Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Ο Γ. Παπανδρέου, ευρισκόμενος σε συνεχή μετωπική σύγκρουση με την κοινωνία, έφυγε από την πρωθυπουργία της χώρας. Ανίκανος να ακολουθήσει μια πολιτική με στοιχειώδη αξιοπιστία, μη βάζοντας έστω και αχνές «κόκκινες γραμμές», αποδείχτηκε πολύ λίγος να εξυπηρετήσει ακόμα και τα κυρίαρχα οικονομικά συμφέροντα. Τελικά έφυγε σα στυμμένη λεμονόκουπα. Ούτε οι τράπεζες ούτε ο ΣΕΒ τον εμπιστεύονταν πια, καθώς με την πολιτική του διέβλεπαν τον κίνδυνο να περάσουν οι επιχειρήσεις τους εν μία νυκτί σε ξένα χέρια. Άλλωστε, με το πολυνομοσχέδιο και την κατάργηση των κατώτατων μισθών η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε εξαντλήσει την προσφορά της. Από εκεί και πέρα είχε καταντήσει βαρίδι για τα σχέδιά τους για την επικείμενη «αναδιάρθρωση» της χώρας.
Οι κυβερνήσεις Καραμανλή, Παπανδρέου αλλά και η σημερινή του κ. Παπαδήμου έχουν δώσει περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια στις τράπεζες για να τονώσουν, υποτίθεται, τη ρευστότητα στην αγορά. Τα χρήματα αυτά όχι μόνο δε δόθηκαν στην πολυπόθητη ρευστότητα που τόσο ζητούσαν οι Ελληνικές Επιχειρήσεις, αρκετές από τις οποίες έκλεισαν ασφυκτιώντας από χρηματική έλλειψη, αλλά πήγαν στο άπατο βαρέλι των χρεωκοπημένων τραπεζών, χωρίς το κράτος να γίνει κάτοχος κοινών μετοχών τους ώστε να έχει τη δυνατότητα να ελέγχει τη διοίκησή τους και να γνωρίζει πού επιτέλους πάνε τα λεφτά του Έλληνα πολίτη. Διατηρήθηκαν οι ίδιες αποτυχημένες διοικήσεις, με τους υψηλούς μισθούς και τα μπόνους τους. Οι δύο χώροι, αυτός της κυβέρνησης και αυτός των τραπεζών, έχουν μια περίεργη, θα έλεγε κανείς, επικοινωνία και μια ευκολία μεταπήδησης υψηλόβαθμων στελεχών από τον ένα χώρο στον άλλο, ιδίως μετά την πρωθυπουργοποίηση του τραπεζίτη κ. Παπαδήμου. Ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος επέλεξε για διευθυντή του πρωθυπουργικού του γραφείου το Βασίλη Ράπανο, πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας, ενώ για παράδειγμα ο κ. Ρουμελιώτης, πρώην υπουργός Οικονομικών, μετακόμισε από το Δ.Ν.Τ. στην Τράπεζα Πειραιώς. Το κακό είναι ότι η διαπραγμάτευση για το PSI και τα συμπαρομαρτούντα βάζει τις Ελληνικές Τράπεζες απέναντι στο Ελληνικό Κράτος.
Δεν είναι τυχαίο ότι βασική κυβερνητική κατεύθυνση είναι να μείνουν οι τράπεζες στους σημερινούς διοικητές τους. Το ερώτημα που ευλόγως προκύπτει, είναι: από την πλευρά του δημοσίου συμφέροντος ποιος διαπραγματεύεται; Ο τραπεζίτης Παπαδήμος έχοντας απέναντί του όλους τους υπόλοιπους τραπεζίτες;
Όσον αφορά την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, η παρούσα τρικομματική κυβέρνηση φοβάται τις εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ συρρικνώνεται δραματικά, η Ν.Δ. διατηρεί μια μίζερη πρωτιά και τα ποσοστά τού ΛΑΟΣ έχουν πάρει την κατηφόρα. Κυρίως φοβάται ότι το μήνυμα των εκλογών θα έχει ευρωπαϊκή απήχηση, σε μια χρονική περίοδο που οι λαοί της Ευρώπης οδηγούνται μέσω του νέου συμφώνου τής Μέρκελ, στη δημοσιονομική φυλακή. Φοβάται μήπως το αποτέλεσμα των εκλογών πυροδοτήσει πολιτικές ανατροπές με την ενίσχυση της αριστεράς, παρά τον κατακερματισμό της. Αυτό που επιδιώκουν οι κυρίαρχες δυνάμεις με «κυβερνήσεις Παπαδήμου», «ανασχηματισμούς κυβερνήσεων Παπαδήμου» και άλλα τέτοια πολιτικά τερτίπια, είναι να κερδίσουν χρόνο για να ανασυγκροτηθούν. Χρησιμοποιούν ακόμα και στατιστικά στοιχεία με τέτοιο τρόπο, ώστε να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να περάσουν τα σχέδιά τους.
Υπάρχει ένα βιβλίο του Αμερικανού δημοσιογράφου Ντάρελ Χαφ (Darrel Huff), με τίτλο «Πώς να λέτε ψέματα με τη Στατιστική». Η πρώτη έκδοσή του ήταν το 1954 και μέχρι σήμερα έχει διαβαστεί από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Το συμπέρασμα που βγάζει κανείς διαβάζοντάς το, είναι ότι είναι πολιτική πρακτική η χρήση της Στατιστικής, στην οποία επιδίδονται με πάθος και οι δικοί μας πολιτικοί από τότε που την ανακάλυψαν. Οι δικοί μας, μάλιστα, την έχουν επεκτείνει πέρα από το «Πώς θα να λέτε ψέματα με τη Στατιστική» και στο «Πώς να τρομοκρατείτε με τη Στατιστική».
ΥΓ.1 «Όταν οι αγορές δεν μπορούν να επιβάλουν τις εξελίξεις, τότε τις προκαλούν» (Τζωρτζ Σόρος)
ΥΓ.2 Η προπαγάνδα ότι «θα έρθουν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια» σήμερα δεν περνάει. Τα παίρνουν οι τράπεζες.
e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
blog: www.vaspik.blogspot.com
Ο Γ. Παπανδρέου, ευρισκόμενος σε συνεχή μετωπική σύγκρουση με την κοινωνία, έφυγε από την πρωθυπουργία της χώρας. Ανίκανος να ακολουθήσει μια πολιτική με στοιχειώδη αξιοπιστία, μη βάζοντας έστω και αχνές «κόκκινες γραμμές», αποδείχτηκε πολύ λίγος να εξυπηρετήσει ακόμα και τα κυρίαρχα οικονομικά συμφέροντα. Τελικά έφυγε σα στυμμένη λεμονόκουπα. Ούτε οι τράπεζες ούτε ο ΣΕΒ τον εμπιστεύονταν πια, καθώς με την πολιτική του διέβλεπαν τον κίνδυνο να περάσουν οι επιχειρήσεις τους εν μία νυκτί σε ξένα χέρια. Άλλωστε, με το πολυνομοσχέδιο και την κατάργηση των κατώτατων μισθών η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε εξαντλήσει την προσφορά της. Από εκεί και πέρα είχε καταντήσει βαρίδι για τα σχέδιά τους για την επικείμενη «αναδιάρθρωση» της χώρας.
Οι κυβερνήσεις Καραμανλή, Παπανδρέου αλλά και η σημερινή του κ. Παπαδήμου έχουν δώσει περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια στις τράπεζες για να τονώσουν, υποτίθεται, τη ρευστότητα στην αγορά. Τα χρήματα αυτά όχι μόνο δε δόθηκαν στην πολυπόθητη ρευστότητα που τόσο ζητούσαν οι Ελληνικές Επιχειρήσεις, αρκετές από τις οποίες έκλεισαν ασφυκτιώντας από χρηματική έλλειψη, αλλά πήγαν στο άπατο βαρέλι των χρεωκοπημένων τραπεζών, χωρίς το κράτος να γίνει κάτοχος κοινών μετοχών τους ώστε να έχει τη δυνατότητα να ελέγχει τη διοίκησή τους και να γνωρίζει πού επιτέλους πάνε τα λεφτά του Έλληνα πολίτη. Διατηρήθηκαν οι ίδιες αποτυχημένες διοικήσεις, με τους υψηλούς μισθούς και τα μπόνους τους. Οι δύο χώροι, αυτός της κυβέρνησης και αυτός των τραπεζών, έχουν μια περίεργη, θα έλεγε κανείς, επικοινωνία και μια ευκολία μεταπήδησης υψηλόβαθμων στελεχών από τον ένα χώρο στον άλλο, ιδίως μετά την πρωθυπουργοποίηση του τραπεζίτη κ. Παπαδήμου. Ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος επέλεξε για διευθυντή του πρωθυπουργικού του γραφείου το Βασίλη Ράπανο, πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας, ενώ για παράδειγμα ο κ. Ρουμελιώτης, πρώην υπουργός Οικονομικών, μετακόμισε από το Δ.Ν.Τ. στην Τράπεζα Πειραιώς. Το κακό είναι ότι η διαπραγμάτευση για το PSI και τα συμπαρομαρτούντα βάζει τις Ελληνικές Τράπεζες απέναντι στο Ελληνικό Κράτος.
Δεν είναι τυχαίο ότι βασική κυβερνητική κατεύθυνση είναι να μείνουν οι τράπεζες στους σημερινούς διοικητές τους. Το ερώτημα που ευλόγως προκύπτει, είναι: από την πλευρά του δημοσίου συμφέροντος ποιος διαπραγματεύεται; Ο τραπεζίτης Παπαδήμος έχοντας απέναντί του όλους τους υπόλοιπους τραπεζίτες;
Όσον αφορά την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, η παρούσα τρικομματική κυβέρνηση φοβάται τις εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ συρρικνώνεται δραματικά, η Ν.Δ. διατηρεί μια μίζερη πρωτιά και τα ποσοστά τού ΛΑΟΣ έχουν πάρει την κατηφόρα. Κυρίως φοβάται ότι το μήνυμα των εκλογών θα έχει ευρωπαϊκή απήχηση, σε μια χρονική περίοδο που οι λαοί της Ευρώπης οδηγούνται μέσω του νέου συμφώνου τής Μέρκελ, στη δημοσιονομική φυλακή. Φοβάται μήπως το αποτέλεσμα των εκλογών πυροδοτήσει πολιτικές ανατροπές με την ενίσχυση της αριστεράς, παρά τον κατακερματισμό της. Αυτό που επιδιώκουν οι κυρίαρχες δυνάμεις με «κυβερνήσεις Παπαδήμου», «ανασχηματισμούς κυβερνήσεων Παπαδήμου» και άλλα τέτοια πολιτικά τερτίπια, είναι να κερδίσουν χρόνο για να ανασυγκροτηθούν. Χρησιμοποιούν ακόμα και στατιστικά στοιχεία με τέτοιο τρόπο, ώστε να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να περάσουν τα σχέδιά τους.
Υπάρχει ένα βιβλίο του Αμερικανού δημοσιογράφου Ντάρελ Χαφ (Darrel Huff), με τίτλο «Πώς να λέτε ψέματα με τη Στατιστική». Η πρώτη έκδοσή του ήταν το 1954 και μέχρι σήμερα έχει διαβαστεί από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Το συμπέρασμα που βγάζει κανείς διαβάζοντάς το, είναι ότι είναι πολιτική πρακτική η χρήση της Στατιστικής, στην οποία επιδίδονται με πάθος και οι δικοί μας πολιτικοί από τότε που την ανακάλυψαν. Οι δικοί μας, μάλιστα, την έχουν επεκτείνει πέρα από το «Πώς θα να λέτε ψέματα με τη Στατιστική» και στο «Πώς να τρομοκρατείτε με τη Στατιστική».
ΥΓ.1 «Όταν οι αγορές δεν μπορούν να επιβάλουν τις εξελίξεις, τότε τις προκαλούν» (Τζωρτζ Σόρος)
ΥΓ.2 Η προπαγάνδα ότι «θα έρθουν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια» σήμερα δεν περνάει. Τα παίρνουν οι τράπεζες.
e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
blog: www.vaspik.blogspot.com