Κάθε καλοκαίρι επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Ο ίδιος πόνος, χωρίς να παίρνονται ουσιαστικά μέτρα, αφήνοντας ξέφραγο αμπέλι τα δάση μας, βορά στα σχέδια των καταπατητών, βορά στην ανευθυνότητα των ανεγκέφαλων γραφειοκρατών. Η οδύνη για τις ζωές, τα χωριά, το βιος, τους κόπους μιας ζωής, τα δάση, τα ζώα, τη φύση και τον πολιτισμό που χάνονται στις φλόγες, είναι αβάσταχτη! Γιατί; Γιατί τέτοια καταστροφή; Είναι άδικο. Μα ποιοι φταίνε για το άδικο; Και γιατί δεν μπορούσε να προληφθεί ή να σταματήσει έγκαιρα;
Όλοι βλέπουμε ότι δεν ήταν φυσική καταστροφή, αλλά κοινωνική. Κι άλλοτε ξεσπούσαν πυρκαγιές, μεγάλες και μικρές, κάνανε όσο κακό κάνανε, αλλά όχι όπως τώρα. Τώρα έχουμε μια διαρκή καταστροφή, που μαίνεται αχαλίνωτη κι απλώνεται από την Πάρνηθα στην Αχαΐα, από τον Έβρο στο Ταίναρο, τη μαρτυρική Ηλεία κι όλη την Πελοπόννησο στην Εύβοια, τη Στερεά Ελλάδα στη Χαλκιδική και τα Κύθηρα, σε όλη τη χώρα. Απέναντί της ένα κράτος, μια κυβέρνηση κι ένας κρατικός μηχανισμός που επιδεικνύουν την ανικανότητά τους και κρύβουν την ευθύνη τους, όταν δεν προκαλούν τη νοημοσύνη και τα αισθήματα ενός ολόκληρου λαού με τα τερτίπια τους και τις ανοησίες τους!
Η οδύνη ξεχειλίζει και γίνεται οργή όταν τους ακούς να μιλάνε στα μέσα μαζικής εξημέρωσης για «εκδίκηση της φύσης», «σκοτεινούς εχθρούς», όταν οι πραιτοριανοί ανακαλύπτουν «ασύμμετρες απειλές» κάποιας ξένης ή ντόπιας... Αλ Κάιντα, που φαίνεται ότι ξέφυγε... από τις κάμερες, τη χαφιεδοκρατία και τα σαΐνια της αντιτρομοκρατικής... Σε ποιους τα λέτε αυτά; Ποιους κοροϊδεύετε; Τη στιγμή που όλος ο λαός υποφέρει, εσείς το μόνο που σκέφτεστε είναι οι επερχόμενες εκλογές και προπαντός την καρέκλα και την κουτάλα της εξουσίας. Γι’ αυτό και τα όποια κροκοδείλια δάκρυα και οι μπηχτές μεταξύ σας. Αλλά είναι η δική σας εξουσία, που υπηρετήσατε πιστά κι ανοίξατε το δρόμο με τα «χατίρια» σας, τους δασοκτόνους νόμους, την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος κ.λπ., σε όλα τα αρπαχτικά που δε δίνουν πεντάρα για την ανθρώπινη ζωή και πλουτίζουν με το αίμα και τους κόπους των βιοπαλαιστών, στους κερδοσκόπους της γης, στους οικοπεδοφάγους, στους «κουμπάρους», τους «νταβατζήδες», το «παπαδαριό» και τα όρνια του κεφαλαίου, της κρίσης...
Γιατί δεν πήρατε τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης κι αντιμετώπισης πυρκαγιών; Βολεύετε κάπως τα «δικά σας παιδιά», χωρίς να προσλαμβάνετε το αναγκαίο προσωπικό, χωρίς να ανανεώνετε την απαραίτητη τεχνική υποδομή, δίνοντας δισεκατομμύρια για πολεμικά αεροσκάφη που σας αποδίδουν και τεράστιες μίζες αλλά όχι φροντίζοντας να υπάρχουν κάποια παραπάνω πυροσβεστικά αεροπλάνα να σώζουν ζωές και δάση. Ψεκάζετε με τόνους χημικά φοιτητές, συνταξιούχους κι εργάτες και χρησιμοποιείτε το σταγονόμετρο για να σβήσετε τις πυρκαγιές!
Κάνατε τον τόπο μας Κρανίου Τόπο! Εσείς φταίτε! Εσείς είστε η «ασύμμετρη απειλή»! Να φύγετε όλοι σας! Δε θέλουμε να μας κυβερνάνε άλλο οι Νέρωνες των δικαιωμάτων μας, της εργασίας μας, του μέλλοντός μας, οι νεροκουβαλητές της πλουτοκρατίας και νεκροθάφτες των οραμάτων μας! Αλλά ποιος παρατάει την κουτάλα της εξουσίας και της εκμετάλλευσης των άλλων με τη θέλησή του; Ξέρουμε καλά ότι δε θα φύγετε αν δε σας διώξει ο λαός! Ο λαός των ανέργων, των εργαζομένων με 500 ευρώ, των συνταξιούχων, των φτωχών αγροτών, των απόκληρων, των πυροπαθών, των αστέγων που λόγω της κρίσης σας χάσανε δουλειές, σπίτια, οικογένειες, όλων όσοι τους έκαψε ο καπιταλισμός, το σύστημα του άπληστου κέρδους... H πολιτική σας, που μετατρέπει τον άνθρωπο, τη γη, τη θάλασσα, τον αέρα, από πολύτιμα αγαθά, σε εμπόρευμα, γεννάει τη δίψα για το κέρδος...
Μέχρι που θα φτάσει η εξαθλίωσή μας; Καίτε το όνειρό μας, τον τόπο μας! Με σας δεν μπορούμε να τα ξανακτίσουμε. Η ολοκληρωτική καταστροφή αντιμετωπίζεται μόνο με αποφασιστικό τρόπο. Τώρα χρειάζεται ο λαός να βγάλει τα συμπεράσματά του. Να μετατρέψει το θρήνο σε πολιτική ταξική καταδίκη και να καταδικάσει αυτούς που καταδικάζουν μια χώρα το χειμώνα να πνίγεται στο νερό, το καλοκαίρι να καίγεται από τις πυρκαγιές και όλο το χρόνο να στενάζει από τη φτώχεια! Μέσα από τον πύρινο λάκκο των λεόντων, μόνη διέξοδος είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, εργάτες, αγρότες, νεολαία, βιοπαλαιστές του χωριού και της πόλης να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας. Να οργανωθούμε. Να παλέψουμε. Να ανατρέψουμε την εξουσία σας...

... ο Δανιήλ.