα.

* Αναδημοσίευση από το περιοδικό «ΓΑΒ».



«Δεν υπάρχει καλύτερος ψυχίατρος στον κόσμο από ένα κουτάβι που γλείφει το πρόσωπό σου»
Ben Williams