«Δεν είναι απλά η Οικονομία.
Πρόκειται για μια κρίση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Γεγονότα και αριθμοί.
Αντιδράσεις που καταπιέστηκαν, διαφορετικές απόψεις που αποσιωπήθηκαν, υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δέχτηκαν επίθεση και φυλακίστηκαν, άνθρωποι που απήχθηκαν με τη βία από τα σπίτια τους. Καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες επικεντρώνονται στη σωτηρία της παραπαίουσας οικονομίας, μια καταστροφή στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συντελείται κάτω από την επιφάνεια. Η Αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2009 φέρνει στο φως μερικές από τις χειρότερες παραβάσεις που έχουν γίνει σε όλον τον κόσμο. Σε τουλάχιστον 81 χώρες η ελευθερία της έκφρασης ήταν κάτι το απαγορευμένο. Οι παγκόσμιοι ηγέτες δεν επενδύουν στα ανθρώπινα δικαιώματα. Για να μπορούν να ονομαστούν πραγματικά παγκόσμιοι ηγέτες, οι G-20 πρέπει να επενδύσουν σε παγκόσμιες αξίες και να αντιμετωπίσουν τα δικά τους αρνητικά προηγούμενα και αμφίβολα στάνταρ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Irene Khan, γενική γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας).
Οι G-20 θέλουν να θεωρούνται ταγοί του πλανήτη, μα πώς μπορεί αυτό να θεωρηθεί βάσιμο όταν το παρελθόν τους στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι γεμάτο παραβιάσεις; Το 2008 η Διεθνής Αμνηστία απέδειξε τα εξής: Το 70% των εκτελέσεων έγινε σε χώρες των G-20. Τουλάχιστον 2,390 άνθρωποι παγκοσμίως έχασαν τη ζωή τους μέσω της θανατικής ποινής. Η Κίνα, η Σαουδική Αραβία και οι Ηνωμένες Πολιτείες - όλες τους μέλη των G-20 - είναι υπεύθυνες για το μεγαλύτερο αριθμό εκτελέσεων. Αιτούντες άσυλο γνώρισαν την επαναπροώθηση από τουλάχιστον 27 χώρες σε άλλα μέρη, όπου εκεί αντιμετωπίζουν την πιθανότητα παράνομης κράτησης, βασανιστηρίων, ακόμα και θανάτου. Αντιρρησίες συνείδησης φυλακίστηκαν σε τουλάχιστον 50 χώρες. Άνθρωποι αντιμετώπισαν αναγκαστικές εξώσεις και εκτοπίσεις σε τουλάχιστον 24 χώρες.»
Το κείμενο που παραθέσαμε αποτελεί μέρος του δελτίου Τύπου που εξέδωσε πρόσφατα η Διεθνής Αμνηστία και που αφορά στον απολογισμό των ετών 2008 - 2009. Η Διεθνής Αμνηστία είναι μια παγκόσμια κίνηση 2,2 εκατομμυρίων ανθρώπων σε περισσότερες από 150 χώρες, οι οποίοι μάχονται για να τερματιστούν οι μεγάλες καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το κοινό τους όραμα είναι να μπορέσουν όλοι να απολαύσουν τα δικαιώματα που προβλέπονται στη Διεθνή Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι ανεξάρτητοι από κάθε κυβέρνηση, πολιτική ιδεολογία, οικονομικό συμφέρον ή θρησκεία - λειτουργούν κυρίως με βάση συνδρομές και δημόσιες δωρεές.
Το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας, με έδρα την Αθήνα και παραρτήματα σε Θεσσαλονίκη, Χανιά, Ιωάννινα, Λευκάδα, είναι ενεργό, τολμάει να μιλήσει εκεί που οι άλλοι σωπαίνουν, δρα, ευαισθητοποιεί, ενημερώνει. Το στελεχώνουν άνθρωποι με πείρα στον αγώνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και νέοι άνθρωποι που δεν μπορούν να παραμένουν θεατές των κακώς κειμένων. Στη δημοκρατία κανείς δε μας εμποδίζει από το να ανοίξουμε την πόρτα και να βγούμε «εκεί έξω» όπου είναι τα προβλήματα. Και «εκεί έξω» μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά. Όχι μόνο με λόγια. Όποιος θέλει να βοηθήσει τη Διεθνή Αμνηστία (και υπάρχουν πολλοί τρόποι που ταιριάζουν σε κάθε ηλικία και ιδιοσυγκρασία, από συμμετοχή σε ακτιβιστικά δρώμενα μέχρι το να μεταφραστεί κάποιο κείμενο ή να συνταχθεί μια αναφορά), μπορεί να λάβει περισσότερες πληροφορίες από το διαδικτυακό τόπο www.amnesty.gr
Αξίζει τον κόπο. Είναι όμορφο να ξέρεις πως αυτά που κάνεις «πιάνουν τόπο». Στη Διεθνή Αμνηστία, εκεί που τολμούν να υψώνουν τη φωνή τους και να κάνουν τις θέσεις τους πράξη, τίποτα δεν πάει χαμένο, ούτε η πιο μικρή κίνηση.

*Ο Τυρίκος Εργάς Γιώργος είναι φιλόλογος με D.E.A. στη Συγκριτική Λογοτεχνία, υποψήφιος διδάκτορας Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.