Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συνδέσει την ιδέα της μαϊμούς με προϊόντα όπως είδη ένδυσης, αξεσουάρ και ρολόγια. Κάποιοι μπορεί να βρίσκουν την ιδέα των ψεύτικων αυτών προϊόντων κάπως γελοία, και κάποιοι άλλοι να βρίσκουν εξίσου γελοία την ιδέα να δίνει κανείς χιλιάδες ευρώ για ένα αντικείμενο που - από πρακτική σκοπιά - κάνει την ίδια δουλειά με κάτι που κοστίζει το 1/50.
Όπως και να έχει, λίγοι θα έβρισκαν κάτι πραγματικά ανησυχητικό στη μαϊμουδο-βιομηχανία. Υπάρχει όμως και μία άλλη οπτική, όπως αναπτύσσεται στο βιβλίο «Knockoff: The Deadly Trade in Counterfeit Goods», του Tim Phillips. Σύμφωνα με το Philips, πέρα από τις «άκακες» κατηγορίες, η επόμενη μαϊμού που θα συναντήσουμε μπορεί να είναι κάλλιστα τα χάπια που παίρνουμε για την καρδιά, τα τακάκια στα φρένα του αυτοκινήτου μας ή τα ανταλλακτικά στον κινητήρα του επόμενου αεροπλάνου που θα επιβιβαστούμε. Όλα αυτά δεν είναι θεωρητικά - σε πολλές αφρικανικές χώρες το 80% των φαρμάκων που κυκλοφορούν δεν είναι γνήσια, ενώ ψεύτικα ανταλλακτικά έχουν εντοπιστεί ακόμη και στο Air Force One!
Φυσικά, τα προϊόντα-αντιγραφές δεν αποτελούν νέο φαινόμενο. Στο βιβλίο αναφέρεται το παράδειγμα αμφορέων με φτηνό κρασί από τη Γαλατία, κατασκευασμένων με τέτοιο τρόπο που να μοιάζουν με ακριβό ρωμαϊκό κρασί - και αυτά το 27 π.Χ.. Σήμερα όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και η παγκόσμια οικονομία της αντιγραφής υπολογίζεται σε 512 δισ. δολλάρια το χρόνο - ή 7% της παγκόσμιας οικονομίας (και αυτό αφορά μόνο τις αντιγραφές που μπορούν να καταγραφούν).
Οι βασικοί λόγοι δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Η παγκοσμιοποίηση έχει φροντίσει να κάνει γνωστά (και ποθητά) κάποια brands και στο τελευταίο καλύβι στην Ινδονησία. Ταυτόχρονα, γέννησε εργοστάσια σε κάθε γωνιά της Γης όπου χιλιάδες αντίγραφα δημιουργούνται με εξαιρετικά χαμηλό κόστος - ή γνήσια προϊόντα παράγονται εκτός quotas της αρχικής συμφωνίας με την αναθέτουσα εταιρεία, σε έξτρα βάρδιες τα μαύρα μεσάνυχτα.
Η Κίνα είναι (και εδώ) μπροστά - παράγοντας τα 2/3 περίπου των πειρατικών προϊόντων που κυκλοφορούν παγκοσμίως. Αν και νόμοι υπάρχουν (όπως και έντονη πίεση από τις χώρες της Δύσης), το καθεστώς διαφθοράς αλλά και η εξάρτηση εκατομμυρίων εργατών από τη βιομηχανία αυτή δεν αφήνουν πολλές ελπίδες.
Παράλληλα, με το χρόνο, οι παραγωγοί αντιγράφων γίνονται καλύτεροι στη δουλειά τους, αν και σε κάποιες κατηγορίες προϊόντων, όπως π.χ. οτιδήποτε αφορά software και αρχεία, δεν απαιτείται πρακτικά καμμία προσπάθεια.