Αληθεύει, άραγε, πως τον Αύγουστο είναι παχιές οι μύγες; Θα μου πείτε, τι μ’ έπιασε και ρωτάω τέτοια πράγματα. Μα στις δύσκολες εποχές που ζούμε, όλοι οι γνωστοί και φίλοι προσπαθούν να βρουν ιδέες για να βγάλουν χρήματα. Αν λοιπόν πράγματι οι μύγες είναι παχιές τον Αύγουστο, τότε ξέρω έναν τρόπο να βγάλουμε λεφτά. Θα ανοίξω ένα ινστιτούτο αδυνατίσματος για μύγες! Σίγουρα θα κάνω χρυσές δουλειές! Για την ώρα, όμως, δεν έχω σίγουρη την απάντηση αν είναι τον Αύγουστο παχιές οι μύγες, δεν έχω το ινστιτούτο αδυνατίσματος για μύγες και ούτε κάτι άλλο που θα μου απέδιδε το χρήμα που ονειρεύομαι...
Τελικά, πλάκα - πλάκα, άρχισαν οι γιορτές, οι μισθοί κόβονται, πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα, θαύματα δε γίνονται; Μήπως να ζητήσω κι εγώ κατιτίς από κανέναν άγιο, μπας και δούμε άσπρη μέρα; Κι έχω πολλά να ζητήσω... Ούτως ή άλλως, τσάμπα είναι! Μην περιμένετε να αρχίσω με ευχές σαν αυτές που κάνουν οι κοπελίτσες που πηγαίνουν στα καλλιστεία ομορφιάς (!!!), «αγάπη και ειρήνη σε όλο τον κόσμο και όλα τα παιδάκια να είναι χορτάτα...»! Σκέφτομαι να ευχηθώ να γίνουν κάποια θαύματα που θα μας ξελασπώσουν από τη μαυρίλα που μας δέρνει...
Έχουμε και λέμε λοιπόν, και παρακαλάω τον άγιο Απένταρο, μεγάλη η χάρη του:
Πρώτα, να φτιάξουμε γύρο και τυρόπιτες που δεν παχαίνουν! Να σταματήσουν οι κοπέλες να φοράνε γυαλιά ηλίου μέσα στην άγρια νύχτα, ας μάθουν επιτέλους πως υπάρχουν και οι στέκες για τα μαλλιά! Να μην μπαίνει άμμος στο φραπεδάκι της παραλίας όταν είμαστε αραχτοί στις καντίνες! Οι τύπισσες με τα κολάν που έρχονται δίπλα μας στις ξαπλώστρες, να είναι εξ ίσου καλές και χωρίς κολάν! Αυτά είναι όμως καλοκαιριάτικα και τώρα χειμώνιασε απότομα...

Ας ευχηθώ για άλλο θαύμα: Όταν πηγαίνω στην τράπεζα κι έχει ουρά, να μην έχω καμμιά γιαγιάκα μπροστά μου, αλλά καμμία ομορφούλα μαλωμένη με τα σουτιέν (!) και να της ξαναπέσουν τα κλειδιά για να ξαναδώ το στριγκάκι της!
Ας ευχηθώ όμως και πιο πρακτικά πράγματα. Να μη χρειάζεται να βάζω ξυπνητήρι και να το ακούω όταν χρειάζεται!
Να μη φεύγουν σοβάδες όταν ξύνω διακριτικά το αυτί μου τη στιγμή που μιλάω με τη δίμετρη ομορφούλα τουρίστρια!
Οι περιπτεράδες και οι ταρίφες να κάνουν λάθος και να μου δίνουν παραπάνω ρέστα. Ειδικά οι δεύτεροι! Επίσης, να σταματήσω να βλέπω ειδήσεις στο χαζοκούτι. Δεν μπορεί, θα υπάρχει κάτι ενδιαφέρον και καλό που έχει γίνει δίπλα μου, στη γειτονιά, την πόλη ή τον υπόλοιπο πλανήτη! Όταν βαριέμαι να γράφω το κείμενο για την εφημερίδα, να κοιτάζω το document τού Word και να γεμίζει αυτό μόνο του κείμενο... Και βέβαια, να βρω κάποια γκόμενα που να μην έχει διαβάσει το «Μικρό Πρίγκιπα» και να ψαρώσει όταν της χαρίσω το βιβλίο και να της αρχίσω και τους γλυκανάλατους παραλληλισμούς (!) ώστε να με θεωρήσει σπουδαίο και διαβασμένο... Να τα κάνει όλα, και μετά τις δύο αλλά και πριν! Ναι βέβαια, να ευχηθώ να βρω επιτέλους πια είναι η Ευχάριστη Νότα...

Τι άλλο πρέπει να ευχηθώ για το θαύμα: Να βρω λεφτά στα σκουπίδια! Και με την ευκαιρία, να εκπαιδεύσω τα σκουπίδια να κατεβαίνουν μόνα τους (και να πηγαίνουν να αράζουν σε κάδους, αν βρουν κανέναν άδειο και καθαρό...)! Και βέβαια θα πρέπει να ευχηθώ να μου έρθει ευφορία, αλλά να μη μου έρθει η εφορία! Να απέχει λέει το Σίγρι από τη Μυτιλήνη μόνο 10 λεπτά με το παπάκι... για να βλέπουμε πιο συχνά τον Αντώνη και να απολαμβάνουμε τη χειμωνιάτικη ησυχία και γαλήνη του «Κέντρου» όποτε θέλουμε...
Να μην ξεχάσω να ευχηθώ να σταματήσουν να μου στέλνουν προσκλήσεις για διάφορα, διάφοροι, στο Facebook. Επίσης, να σταματήσουν να με απασχολούν ανοησίες τύπου «Δεν μπορεί, κάπου θα κρύβεται η... αντικειμενική ενημέρωση»! «Η καταγωγή της λέξης breathless είναι η μυτιληνιά φράση “μπρε...τι λες;”», «Κανείς Μυτιληνιός δεν έχει αντίρρηση να γίνει Εφετείο στο Ηράκλειο... αρκεί να γίνει Άρειος Πάγος στη Μυτιλήνη», «Αν η κουζίνα της Μυρσίνης είναι ταβέρνα, η ταβέρνα του Παναγιώτη είναι κουζίνα» και άλλες τέτοιες ενεργοβόρες ανοησίες... Πάγιο αίτημα θαύματος: Να βρεθεί επιτέλους το ελικόπτερο για την Κυβέρνησή μας, βοήθειά μας!
Μέσα από το λάκκο των θαυμάτων,

... ο Δανιήλ.