Έκκληση για βοήθεια, από όσους έχουν διάθεση και μπορούν να την προσφέρουν, κάνουν οι υπεύθυνοι του Ζωοκομείου Λέσβου στην Αγία Παρασκευή, Joris και Ineke Peeters. Οι δύο Ολλανδοί, που φροντίζουν στην πράξη καθημερινά την άγρια πανίδα του νησιού έχουν, όπως λένε, αρχίσει να κουράζονται και δεν μπορούν πλέον να σηκώσουν μόνοι τους όλο το φόρτο εργασίας.

Από το 1996 που πρωτοάνοιξαν το Ζωοκομείο, ο πρώην τραυματολόγος Jorris και η πρώην νοσοκόμα Ineke δεν σταμάτησαν ούτε μια μέρα να φροντίζουν τα άγρια πουλιά και άλλους εκπροσώπους της πανίδας της Λέσβου, που έφταναν στα χέρια τους τραυματισμένα ή άρρωστα. Χιλιάδες ζώα έχουν περάσει από τις εγκαταστάσεις τους μέσα σ’ αυτά τα 15 χρόνια, χωρίς όμως να έχει υπάρξει ποτέ σε τοπικό επίπεδο, επαρκώς, η βοήθεια και η στήριξη που θα έπρεπε να έχει όλη αυτή η σημαντική προσπάθεια που κάνουν.
Πέρα από τους μαθητές που φιλοξενούν κάθε χρόνο στα πλαίσια εκπαιδευτικών προγραμμάτων και από συμπατριώτες τους, που στηρίζουν το εγχείρημα οικονομικά, ελάχιστη βοήθεια δίνεται στο Ζωοκομείο από το ντόπιο πληθυσμό και τους αρμόδιους. Και έτσι το ζευγάρι αντιμετωπίζει πολύ έντονα πλέον, τόσο θέμα χώρου και χρόνου, όσο και οικονομικής δυσχέρειας.
«Έχουμε πλέον αρχίσει να κουραζόμαστε, δεν έχουμε την ενέργεια που είχαμε παλιότερα» λέει στο «Ε» η Ineke Peeters, που μαζί με το σύζυγό της αυτή τη στιγμή καλούνται να φροντίσουν καθημερινά 140 περίπου ζώα. «Αν υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σκεφτούν μαζί μας και να προτείνουν ιδέες και να προσφέρουν βοήθεια, για το πώς θα μπορούσαν να αλλάξουν κάποια πράγματα και να οργανωθούν καλύτερα, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι. Δυστυχώς, η βοήθεια που δεχόμαστε από κάποιο κόσμο, δεν είναι αρκετή».