Κυκλοφορούν καλά ανέκδοτα για το λιμάνι του Πειραιά, αλλά το καλύτερο είναι ένα: ο Οργανισμός Λιμένος (ΟΛΠ) ήταν κερδοφόρος. Να συμπληρώσουμε: όχι μόνο ήταν κερδοφόρος, αλλά έδινε βασιλικούς μισθούς και αυτοκρατορικές υπερωρίες στους εργαζομένους. Έτσι, στον Πειραιά ανακαλύφθηκε αυτό που η οικονομική επιστήμη ψάχνει από την εποχή του Ξενοφώντα: κερδοφορία των επιχειρήσεων με αποδοχές εργατών που θα τις ζήλευαν τα στελέχη πολλών εταιρειών (σ.σ. πλην των ελληνικών ΔΕΚΟ, όπου τα στελέχη τους αμείβονται ακόμη πιο πλουσιοπάροχα). Πώς έγινε αυτό το αναπάντεχο θάμα; Πώς ανακαλύφτηκε η λυδία λίθος του κομμουνισμού σε ένα μικρό λιμάνι της Μεσογείου;
Είναι από παλιά γνωστό ότι τα μονοπώλια αδυνατούν να χάσουν λεφτά, διότι τα ίδια ορίζουν αυθαίρετα τις τιμές. Το «αδυνατούν» είναι υπερβολή, γιατί το ελληνικό κράτος κατάφερε να χρεωκοπήσει και μονοπώλια όπως η Ολυμπιακή και ο ΟΣΕ, και γι’ αυτό πρέπει να χαιρετίσουμε τον ελληνικό κρατισμό, που δεν κατάφερε να χρεωκοπήσει και το μονοπωλιακό ΟΛΠ. Όλες οι άλλες επιχειρήσεις κάνουν τους λογαριασμούς τους σύμφωνα με τις δυνατότητές τους στην αγορά: προϋπολογίζουν πόσα θα πουλήσουν, τα πολλαπλασιάζουν με την τιμή που υπάρχει στην αγορά και μετά προσλαμβάνουν εργαζομένους με μισθούς, που τουλάχιστον θα τις αφήνουν κάποιο κέρδος. Μια μονοπωλιακή επιχείρηση πάει ανάποδα: πρώτα προσλαμβάνει, δίνει τους μισθούς που θέλει, ορίζει ένα περιθώριο κέρδους και μετά - ανάλογα με το κόστος που θα της προκύψει - ορίζει την τιμή. Οπότε δεν έχουν να πονοκεφαλιάζουν ούτε για τη βελτίωση των υπηρεσιών που προσφέρουν, ούτε για το εργατικό κόστος.
Τώρα όμως, η σύμβαση παραχώρησης μιας προβλήτας στην Cosco δε θα φέρει απλώς ανταγωνισμό, αλλά θα μας λύσει και την απορία: ο ΟΛΠ ήταν κερδοφόρος επειδή ήταν μονοπώλιο ή επειδή ήταν καλή επιχείρηση;
Η σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν είναι καλή. Έχει περίεργα άρθρα και κάποια απ’ αυτά (π.χ. τα φορολογικά) θα μας βάλουν σε μπελάδες με την Ε.Ε. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η συγκεκριμένη σύμβαση δεν μπορεί να γίνει χειρότερη. Και θα γίνει χειρότερη αν αληθεύουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, που θέλουν την κ. Κατσέλη, αντί να διαπραγματεύεται τα φορολογικά άρθρα, να συζητάει να κάνει το μονοπώλιο διπώλιο, προς όφελος της συντεχνίας και εις βάρος ημών των καταναλωτών. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η κ. Κατσέλη θέλει να φέρει «ισορροπία φορτίων» μεταξύ ΟΛΠ και Cosco. Δηλαδή, με διοικητικές αποφάσεις θα μοιραστεί η δουλειά στις δύο εταιρείες.
Η κυβέρνηση οφείλει να κατανοήσει ότι, παρά τα πολλά προβλήματα, η σύμβαση με την Cosco φέρνει στο λιμάνι κάτι καλό: τον ανταγωνισμό. Αυτός θα εξορθολογήσει τη λειτουργία του ΟΛΠ και θα βοηθήσει την τσέπη μας. Οι σπατάλες με την ταυτόχρονη κερδοφορία του Οργανισμού δεν καλύπτονται από τον ουρανό, τις πληρώνουμε όλοι στην τιμή του τελικού προϊόντος. Αν οι ανοησίες περί «ισορροπίας φορτίου» είναι πραγματικά κυβερνητική επιλογή, τότε αντί να κάνουμε ανταγωνιστικό τον ΟΛΠ, θα δώσουμε τα κρατικά προνόμια στην Cosco. Και αυτό θα είναι κατ’ αρχήν αστείο: η Cosco γλύτωσε τον κομμουνισμό στην Κίνα, για να τον συναντήσει στον Πειραιά. Κατά δεύτερον, θα βολευτεί: ούτε επενδύσεις θα χρειαστεί να κάνει, ούτε τη λειτουργία της να εκσυγχρονίσει. Μήνας θα μπαίνει, μήνας θα βγαίνει, η «ισορροπία φορτίου» θα είναι εξασφαλισμένη...

* Αναδημοσίευση από την «Καθημερινή» 20/10/2009.