Εσεκλεντίστηκα πάλι και δε μου κολλάει ύπνος.
Γιατί να μισούμε την Ελλάδα; Τον τόπο που μας γέννησε. Την κοιτίδα (ααααχ παντέρμη ενός Σωκράτη, Ελύτη, Καζαντζάκη κι Ηρώων μυθικών πατρίδα!) κάποτε του πολιτισμού και άμποτε της προόδου, με τις μύριες ομορφιές, γιατί λέω να την ποδοπατούμε;
Σε τούτονα το απελέκητο σημαδάκι γης, προς τη μεριά που προβάλλει αποσπέρας ολόγιομη η σελήνη κι αυγές ρόδινος ο ήλιος, ένα ζηλευτό κομμάτι που βρέχεται νυχτημερόν με κρούσταλλο σκέτο του πελάου τα βαθυγάλανα νερά, και προσπαθούν κάμποσοι να το καταστρέψουν, βρεθήκαμε μια φούχτα ιθαγενείς και μερικοί ξενοτοπίτες που το αγαπήσαμε παράφορα· με πάθος. Και πασκίζουμε να το στηρίξουμε κι ό,τι είναι μπορετό να περισώσουμε από το μένος αυτών που ζούνε σκίζοντας τα σπλάχνα του. Δε θέλουμε να κλέψουμε τους καρπούς του, μα να το σώσουμε πασκίζουμε, και δυσκολευόμαστε· κι αγωνιούμε.
Και συλλογάμαι. Πιο πολύ αγαπούν την Πατρίδα μας οι ξένοι;
Ακούω το Γερμανό, τον Ιταλό και το Δανό να μου απαγγέλουν «Οδύσσεια», Παλαμά και Κορνάρο, και ντρέπομαι που για πολλούς από μας, είναι ανώμαλα ρήματα.
Και άκουσα εψές πως η Σουηδία, θα στείλει στη Γιουροβίζιον μια όμορφη κοπελιά, που για μένα η ομορφιά της εγίνηκε πανσέληνος, και με γέμισε υπερηφάνεια, γιατί λατρεύει, ομολόγησε, την ελληνική γλώσσα και θα τραγουδήσει, στα ελληνικά!!
Λατρεύει τη δικιά μας· των προγόνων μας που κακοποιούμε τη γλώσσα· κι εμείς, θα στείλουμε κι εφέτος το Σάκη να τραγουδήσει στα αγγλικά (αίσχος κύριοι υπεύθυνοι), για να μας καταλαβαίνουν τάχα οι κριτές κι ο κόσμος όλος!
Μα, οι πιο πολλοί θα ψηφίσουν κρίνοντας από τις χορευτικές ικανότητες, την ερμηνεία, τη φαντασία του σκηνοθέτη, και των μαστόρων ήχου και φως το αποτέλεσμα... Γιατί φίλοι μου, και μη με πάρετε στο κυνήγι, διαγωνισμός τραγουδιού είναι αυτός;
Δεν μπορώ να πω, έχει κι υπέροχα τραγούδια, μα πάνω απ’ όλα, το θέαμα. Κι εν πάση περιπτώσει, αυτά ζητά ο συρμός, αυτά πρέπει (;) να κάνουμε. Αλλά τουλάχιστον, εσείς της ΕΡΤ και δεν ξέρω ποιοι άλλοι αρμόδιοι, τιμήστε τη γλώσσα μας.
Αυτό δηλαδή είναι το επίπεδό μας σήμερα μπρος τους ημίθεους που θεμελίωσαν με αγώνες και τρανταχτές παρουσίες στο χώρο του πενταγράμμου την ελληνική μουσική;
Πώς λοιπόν εγώ ο αδιόρθωτος λάτρης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, να μη χειροκροτήσω μεθαύριο τη Σουηδία που με τιμά κι όχι τους εκπροσώπους της Ελλάδας που με απαξιώνουν;
Έλεος! Σεβαστείτε, αγαπήστε εμάς, και εσάς!
Ας μην ισοπεδώνουμε την κληρονομιά μας, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.
Άλλος με μολότωφ, κι άλλος με την πένα;
Ξέρεις κάτι; Όσοι παιδεύονται να αφήσουν λίγα σημαδάκια του πολιτισμού μας στους απογόνους μας και συγγράφουν βιβλία, οι σωστοί, κρατούν αψηλά το λάβαρο και τον όρκο τους κι αποφεύγουν, σα που αποφεύγει ο διάολος το λιβάνι, να βάλουν στα κείμενά τους έστω και μια ξένη λέξη.
Γιατί έχουμε την πιο πλούσια, την πιο όμορφη γλώσσα στον κόσμο.