Θα υποθέσουμε, τούτη τη φορά, την θέση ενός μοναστηριού, που υπάρχει την περίοδο των Γενοβέζων, στην περιοχή της Πύρρας. Ο Λατίνος Αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος ο Χίος, περνά με τους συνοδοιπόρους του, το 1447, από την περιοχή και βλέπει μόνο βοσκοτόπια βοδιών και κοπαδιών, τον ποταμό με ψάρια και από την αρχαία πόλη μόνο υδρίες, τύμβους ελιές και βάτους.1 Αυτό συμβαίνει και το 1548, 1581, όπου ο τόπος είναι καλλιεργημένη γη (Mezra), που δίνει πρόσοδο 355A 2. Και τότε, το 1447, «υπήρχε αγρός» που ανήκε σε κάποιον Κεφάλα, από την Καλλονή. Πραγματικά, το 1620, δεν υπάρχει πια η Επισκοπή Πύρρας, στον οικισμό που αντικατέστησε την Αρχαία πόλη, στον οποίο υπήρξε η Παλαιοχριστιανική και τόσα ιερά, με μέλη παλαιών ναών. Το 1447, όμως, υπάρχει ο Ναός του μακαρίου Γεωργίου, τον οποίο προσκυνούν ο Λεονάρδος και οι επισκέπτες του και το πρωί από εκεί «ατενίζουν την όχθη του κόλπου δεξιά». Ναός, αφιερωμένος στον Αι Γιώργη, δεν έχει εντοπιστεί στην περιοχή. Αντίθετα υπάρχει ερείπιο άγνωστου ναού, σε περίωπη θέση, με απρόσκοπτη την θέα, σε όλο τον γύρω τόπο. Νότια της αρχαίας πόλης, βρίσκεται το πευκόφυτο ύψωμα Θόλο (190 μ). Στην κορυφή του εντοπίσαμε γύρω από πλάτωμα (300Χ70-50μ.) ένα περίβολο από αργολιθοδομή, πλάτους 1,80-2 μ. και ύψους, σε ορισμένα σημεία 1,50-1,80 μ. με θεμέλια κτισμάτων (ένα ειδικά τετράγωνης κάτοψης). Στην βορινή του πλευρά, υπάρχει μεγάλος σωρός αλάξευτων, αλλά και λαξευμένων λίθων, οι οποίοι ανήκουν σε ερειπωμένο τρίκογχο ναό, του οποίου διακρίνονται τα δύο κλίτη και ο νάρθηκας (συνολικά 13Χ8 μ.). Κάτω από την ανατολική του πλευρά, εντοπίστηκε θολωτή δεξαμενή (cisterna), χωρίς τον θόλο της. Η κεραμική είναι άφθονη από κεραμίδια με κίτρινο επίχρισμα, κομμάτια πιθαριών και μεγάλων χρηστικών αγγείων, από ερυθρό πηλό. Επίσης όστρακα εφυαλωμένης, Μεσαιωνικής κεραμικής. Αν και οι Koldewey και Κοντής αναφέρουν την «ύπαρξη Οχυρού» ή «κάστρου άγνωστης χρονολόγησης», πιστεύω ότι δεν είδαν τον Ναό και ότι εδώ βρισκόταν ένα Άγνωστο Μοναστήρι της περιόδου των Γατελούζων, ίσως με μεταβυζαντινό, λατινικό ναό. Επίσης θέλω να προτείνω την αφιέρωση του στον μακάριο Γεώργιο, στον οποίον αναφέρεται ο Λεονάρδος και από τον οποίο είχε υπέροχη θέα προς τον κόλπο της Καλλονής. 

1. Ανδρέας Μαζαράκης: Λεονάρδος ο Χίος Μυτιλήνη 2020 σελ. 140
2. Κώστας Καμπουρίδης: Η Λέσβος τον 16ο αι. ,σελ. 783. Εφημερίδα Εμπρός 22/2/2012

στην περιοχή της Αρχαίας Πύρρας 

βόρειο χείλος του πλατώματος 

με τον περίβολο σε έμπλεκτο σύστημα 

με την δεξαμενή νερού 

και με τον ναό, ίσως του Αγίου Γεωργίου 

άλλα κτίσματα 

με θέα στον κόλπο και την αρχαία πόλη.