Δε γνωρίζω, ομολογώ, αν ο εμίρης του Κατάρ εκδήλωσε επενδυτικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα πριν ή αφού πληροφορήθηκε τον εργασιακό μεσαίωνα που βασιλεύει στη χώρα μας. Τραγική ειρωνεία: προσέξτε πόσες άσχετες με τη Δημοκρατία λέξεις στοιβάχτηκαν στην πρώτη κιόλας φράση αυτού του κειμένου!
Σχεδόν ένα χρόνο τώρα βιώνω μια απίστευτη απόρριψη: περιμένω μάταια πίσω από το παράθυρό μου τον κύριο Θόδωρο να έρθει να «τα φάμε μαζί», κι αυτός δεν έρχεται… Και για να χρησιμοποιεί ο ρήτορας α΄ πρόσωπο, σημαίνει πως παραδέχεται τη δική του συμμετοχή στο φαγοπότι. Εγώ πάλι, κύριε Πάγκαλέ μου, δεν έχω φάει. Αν μου προσφέρετε, θα σας πω διακριτικά ότι μου έχει κοπεί η όρεξη. Με πείραξε, ξέρετε, που κατηγορήσατε ως άχρηστο τον ένα στους δύο δημοσίους υπαλλήλους: όχι για το προφανές, δεν υπερασπίζομαι προσωπικά κανέναν, αλλά γιατί, αν κατάλαβα καλά, προτείνετε να τους ξεφορτωνόμαστε τους ανάξιους: με το θάρρος της επί δεκαοχτώ ετών ψήφου μου προς το κόμμα σας, σας ερωτώ: «Αισθάνεστε επιτυχημένος ως υπουργός;» Γιατί όσο ζω θα θυμάμαι εκείνη την τραγική σκηνή ενός μαυροφορεμένου Οτσαλάν να οδηγείται με καλυμμένα τα μάτια στον παράδεισο των τουρκικών φυλακών. Για τους Τούρκους αυτό στάθηκε μια τεράστια επιτυχία. Για σας; Όσο αμφιλεγόμενο πρόσωπο κι αν υπήρξε πολιτικά ο Οτσαλάν, θεωρείτε ότι δικαιούστε να βρίσκεστε στην πολιτική σκηνή περισσότερο από έναν ανόητο, τεμπέλη δημόσιο υπάλληλο, που περνά την ώρα του παίζοντας πασιέντζες στον υπολογιστή ενός υπουργείου; Δεν έχω απάντηση: η αυτογνωσία είναι αέρας, χάνεται, την κυνηγούμε μια ζωή, αλλά εν προκειμένω πόσο να τρέξεις;
Θα ‘ρθει, λοιπόν, ο εμίρης με τις πολλές γυναίκες του, οι Κινέζοι ήδη αλωνίζουν στο λιμάνι του Πειραιά, το ΠΑΣΟΚ τού σήμερα κατηγορεί το Σημίτη, ο Σημίτης αφήνει μπηχτές για τον Ανδρέα κι η Ντόρα, με σπασμένα τα φτερά, αγωνίζεται να τηρήσει την οικογενειακή παράδοση, επιστρέφοντας στο νυν διάδοχο κόμμα εκείνης της Ένωσης Κέντρου, με στόχο (γιατί όχι;) να διαγκωνίσει το συνονόματο εγγονό του Γέρου. Γιατί, όπως είπε κι ο μπαμπάς της, η Ντόρα είναι γεννημένη για να γίνει Πρόεδρος. Το πού είναι λεπτομέρεια. Τώρα που η Έλενα Ακρίτα θα αποσυρθεί από τα σενάρια, τη θέση της αναλαμβάνει η Ιστορία!
Διαμαρτύρεστε ότι δε γράφω τίποτα για το Σαμαρά, μόνο στο Γιώργο φωνάζω. Είδατε εσείς τον Αντώνη να κάνει τίποτα; Εγώ δεν τον είδα. Αρχή μου ήταν ανέκαθεν άνθρωπο πεσμένο να μην τον χτυπώ. Αντιθέτως, του εύχομαι καλή δύναμη στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, την οποία και θα χρειαστεί, διότι, όπως πληροφορούμαι, ο γιος του δεν κατάφερε να εκλεγεί στο 15μελές του Κολλεγίου Αθηνών. Αν δηλαδή δεν έχει πέραση στα τζάκια, φαντάσου την τύχη των λοιπών υποψηφίων ανά την Ψωροκώσταινα. Εδώ ο Γιώργος και κάνει … Είναι να μην είμαστε καταραμένοι;

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.