Ιωσήφ Βεντούρας
Ποίηση
Εκδόσεις Μελάνι
Αθήνα 2009, σελ. 38

Η λέξη κυκλώνω παραπέμπει στο δηλητηριώδες υλικό «Zyklon Β» το οποίο οι Ναζί χρησιμοποιούσαν για τη δολοφονία των εγκλείστων στο Άουσβιτς με βιομηχανικό τρόπο. Η λέξη παραπέμπει επίσης στην καταστροφική θύελλα που ονομάζουμε στη Μετεωρολογία κυκλώνα.
Στην προσωπικότητα του επιζήσαντος δημιουργείται μία σχάση με τρόπο που η μνήμη να φαίνεται ότι είναι κάποιου Άλλου. Κάποιος Άλλος είναι αυτός που πορεύτηκε διά μέσου του κυκλώνα και το ποίημα αρθρώνει την αποσπασματική αφήγηση αυτού του Άλλου, προσπαθώντας να αναδείξει ένα ελάχιστο από την οδύνη της διαδρομής του και εμμέσως από την ενοχή του για τη σωτηρία του.
Ο Ιωσήφ Βεντούρας έχει αναφερθεί σε προηγούμενο ποιητικό του βιβλίο στο δράμα της εξόντωσης των Εβραίων της Κρήτης από τους Γερμανούς κατακτητές.
Με το «Κυκλώνιο», ο Ι.Β. επανέρχεται στο τρομερό ιστορικό γεγονός της εξολόθρευσης των Εβραίων της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ελλάδας στα στρατόπεδα θανάτου των Ναζί.
Να ένα απόσπασμα:
Και αν θαφτούν στη λήθη εκείνες οι εποχές / η τελευταία τους πνοή μας χαιρετάει / Και αν πνιγούν στο πέλαγος οι στάχτες σιωπές / ίδιος θα είσαι γυρολόγος που γυρνάει // Κέρινα πρόσωπα ατενίζω στο ναδίρ / στις μέρες μας η λάμψη ξεθωριάζει / Ψέλνω τους ύμνους σου Ελεάζαρ Μπεν Κιλλίρ / Μας άφησες Θεέ και η ψυχή σπαράζει»