![Πραγματικές αυξήσεις μισθών το σύνθημα της σημερινής απεργιακής κινητοποίησης [Vid]](https://www.emprosnet.gr/modules/mod_news_pro_gk5/cache/k2.items.cache.86bf51072790a6073ec231324e93f64e_XSnsp-224_links.jpg)
Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Ισμήνη Καπάνταη
Εκδόσεις Καστανιώτη
Αθήνα 2008, σελ. 232
Τις επτά από τις οκτώ ιστορίες του παρόντος βιβλίου τις είχε δημοσιεύει σε βιβλίο η πολυβραβευμένη Ισμήνη Καπάνταη, το 1989. Τότε είχε γράψει ο Άλκης Αγγέλου στο «Βήμα»:
«[...] ένα έργο τολμηρό. Εισβάλλει ηρωικά, όχι όμως ως Ηρωίς της Ελληνικής Επαναστάσεως, στο χώρο της Τουρκοκρατίας, τον αλωνίζει και ξαποσταίνει με μια κορώνα - προς Θεού! όχι μελοδραματική., απλώς ως επιστέγασμα - την ωριμότερη, την αριστοτεχνικότερη και την περισσότερο [...] υποσχόμενη. Ώριμο και πλούσιο ταλέντο, που εκδηλώνεται εικονογραφικά, παίζοντας συχνά το παιχνίδι ενός ευέλικτου κινηματογραφικού φακού. Πώς λοιπόν να μην είναι έργο οδυνηρά παράτολμο, όταν δε διστάζει, μέσα από μιαν άνιση βιβλιογραφία, να περπατήσει για τετρακόσια ολόκληρα χρόνια στους δύσβατους και ανεξερεύνητους χώρους της πιο ξεφωνημένης, αλλά και της πιο αδικημένης σε γνωριμία, από τις τρεις μεγάλες ενότητες του ιστορικού μας παρελθόντος;»
Η παρούσα έκδοση, αναθεωρημένη και διορθωμένη, περιλαμβάνει και μια όγδοη ιστορία. Δυο λόγια για το ιστορικό πλαίσιο:
Επωφελούμενος της διενέξεως των δύο αδελφών Παλαιολόγων ο Μωάμεθ καθυποτάσσει την Πελοπόννησο (1458 - 1459) και κατά συνέπειαν απειλεί τους Ενετούς που έχουν εκεί κτήσεις.
Οι τελευταίοι παρακινούν τους Έλληνες να εξεγερθούν και έτσι έχουμε, το 1463, την πρώτη οργανωμένη μετά την άλωση της Πόλης εξέγερση με αρχηγούς τους Μιχαήλ Ράλλη από τη Σπάρτη και Πέτρο Μπούα.
Τις πρώτες επιτυχίες ακολουθούν ήττες πού οφείλονται στις άμεσες και σωστές αντιδράσεις των Τούρκων και στην έλλειψη οργάνωσης των Ενετών.
Ολόκληρη ή Πελοπόννησος γίνεται πεδίο αναμέτρησης, τα χωριά καίγονται και ερημώνονται, οι κάτοικοι σφάζονται όχι μόνον από τους εχθρούς Τούρκους αλλά και από τους συμπολεμιστές Ενετούς.
Αντίστοιχες αναμετρήσεις έχουμε και στον μείζονα ελληνικό χώρο (Χαλκίδα, Μικρασιατικά παράλια, Αιγαίο, Κύπρο, βόρεια Ήπειρο, Ρόδο, Άγια Μαύρα, Χιμάρα κ.λπ.).
Ή ιστορία αναφέρεται κυρίως στα πρώτα τρία χρόνια (1463 - 1466) του σηκωμού, που έληξε με τη νικηφόρα για τους Τούρκους μάχη της Πάτρας, αγγίζει λίγο τα γεγονότα που μεσολαβούν και τελειώνει με τους σηκωμούς που επακολούθησαν τη φήμη ότι ο Κάρολος Η΄ αγόρασε τα δικαιώματα του θρόνου από τον Ανδρέα Παλαιολόγο και πού έλαβαν χώρα κυρίως στα βόρεια Ηπειρωτικά παράλια και έληξαν άδοξα, μια και οι Ενετοί έκριναν τη στιγμή εκείνη πως δεν τους συμφέρει η κίνηση αυτή στο παιχνίδι που παιζόταν μεταξύ των Τούρκων, των ιδίων, του πάπα Αλέξανδρου Βοργία και των υπόδουλων Ελλήνων.
Εκδόσεις Καστανιώτη
Αθήνα 2008, σελ. 232
Τις επτά από τις οκτώ ιστορίες του παρόντος βιβλίου τις είχε δημοσιεύει σε βιβλίο η πολυβραβευμένη Ισμήνη Καπάνταη, το 1989. Τότε είχε γράψει ο Άλκης Αγγέλου στο «Βήμα»:
«[...] ένα έργο τολμηρό. Εισβάλλει ηρωικά, όχι όμως ως Ηρωίς της Ελληνικής Επαναστάσεως, στο χώρο της Τουρκοκρατίας, τον αλωνίζει και ξαποσταίνει με μια κορώνα - προς Θεού! όχι μελοδραματική., απλώς ως επιστέγασμα - την ωριμότερη, την αριστοτεχνικότερη και την περισσότερο [...] υποσχόμενη. Ώριμο και πλούσιο ταλέντο, που εκδηλώνεται εικονογραφικά, παίζοντας συχνά το παιχνίδι ενός ευέλικτου κινηματογραφικού φακού. Πώς λοιπόν να μην είναι έργο οδυνηρά παράτολμο, όταν δε διστάζει, μέσα από μιαν άνιση βιβλιογραφία, να περπατήσει για τετρακόσια ολόκληρα χρόνια στους δύσβατους και ανεξερεύνητους χώρους της πιο ξεφωνημένης, αλλά και της πιο αδικημένης σε γνωριμία, από τις τρεις μεγάλες ενότητες του ιστορικού μας παρελθόντος;»
Η παρούσα έκδοση, αναθεωρημένη και διορθωμένη, περιλαμβάνει και μια όγδοη ιστορία. Δυο λόγια για το ιστορικό πλαίσιο:
Επωφελούμενος της διενέξεως των δύο αδελφών Παλαιολόγων ο Μωάμεθ καθυποτάσσει την Πελοπόννησο (1458 - 1459) και κατά συνέπειαν απειλεί τους Ενετούς που έχουν εκεί κτήσεις.
Οι τελευταίοι παρακινούν τους Έλληνες να εξεγερθούν και έτσι έχουμε, το 1463, την πρώτη οργανωμένη μετά την άλωση της Πόλης εξέγερση με αρχηγούς τους Μιχαήλ Ράλλη από τη Σπάρτη και Πέτρο Μπούα.
Τις πρώτες επιτυχίες ακολουθούν ήττες πού οφείλονται στις άμεσες και σωστές αντιδράσεις των Τούρκων και στην έλλειψη οργάνωσης των Ενετών.
Ολόκληρη ή Πελοπόννησος γίνεται πεδίο αναμέτρησης, τα χωριά καίγονται και ερημώνονται, οι κάτοικοι σφάζονται όχι μόνον από τους εχθρούς Τούρκους αλλά και από τους συμπολεμιστές Ενετούς.
Αντίστοιχες αναμετρήσεις έχουμε και στον μείζονα ελληνικό χώρο (Χαλκίδα, Μικρασιατικά παράλια, Αιγαίο, Κύπρο, βόρεια Ήπειρο, Ρόδο, Άγια Μαύρα, Χιμάρα κ.λπ.).
Ή ιστορία αναφέρεται κυρίως στα πρώτα τρία χρόνια (1463 - 1466) του σηκωμού, που έληξε με τη νικηφόρα για τους Τούρκους μάχη της Πάτρας, αγγίζει λίγο τα γεγονότα που μεσολαβούν και τελειώνει με τους σηκωμούς που επακολούθησαν τη φήμη ότι ο Κάρολος Η΄ αγόρασε τα δικαιώματα του θρόνου από τον Ανδρέα Παλαιολόγο και πού έλαβαν χώρα κυρίως στα βόρεια Ηπειρωτικά παράλια και έληξαν άδοξα, μια και οι Ενετοί έκριναν τη στιγμή εκείνη πως δεν τους συμφέρει η κίνηση αυτή στο παιχνίδι που παιζόταν μεταξύ των Τούρκων, των ιδίων, του πάπα Αλέξανδρου Βοργία και των υπόδουλων Ελλήνων.