Πάνω σε αυτό το ζήτημα έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες. Μία από αυτές λέει ότι το πλήθος των ζωικών ειδών είναι μεγαλύτερο στις τροπικές ζώνες της Γης γιατί οι θερμές περιοχές αποτελούν ένα σταθερότερο περιβάλλον, στο οποίο τα είδη μπορούν πολύ ευκολότερα να εξελιχθούν και να εξειδικευτούν σε μια αποτελεσματική εκμετάλλευση των διαθέσιμων πόρων.

Στις εύκρατες και ψυχρές περιοχές, τα είδη δεν είχαν την ίδια άνεση χρόνου να εξελιχθούν, καθώς αυτές πλήττονταν συχνότερα από παγετωνικές περιόδους και κλιματικές αλλαγές, κάτι που οδήγησε πολλά είδη στον αφανισμό.
Τα ζωικά είδη των εύκρατων περιοχών εκτίθενται επίσης σε μεγάλες εποχικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, οι οποίες δημιουργούν ένα ασταθές περιβάλλον, κάτι που, σύμφωνα με ορισμένους βιολόγους, δεν ευνοεί πολλά από αυτά τα είδη. Έρευνες έχουν δείξει, για παράδειγμα, ότι οι εναλλαγές των εποχών συνιστούν ένα μεγάλο εμπόδιο για την εξάπλωση των τροπικών ειδών προς το Βορρά ή το Νότο.
Η εμφάνιση νέων ειδών στους τροπικούς ευνοείται επίσης από τη μεγάλη ηλιοφάνεια, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της φωτοσύνθεσης, και συνεπώς της ανάπτυξης της χλωρίδας. Τα ζώα εξασφαλίζουν άφθονη τροφή, καθώς και πρόσβαση σε πολλούς κρίκους των τροφικών αλυσίδων. Όσο πλησιάζουμε προς τους πόλους, αντίθετα, η βλάστηση γίνεται τόσο περιορισμένη, που οι τροφικές αλυσίδες έχουν πολύ λίγα επίπεδα - γεγονός που λειτουργεί ανασταλτικά στην εξέλιξη νέων ειδών.

* ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ 'SCIENCE ILLUSTRATED'