Τα νησιά μας αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα που προκαλεί η κρατική αδιαφορία, που ενώ είναι υποχρεωμένη να λαμβάνει υπ’ όψιν της τις ιδιαιτερότητες της νησιωτικότητας σε κάθε νομοθετική ή κανονιστική ρύθμισή της, όπως άλλωστε επιβάλλουν οι Ευρωπαϊκές συνθήκες, συνήθως καμώνεται ότι το …ξεχνά! Τούτων δοθέντων, μια σειρά από προβλήματα είναι κοινά, οπότε δεν έχουμε την πολυτέλεια να αποδεχόμαστε …ενδονησιωτικές αντιπαλότητες. Είναι δεδομένο ότι στις εκλογές του Επιμελητηρίου δεν λειτούργησαν αποτελεσματικά τα αντανακλαστικά της απερχόμενης διοίκησης του Επιμελητηρίου, που με δεδομένη τη φυσική καταστροφή που έπληξε τη Λήμνο, απευθύνθηκε μεν στο Υπουργείο ζητώντας να δώσει αυτό νόμιμη λύση, ενώ κατά την άποψή μας θα έπρεπε να πάρει το θέμα εντελώς επάνω της απαιτώντας και όχι απλώς ζητώντας ρητές δεσμεύσεις για αποκατάσταση της αδικίας. Μπορεί, με δεδομένη την προσπάθεια που έγινε να φανήκαμε σε φίλους αυστηροί στην κριτική μας, απεδείχθη όμως ότι τέτοια προβλήματα λύνονται με πολιτική πίεση και όχι με απλές διοικητικές παρεμβάσεις. Απόδειξη, ότι όταν η νεοεκλεγείσα διοίκηση του Επιμελητηρίου «πάτησε πόδι», βρέθηκε λύση από τους γραφειοκράτες του Υπουργείου, με αποτέλεσμα κατόπιν ειδικής νομοθετικής ρύθμισης,  οι επιχειρηματίες της Λήμνου να ψηφίζουν μέσα στο Σαββατοκύριακο για να εκλέξουν δύο αντιπροσώπους στη νέα διοίκηση.