Νέα στοιχεία έρχονται στο φως σχετικά με τον 90χρονο που ζει σε άθλιες συνθήκες σε ένα παλιό αρχοντικό στην περιοχή του γηπέδου, με βάση μαρτυρίες συγγενών του, οι οποίοι τονίζουν ότι, παρά το ότι έχει την οικονομική άνεση και έχουν προσπαθήσει και εκείνοι να τον βοηθήσουν, εκείνος έχει επιλέξει να ζει μέσα στα σκουπίδια και την εξαθλίωση. Θυμίζουμε ότι η ιστορία του υπερήλικα έγινε γνωστή όταν ένας αναγνώστης που τον είδε «χαμένο» στο δρόμο, έγραψε ένα συγκινητικό γράμμα προς το «Ε», καλώντας τους αρμοδίους να τον βοηθήσουν.

Συνταξιούχος του Γενικού Χημείου του Κράτους, ο 90χρονος παίρνει σύνταξη περίπου 1.500 ευρώ (!) - σύμφωνα με τους συγγενείς του -, ενώ έχει ακίνητα στην Αθήνα από τα οποία δεν εισπράττει καν τα ενοίκια, αλλά και καταθέσεις σε τράπεζες. Συνήθιζε μέχρι πρόσφατα να πηγαίνει τα πρωινά στις τράπεζες όπου τον δέχονταν σαν «καλό πελάτη» με πολλές καταθέσεις, τον κερνούσαν καφέ και τυρόπιτα και έμενε εκεί για ώρες.
Αυτό σταμάτησε τώρα πλέον, όμως, καθώς η έντονη δυσοσμία που αναδύεται από τα ρούχα του και ο «κλειστός χαρακτήρας» του έχουν αλλάξει τη στάση απέναντί του. Σύμφωνα με τη μαρτυρία στο «Ε» της ανιψιάς του (σύζυγος του ανιψιού του), ο άνθρωπος αυτός έχει επιλέξει να ζει με τα σκουπίδια και χωρίς τα στοιχειώδη.

Δεν ξοδεύει ρεύμα
«Το σπίτι έχει ρεύμα, όμως ο ίδιος κατεβάζει το γενικό γιατί θεωρεί ότι, όχι απλά ανάβοντας το φως, αλλά και με το γενικό αναμμένο… ξοδεύει ρεύμα. Του πήγαμε ψυγείο και το παράτησε αχρησιμοποίητο γιατί ξόδευε ρεύμα. Δε βάζει νερό στο σπίτι για να μην ξοδεύει. Μέχρι πρόσφατα κολυμπούσε χειμώνα - καλοκαίρι και όταν ήθελε να πλυθεί μετά, πήγαινε στις βρύσες του γηπέδου, όπως κάνει και τώρα για να πλυθεί και να γεμίσει το μπουκάλι του για το σπίτι.»
Όπως μας τόνισε η ίδια, συχνά οι συγγενείς του τού πηγαίνουν ρούχα και παπούτσια, τα οποία χάνει, ενώ πηγαίνει σε μια νύφη του κάθε πρωί για φαγητό. Δε δέχεται να πάει σε κάποιο γηροκομείο ούτε σε ΚΑΠΗ, επιλέγοντας τη μοναχική άθλια ζωή του.
Καθημερινά, με βήματα αργά και έχοντας το μπαστούνι του για στήριγμα, διανύει πολλά χιλιόμετρα με τα πόδια στο κέντρο της πόλης, ψάχνοντας στους κάδους σκουπιδιών. Η γυναίκα του πέθανε πριν μερικά χρόνια και συνήθισαν με εκείνη να κάνουν ατέλειωτες βόλτες με τα πόδια, να κολυμπάνε και να κάνουν ποδήλατο. Παρά το γεγονός ότι οι αντοχές του πλέον τον έχουν εγκαταλείψει, συνεχίζει να περπατά για ώρες στο κέντρο της πόλης, ενώ ζει σε ένα σπίτι χωρίς να χρησιμοποιεί ρεύμα, νερό, θέρμανση και χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας.
Οι συγγενείς σκέφτονται να καταφύγουν στον εισαγγελέα για να παρέμβει, ώστε να βρεθεί μια λύση για το γέροντα, ο οποίος είναι βέβαιο ότι χρειάζεται βοήθεια και δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη του. Χρειάζεται, όμως, και η παρέμβαση των αρμόδιων κοινωνικών υπηρεσιών πριν ο άνθρωπος αυτός βρεθεί να έχει μια τραγική κατάληξη λόγω της ζωής μέσα στους δρόμους που έχει επιλέξει να κάνει.