Την έλλειψη λεσβιακής έκδοσης του αρχαίου μυθιστορήματος «Δάφνις και Χλόη» ήρθε να καλύψει η εργασία του παλιού μου μαθητή και αγαπητού φίλου Απόστολου Γονιδέλλη, γνωστού για τα βιβλία του πάνω στην Ελληνική Μυθολογία και την Αρχαιοελληνική Γραμματεία.
Απόστολος Γονιδέλλης
Εκδόσεις «Αιολίδα»
Από χρόνια στην Εταιρεία Αιολικών Μελετών διαπιστώναμε ότι λείπει μία λεσβιακή έκδοση του κατ’ εξοχήν λεσβιακού αρχαίου λογοτεχνήματος «Δάφνις και Χλόη», του, κατά πάσα πιθανότητα, Λεσβίου αρχαίου συγγραφέως Λόγγου, που η υπόθεσή του διεξάγεται στο νησί μας. Το 1931 έγινε σενάριο για πρωτοποριακή κινηματογραφική ταινία, που γυρίστηκε στη Λέσβο. Απ’ το έργο του Λόγγου άντλησε και άλλη ταινία, «Οι μικρές Αφροδίτες», που γυρίστηκε το 1963.
Πρωτοποριακή ήταν και η ποιητική συλλογή του Πιερ Λουίς «Τα τραγούδια της Βιλιτώς» (1894), που στα χρόνια της μικρασιατικής προσφυγιάς δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στο λεσβιακό Τύπο, γιατί τα θέματά της ήταν ένα μείγμα από το έργο του Λόγγου και την ερωτική ποίηση της Σαπφώς.
Τώρα, την έλλειψη λεσβιακής έκδοσης του αρχαίου μυθιστορήματος «Δάφνις και Χλόη» ήρθε να καλύψει η εργασία του παλιού μου μαθητή και αγαπητού φίλου Απόστολου Γονιδέλλη, γνωστού για τα βιβλία του πάνω στην Ελληνική Μυθολογία και την Αρχαιοελληνική Γραμματεία.
Την εργασία του αυτή για το λεσβιακό ποιμενικό ειδύλλιο παρακολούθησα από τη σύλληψή της ως ιδέας, που φυσικά επικρότησα, για να έχουμε τη λεσβιακή έκδοση του «τερπνού κτήματος πάσιν ανθρώποις», όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος ο Λόγγος. Την υλοποίησε η επίσης λεσβιακή εκδοτική εταιρεία «Αιολίδα», που μας έχει δώσει πολλές άλλες καλαίσθητες και χρήσιμες για τη λεσβογνωσία εκδόσεις. Τελευταία είναι το «Λεσβιακό πολύπτυχο» του αρχαιολόγου Κοντή, εξαντλημένο και περιζήτητο από πολλά χρόνια.
Ο Γονιδέλλης πρέπει να πω ότι ετοιμάζει και ένα πολύτομο και πολυσέλιδο λεξικό της αρχαίας Λέσβου, ένα έργο ζωής, που θα περιλάβει όλα τα λήμματα για τη φιλολογία, αρχαιολογία, ιστορία του νησιού μας κατά την αρχαιότητα.
Σήμερα μας προσέφερε σε μία έκδοση κομψή, εύχρηστη και καλαίσθητη, εικονογραφημένη με πίνακες, ως επί το πλείστον Ευρωπαίων ζωγράφων, εμπνευσμένους από τα εξιστορούμενα από το Λόγγο. Το αρχαίο κείμενο, η μεταφορά του στο νεοελληνικό λόγο, η εισαγωγή και ο σχολιασμός των «realia» του κειμένου σού επιτρέπουν να απολαύσεις μια ερωτική περιπέτεια στην αρχαία λεσβιακή ύπαιθρο και να μεταφερθείς σ’ αυτή με τη λαχτάρα «να ξαπλώσεις γυμνός κάτω από καθάριο γαλανό ουρανό», όπως λέει ο Γκαίτε, που τη διάβασε και την ξαναδιάβασε και αναφώνησε μαγεμένος από την ομορφιά της: «Τι καλαισθησία, τι ευγένεια αισθήματος, ό,τι καλύτερο έχει γραφεί», γι’ αυτό και συμβουλεύει πως του αξίζει να το διαβάζουμε μια φορά κάθε χρόνο.
Ο Γονιδέλλης κι η «Αιολίδα» μάς δίνουν την ευκαιρία αυτή.