Μετά το «Σπίτι παππού» (2006) η συμπατριώτισσά μας, διακεκριμένη ζωγράφος Ηώ Αγγελή θα πραγματοποιήσει τη νέα της έκθεση ζωγραφικής από τις 3 έως τις 28 Νοεμβρίου, στην «Αίθουσα Τέχνης Αθηνών» (Γλύκωνος 4, πλατεία Δεξαμενής, τηλ. 7213938).

Η Ηώ Αγγελή στην καινούργια της δουλειά με τίτλο «Τετελεσμένος Μέλλων» ερευνά τη συνείδηση ενός προκαθορισμένου μέλλοντος. Μορφές γυναικών στην άκρη της πόλης, συνομιλούν σιωπηλά με την αλληγορία της ιστορίας τους. Η γνώση αυτού που θα έρθει, αδρανοποιεί το χρόνο και παγώνει τις επιθυμίες. Η μελαγχολία του νεορομαντισμού συνυπάρχει με την αμηχανία και τη μοναξιά του ανθρώπου. Ο τόπος μεταμορφώνεται από ψυχρά αστικός σε τρυφερά οικείος με τη συμμετοχή του έφηβου χρόνου.
Στον κατάλογο της έκθεσης η ίδια η ζωγράφος γράφει:
«Κάτι σαν χαμωλούλουδα φυτρωμένα στην άκρη.
Συνήθως μια φιγούρα γυναίκας παραπέρα
και πίσω τοπίο
σαν πόλη, σαν ύπαιθρο.
Ένα κορίτσι με μια κατσίκα
ένα άλλο σ’ ένα δωμάτιο βαμμένο μπλε του κοβαλτίου
Τι κάνουν;
Ποια αστερόσκονη με τον πρίγκηπα περιμένουν;
Η διαδήλωση πίσω - πέτρες, ντουντούκες, χωρίς συνθήματα
έτσι απλά ένα τοπίο
πόλη και ύπαιθρο μαζί, ένας ολόκληρος τόπος αλλού
Ένα κορίτσι κρατάει μια γυάλα με χρυσόψαρο
η άλλη κάνει κούνια.
Ποιος τις νοιάζεται;
Σπασμένη τραμπάλα, ένα περιβάλλον μέσα - έξω ίσιο
Το μέσα είναι διάτρητο, το έξω ένα απέραντο υπόστεγο
Και μέσα και έξω το βλέμμα δεν ταυτίζεται με πραγματικά
πρόσωπα με συναισθήματα ταυτίζεται με μορφές γυναικών που
συνομιλούν σιωπηλά με την αλληγορία της ιστορίας τους.
Συνωμοτούν ίσως με τα δαιμόνιά τους.
Τα δαιμόνια πάλι στέκουν ήρεμα στο πέρασμα του χρόνου που
τρέλλαναν.
Η γλυκιά μελαγχολία του νεορομαντισμού συνυπάρχει με την
αμηχανία και τη μοναξιά του ανθρώπου.
Μια φραγκοσυκιά κλαίει τα άνθη της που έγιναν καρποί και η Όλγα
έγινε κυνηγός του πεπρωμένου της.
Μία-μία οι αυταπάτες των κοριτσιών εξαντλούνται και σηκώνουν
λευκό πανί.
Χαιρετούν τον τετελεσμένο μέλλοντα»
Π.Σ.