Πού είναι το κράτος πρόνοιας;

01/07/2012 - 05:56
Πίσω από τις κλειστές πόρτες σε χωριό κοντά στη Μυτιλήνη κρύβεται άλλο ένα οικογενειακό δράμα. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε άθλιες συνθήκες, ένας πατέρας αλκοολικός και μια μητέρα που προσπαθεί πουλώντας ρίγανη να ζήσει έξι παιδιά.
Πίσω από τις κλειστές πόρτες σε χωριό κοντά στη Μυτιλήνη κρύβεται άλλο ένα οικογενειακό δράμα, από εκείνα που κάθε τόσο έρχονται στην επιφάνεια και αποτελούν γροθιά στο στομάχι. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε άθλιες συνθήκες, ένας πατέρας αλκοολικός και μια μητέρα που προσπαθεί πουλώντας ρίγανη να ζήσει έξι παιδιά. Τα δυο μεγαλύτερα κορίτσια της οικογένειας, 16 και 14 χρονών, εδώ και χρόνια δε ζουν σαν τ’ άλλα κορίτσια της ηλικίας τους. Μπλέκουν σε παρέες, φεύγουν από το σπίτι και «σπιτώνονται» με νεαρούς από τα γύρω χωριά. Με την οικογένεια αυτή πριν από χρόνια είχε ασχοληθεί η πρόνοια και κοινωνικοί λειτουργοί, καμμιά ουσιαστική παρέμβαση όμως δεν έγινε για ν’ αλλάξει κάτι και να ζήσουν τα παιδιά αυτά μέσα σε κατάλληλες συνθήκες.

Σε ένα μικρό σπίτι στην καρδιά του χωριού ζει στοιβαγμένη η οικογένεια με τα έξι παιδιά, που το μικρότερο θα πρέπει να είναι σχεδόν 10 χρονών. Όπως λένε κάτοικοι της περιοχής, οι συνθήκες στο σπίτι είναι άθλιες, χωρίς καν τα στοιχειώδη. Όλοι κοιμούνται στο πάτωμα αφού δεν υπάρχουν κρεβάτια, δεν υπάρχει ψυγείο, δεν υπάρχουν απαραίτητες συνθήκες υγιεινής για μικρά παιδιά, ενώ συχνά δεν έχουν ρεύμα και νερό.
«Προσπάθησα να βοηθήσω πριν από χρόνια, είχα μαζέψει χρήματα από το χωριό γιατί ο κόσμος γνωρίζει τι γίνεται. Θέλαμε να καθαρίσουμε, να βάψουμε το σπίτι, ν’ αγοράσουμε κρεβάτια για τα παιδιά, ένα ψυγείο, όμως δε δέχθηκαν. Ήθελαν τα χρήματα στο χέρι. Αν το κάναμε όμως αυτό, ουσιαστικά θα έτρωγαν τα λεφτά χωρίς να γίνει τίποτα. Έτσι, επιστρέψαμε τα χρήματα στον κόσμο. Δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτα παραπάνω. Όποιος επεχείρησε να τους βοηθήσει βρήκε και τον μπελά του», λέει στο «Ε» πρώην δημοτικός σύμβουλος και κάτοικος της περιοχής.

Πριν 10 χρόνια…

Τελευταία φορά που ασχολήθηκε κάποιος με την οικογένεια θα πρέπει να ήταν πριν από 10 χρόνια περίπου. Και όμως, όλοι γνωρίζουν, βλέπουν τι συμβαίνει στην οικογένεια, και παρακολουθούν τις συνθήκες και τον τρόπο ζωής των ανήλικων παιδιών σαν κάτι… φυσιολογικό. Σα να ταιριάζει με τις συνθήκες που μεγάλωσαν και που βέβαια τα ίδια τα παιδιά δε διάλεξαν. Δεν είχαν, άλλωστε, δικαίωμα επιλογής.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey