Μια θέση στον παγκόσμιο κολοσσό τού Facebook, με τεράστιες προοπτικές ν’ ανοίγονται μπροστά του, θα έχει ο 23χρονος Μυτιληνιός Γιώργος Καρνάς, απόφοιτος το 2ου Ενιαίου Λυκείου Μυτιλήνης (σημερινού 3ου Λυκείου). Η αγάπη του για τους υπολογιστές και η θέλησή του να κάνει καριέρα στο χώρο αυτό ήταν και το μόνο - μαζί φυσικά με τις σπουδές του - εισιτήριό του για το Σαν Φρανσίσκο, στα κεντρικά γραφεία τού Facebook.

«Έψαχνα παντού για δουλειά στην Αθήνα, όμως παντού έβρισκα πόρτες κλειστές. Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ανεργία. Όταν έχεις πτυχία είναι μειονέκτημα, φοβούνται ότι θα τους ζητήσεις μεγάλο μισθό. Όταν έστειλα το βιογραφικό μου στο Facebook, δεν περίμενα ότι θα μου απαντήσουν καν. Πίστευα όμως στον εαυτό μου και χαίρομαι που μου προσφέρθηκε αυτή η θέση», λέει στο «Ε» ο Γιώργος Καρνάς, ο οποίος σε ηλικία μόλις 23 χρονών έχει μια ευκαιρία για δουλειά που θα ζήλευε ο καθένας.

Στα Υφαντήρια
Ο Γιώργος Καρνάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη από τον καθηγητή Φυσικής Δημήτρη Καρνά, με καταγωγή από τον Πολιχνίτο, και την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Τσολάτη, από τη Μυτιλήνη. Έμεινε για πολλά χρόνια στη Χρυσομαλλούσα και όταν πήγε στο λύκειο η νέα του γειτονιά ήταν στην Καλλιθέα. Αποφοίτησε από το 2ο Ενιαίο Λύκειο Μυτιλήνης στα Υφαντήρια (το σημερινό 3ο Λύκειο) και από τότε που έφυγε για σπουδές από το νησί, δεν επέστρεψε ξανά παρά μόνο για διακοπές.
Ο τότε λυκειάρχης του, Νίκος Θεοδωρέλλης, θυμάται για το Γιώργο Καρνά: «Αυτό το παιδί είχε τρομερές επιδόσεις στους υπολογιστές. Είχε πάθος με τους υπολογιστές και μας εντυπωσίαζε πάντα. Μάλιστα, όταν ακόμη πήγαινε στο γυμνάσιο, και τότε ήταν τα πρώτα χρόνια που παίρναμε υπολογιστές στα σχολεία, κάθε φορά που είχαμε κάποιο πρόβλημα φωνάζαμε εκείνον και τα συντόνιζε όλα. Ήταν μικρό παιδί, Α΄ ή Β΄ γυμνασίου, σε μια εποχή που οι υπολογιστές δεν ήταν τόσο διαδεδομένοι όπως σήμερα, και εκείνος γνώριζε τα πάντα. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την πορεία που είχε. Του αξίζουν όλα», τόνισε ο κ. Θεοδωρέλλης.

Όταν ακόμη πήγαινε στη Γ΄ λυκείου, το 2005, ο Γιώργος Καρνάς ήταν ανάμεσα στους τέσσερις πρώτους μαθητές από όλη τη χώρα που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Πληροφορικής στην Πολωνία. Τότε δεν κατάφερε να πάρει κάποια διάκριση, όπως και κανένας άλλος από τους τέσσερις Έλληνες μαθητές, καθώς - όπως λέει - «ο ανταγωνισμός ήταν πολύ μεγάλος και οι μαθητές από τις άλλες χώρες που διακρίθηκαν, όπως την Αμερική, είχαν κάνει τρομερή προετοιμασία, που εμείς δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε».
Από μικρός λάτρευε τους υπολογιστές και, όπως λέει, όταν τα άλλα παιδιά της ηλικίας του έπαιζαν παιχνίδια στους υπολογιστές, εκείνος έψαχνε για προγράμματα. Στη διαδρομή του είχε πολύ μεγάλη υποστήριξη και βοήθεια από τους γονείς του. Μάλιστα, όταν πέρασε στο Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, οι γονείς του επέλεξαν να πάρουν μετάθεση και να εγκατασταθούν μαζί του εκεί.
Αποφοίτησε από το Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιά πρώτος, με βαθμό 9,22! Στη συνέχεια πήγε για ένα χρόνο για μεταπτυχιακές σπουδές στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας.


Ο Γιώργος Καρνάς

Ψάχνοντας για δουλειά…
Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, άρχισε να ψάχνει για μια δουλειά στο αντικείμενο σπουδών του. «Παντού ζητούσαν προϋπηρεσία κι εγώ είχα μόνο μια πολύ μικρή προϋπηρεσία. Δεν πέρασα καν από συνέντευξη, παρά μόνο σε μια επιχείρηση, όπου μάλιστα δεν πήρα καν απάντηση», λέει. Ούτε ο ίδιος όμως δεν περίμενε ότι θα του παρουσιαζόταν η ευκαιρία να ζήσει το «αμερικανικό όνειρο» στα κεντρικά γραφεία τού Facebook.
«Έστειλα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα τα περασμένα Χριστούγεννα με το βιογραφικό μου και με κάλεσαν για συνέντευξη, και μάλιστα με δικά τους έξοδα. Εκεί πέρασα από πέντε συνεντεύξεις, όπου έδειξαν να τους ενδιαφέρει όχι τόσο η προϋπηρεσία, όσο η αντιμετώπιση τεχνικών θεμάτων. Ένα μήνα μετά, με ενημέρωσαν ότι προσλαμβάνομαι», λέει, σημειώνοντας πως ο μισθός του μπορεί να φθάνει και τα 100.000 ευρώ το χρόνο!
Τον Οκτώβριο θα ετοιμάσει τις αποσκευές του για τις ΗΠΑ, χωρίς να σκέφτεται το γεγονός ότι θα πρέπει να ζήσει τόσο μακριά από τον τόπο του και την οικογένειά του. «Αυτό που σκέφτομαι αυτήν τη στιγμή είναι ότι ανοίγεται μπροστά μου μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, που θέλω να ζήσω, και τίποτα άλλο», καταλήγει.